19e eeuw, een door Karl Marx en Friedrich Engels geïntroduceerde term voor de eerste (proto-)socialistische theorieën, zoals die minstens sinds de tijd van
de Franse Revolutie bestonden. Een belangrijk kenmerk van utopisch socialistische theorieën is dat ze vooral denkbeelden zijn van perfecte, egalitaire samenlevingen, zonder ideeën over hoe deze samenleving bereikt moet worden. Utopisch socialistische denkers waren Gracchus Babeuf, Robert Owen, Saint-Simon en Charles Fourier

Opgericht in 1815 door tsaar Alexander I, met de bedoeling om elkaar te hulp te schieten bij revoluties of opstanden tegen de gevestigde ordes. Het heeft
inderdaad bijgedragen tot het onderdrukken van verschillende revoluties, maar werd gehinderd door de gebrekkige medewerking van GB en werd uiteindelijk dode letter na de dood van Alexander I.

nieuw burgerlijk wetboek, uitgevaardigd door Napoleon in 1804, dat vooral de principes van de déclaration des droits de l’homme et du citoyen bevestigde. Het bewerkstelligde de juridische eenmaking en gelijkheid van Frankrijk.

1795-1799, opvolger van de Convention Nationale, die opgericht wordt als reactie op het terreurbewind van het Comité du salut public, gebaseerd op een nieuwe grondwet (3e). De uitvoerende macht lag bij 5 directeurs, die niet lang aan de macht bleven, dankzij een rotatiesysteem dat een concentratie van de macht moest verhinderen. Het parlement werd nu gevormd uit 2 kamers, waarbij de macht bijna geheel bij de bezittende klasse terechtkwam.