Item gefilterd op datum: januari 2014

belangrijk lid van de Montagnards, radicale fractie van de Jacobijnen. Hij nam het initiatief in de Nationale Conventie, een nieuwe regeringsvorm die met algemeen mannenkiesrecht werd verkozen. Hij was een van de 12 bestuurders in het Comité du Salut Public en is vooral bekend om de terreur die in die periode plaatsvond. Robespierre zetelde hier met de radicale fractie van de "Montagnards". Uiteindelijk bewerkstelligde hij de overgang van de Convention Nationale en organiseerde hij het Directoire d.m.v. een nieuwe grondwet. Hij werd uiteindelijk zelf geguillotineerd, toen hij weigerde in te gaan op enkele radicale eisen.

benaming voor Lodewijk XVI, nadat men hem in 1792 afgezet had en de monarchie had afgeschaft. Hij was nu een gewoon burger. Hij werd echter gevangengezet en geëxecuteerd op beschuldiging van contrarevolutionaire activiteiten.

(23 augustus 1754 – 21 januari 1793) was van 1774 tot 1792 koning van Frankrijk. Werd in een constitutionele monarchie gedwongen, door de
Assemblée Nationale in 1789. Hijzelf had zijn eigen ondergang bewerkstelligd door de adel en clerus te steunen in de Staten-Generaal, die hij samengeroepen had in 1789. In 1792 werd hij afgezet en in 1793 geëxecuteerd, wat een schokgolf door Europa deed gaan.

keizer der Fransen (1804 - 1815). = Napoleon Bonaparte.

15 augustus 1769 -5 mei 1821 was Eerste Consul van Frankrijk (1799 - 1804) en daarna keizer der Fransen (1804 - 1815). Napoleon is vooral belangrijk
als militair leider van het Franse leger in deze periodes, en is verder bekend door zijn heersing als vorst in het Frankrijk van na de revolutie, door zijn veldtocht naar Moskou en door zijn uiteindelijke ondergang te Waterloo. De combinatie legerleider - staatshoofd, en dit op Europese schaal, maakt hem tot alleenheerser (of dictator) van een groot deel van Europa in het begin van de 19e eeuw. Belangrijk zijn ook zijn hervormingen, die bijgedragen hebben tot de verspreiding van de principes van de Franse revolutie, en zo ook zijn eigen ondergang bewerkstelligd hebben.

Organisatie van Olie Exporterende Landen. OPEC bestaat uit elf landen die sterk van de olie-inkomsten afhankelijk zijn. OPEC vormt in feite een kartel, dat door het veranderen van het aanbod van olie de prijs daarvan kan sturen. OPEC is op 14 september 1960 opgericht in Bagdad (Irak) op initiatief van Venezuela. De oprichters waren naast Venezuela en Irak, Saoedi-Arabië, Iran en Koeweit. OPEC heeft sinds 1 september 1965 zijn hoofdkwartier in Wenen. Daarvoor was het gevestigd in Genève. In december 1975 vond een gijzeling plaats in het hoofdkantoor onder leiding van Illich Ramirez Sanchez alias Carlos de Jakhals. De Arabische leden van de OPEC kondigden in 1973 maatregelen aan tegen het westen naar aanleiding van de Jom Kippoeroorlog. Ze verviervoudigden de olieprijs, waardoor ze de oliecrisis creëerden. Na de revolutie in Iran van 1979 steeg de olieprijs en daarmee was de tweede oliecrisis een
feit.

een organisatien, opgericht in 1973, die de samenwerking tussen haar vijfenvijftig lidstaten op militair, economisch en humanitair gebied wil bevorderen. Internationaal wordt de organisatie aangeduid als Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE). De organisatie kent onregelmatige samenkomsten, met het doel de gemaakte akkoorden te implementeren en de relaties te verbeteren. Na de val van de USSR diende de OVSE zich te heroriënteren, waardoor ze vandaag volgens critici veel te veel op Oost-Europa gericht is.

De Strategic Arms Limitation Talks (SALT) waren twee rondes van bilaterale gesprekken en bijbehorende internationale verdragen tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten, de supermachten uit de Koude Oorlog, over het probleem van de wapenwedloop. Er waren twee rondes van gesprekken en verdragen: SALT I en SALT II. de onderhandelingen begonnen in 1969 in Helsinki tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie om het aantal nucleaire wapens van beide landen te verminderen. De beide verdragen hebben geleid tot START (Strategic Arms Reduction Treaty). START I (een overeenkomst uit 1991 tussen de VS en de SU) en START II (een overeenkomst uit 1993 tussen de VS en Rusland) plaatsten specifieke maximumaantallen op het arsenaal aan nucleaire wapens.

was de militaire tak van de Communistische Partij van het toenmalige Kampuchea (nu Cambodja). Khmer is de naam van het volk dat Cambodja bewoont. De Rode Khmer is verantwoordelijk voor de dood van ongeveer 1,7 miljoen (sommige cijfers spreken van 3 miljoen) mensen tussen 1975 en 1979 toen de Rode Khmer aan de macht was, o.l.v. Pol Pot. Oorspronkelijk voerde de organisatie een guerillia tegen het Cambodjaanse regime. De Amerikaanse bombardementen, in het kader van de Vietnamoorlog, dreven de bevolking naar de Rode Khmer. De Rode Khmer streefden naar een communistische organisatie van de samenleving, aanvankelijk niet openlijk, daarna wel.

De Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, meer bekend onder de Engelse afkorting PLO (Palestine Liberation Organization werd op 26 mei 1964 opgericht. Deze organisatie overkoepeld al snel alle andere Palestijnse organisaties, en voerde een gewapende strijd tegen de Israëlische bezetting van Palestijnse gebieden. In
het begin van de jaren ’90 kwam er met de Oslo-akkoorden een einde aan het PLO-geweld, daar de PLO Israël als staat erkende en Israël de PLO erkende als vertegenwoordiger van het Palestijnse volk, waarna autonomie aan de Palestijnen werd verleend o.l.v. Yasser Arafat en Yitzak Rabin, de voornaamste leiders van de PLO.