(Kumrovec, 7 mei 1892 – Ljubljana, 4 mei 1980) was de leider van de Joegoslavische Sociaal Federale republiek vanaf 1945. Tijdens de 2e wereldoorlog
organiseerde hij het anti-fascistische verzet, genaamd de Joegoslavische partisanen. Joegoslavië was het enige land dat de Nazi’s op eigen houtje buitenkegelde, wat bijdroeg tot een relatief onafhankelijke koers van Joegoslavië en het weerstaan van Sovjetinvloed. Na de oorlog werd hij de politieke leider, na de overwinning van de Communistische partij. Hij verenigde het etnisch verdeelde land en was in van de medestichters van Cominform.

(Texing, 4 oktober 1892 – Wenen, 25 juli 1934) was een Oostenrijks christen-sociaal politicus. Premier zowel in 1932 als 1933 die zich zich tevergeefs inspande om de Oostenrijkse economie uit het slop te halen met de hulp van Italië. Na de Anschluss richtte hij zich onder invloed van Mussolini nog meer op Italië. De Oostenrijkse nationaal-socialistische partij werd verboden. In 1934 probeerde het Oostenrijkse leger, gesteund door verschillende paramilitaire organisaties in een korte maar hevige burgeroorlog, waardoor vele leiders ervan in de illegaliteit gingen en vele nazi’s opgesloten werden. Even later voerde hij een nieuwe GW in en was het Volksfront, zijn partij, de enige toegelaten partij. Niet lang daarna pleegden Nazi’s o.l.v. de SA een staatsgreep, die mislukte, maar de dood van Dollfuss betekende.

(Santa Comba Dao, 28 april 1889 – Lissabon, 27 juli 1970) was tussen 1932 en 1968 de leider van Portugal. In 1921 richtte hij de Katholieke
Centrumpartij op en was hij gedurende korte tijd lid van de volksvertegenwoordiging.In 1926 werd hij door de militaire regering van generaals tot minister van Financiën benoemd, teneinde een eind te maken aan de slechte financiële toestand in Portugal. Na onenigheid met collega's en de weigering van de regering om hem volmachten te geven, trad hij af. In april 1928, toen Portugal vrijwel bankroet was, werd hij opnieuw minister van Financiën, nu met volmachten. Hij bleef tot 1940 minister van Financiën, in 1932 werd Salazar minister-president. Een jaar later voerde hij een nieuwe grondwet in. De politiek van Salazar was een mengeling van katholiek corporatisme en fascisme. In 1934 sloeg hij een gezamenlijke fascistische (nationaal-syndicalistische) en links-socialistische coup af. Sindsdien was ook de fascistische Nationaal-Syndicalistische Partij verboden. Van 1936 tot 1944 was hij tevens minister van Oorlog en van 1936 tot 1947 minister van Buitenlandse Zaken.

(El Ferrol, 4 december 1892 – 20 november 1975) was een Spaans dictator van 1939 tot zijn dood in 1975. Hij stond bekend als el caudillo ("de leider"). Hij
wordt “verbannen” na het aan de macht komen van het volksfront, maar keert terug naar Spanje wanneer de burgeroorlog begint. Daar speelt hij een belangrijke rol in het verkrijgen van hulp van Italië en Duitsland. Uiteindelijk draagt hij veel bij tot de overwinnning. De eigenlijke leider van de rechtse beweging was omgekomen in een vliegtuigongeval, waarna voor Franco de moeizame weg naar de top openlag om de leider van het nieuwe, nationalistische regime te worden.