Het zijn collectieve boerengemeenschappen, die grond collectief bezitten. Ze werden opgericht door Tsaar Alexander II, met zijn Emancipatieweet uit 1861. Het voorzag in de afschaffing van de horigheid en een landherverdeling die 50% van het land onder controle van de boeren bracht. Zij moesten in ruil hiervoor een vergoeding aan de voormalige eigenaars betalen en rente in ruil voor de inkomsten die de voormalige eigenaar nu niet meer had. De gemeenschap was als geheel verantwoordelijk voor de betaling van de schulden en lasten. Het versterkte in feite de aristocratie, daar de horigheid weinig rendabel was, ze effectief 50% van de grond in handen hadden en geen verplichtingen meer hadden t.o.v. de boeren, maar wel nog steeds inkomsten.

De Volkenbond werd op 25 januari 1919 opgericht (eerste algemene vergadering op 10 januari 1920) op basis van het Verdrag van Versailles en gevestigd in
Genève, met de intentie om via een supranationale organisatie 'een einde aan alle oorlogen' te maken.Hoewel vooral de Amerikaanse president Woodrow Wilson met zijn veertien punten de aanzet tot de vorming van deze organisatie gaf, werd het Verdrag van Versailles niet geratificeerd door het Amerikaanse Congres, waardoor de Verenigde Staten van Amerika ook niet toetraden tot de Volkenbond. Behalve de overwinnaars van de oorlog werden ook de neutrale mogendheden tot de organisatie toegelaten. Duitsland en de Sovjetunie werden aanvankelijk geweerd, en pas na het verdrag van Locarno toegelaten.

De Veertien Punten voor de wederopbouw van Europa na de Eerste Wereldoorlog werden op 8 januari 1918 door de Amerikaanse president Woodrow Wilson gepresenteerd aan het Amerikaans Congres. De Veertien Punten waren door Wilson opgesteld zonder overleg met Europese regeringsleiders. De nadruk van de
veertien punten ligt op het zelfbeschikkingsrecht der volken en het stichten van een Volkenbond, die ervoor moet zorgen dat de vrede bewaard blijft. Sommige van deze punten strookten niet met de belangen van enkele Europese overwinnaars, en de Volkenbond bereikte zijn doel eveneens niet wegens de et-toetreding van de VS, en het verbod van toetreding voor de verliezers.

Was eigenlijk een vervolg op de entente cordiale. Frankrijk wilde graag dat Engeland net als zij een alliantie aanging met Rusland. Beide staten voelden daar wel voor, en in 1907 werden een aantal Engels - Russische geschillen opgelost en ontstond de triple entente. Een alliantie die min of meer tegenover de driebond stond. Het was echter een losser verdrag omdat Engeland geen militaire verplichtingen wilde aangaan.