was de 26e President van de Verenigde Staten, van 1901 tot 1909. Hij was Republikein en de eerste Amerikaan die een Nobelprijs voor de Vrede ontving. Hij
maakte opgang door zijn acties in de Spaans-Amerikaanse oorlog in 1898, waarna hij in de politiek ging. Hij werd vice-president, maar door de moord op de president werd hij president. Hij lag aan de basis van het Panama kanaal en is bekend om zijn big stick policy.
(1859-1941), Duits keizer en koning van Pruisen die, nadat hij aan de macht kwam, de Duitse binnenlandse en buitenlandse politiek van koers deed veranderen, tegen de wil van Bismarck. De sociale politiek werd uitgebreid en Duitsland volgde een Agressieve buitenlandse koers, die mede de oorzaak is van de 1e wereldoorlog.
12 februari 1809 – Washington D.C., 15 april 1865) was de 16e president van de Verenigde Staten van 1861 tot 1865. Hij sloot zich aan bij de republikeinen, na zijn tijd bij de Whig-partij van de VS. Toen hij aan de macht kwam scheidden de zuidelijke staten zich af, omdat ze hem als een bedreiging zagen, aangezien
hij tegen de slavernij was. Hij maakte de Amerikaanse burgeroorlog mee als president. In 1865 werd hij vermoord door Booth in een theather.
was tsaar van Rusland van 1855 tot 1881. Toen hij na de dood van Nicolaas I aan de macht kwam, tijdens de Krimoorlog, wenste hij deze te beëindigen, wat resulteerde in het afzien van de claim i.v.m. de bescherming van christenen in het Ottomaanse rijk en zelfs gebiedsverlies ten Zuiden van de Donau. Hij is
ook bekend vanwege zijn hervormingspolitiek, waaronder de Emancipatie wet van 1861, die voorzag in de afschaffing van de horigheid en een landshervorming. Onder zijn bewind kregen de armere bevolkingsgroepen een 1e vorm van zelfbestuur, hoewel zijn hervormingen vooral gericht waren tegen revoluties en opstanden. Na zijn moord kwam zijn zoon, Alexander III aan de macht die de hervormingen terugschroefde en de repressie opvoerde.
bijgenaamd De IJzeren Kanselier, was een van de belangrijkste staatslieden van de negentiende eeuw. Gedurende de kwart eeuw tussen 1865 en 1890 beheerste hij voor een belangrijk deel het politieke toneel in Europa en besliste hij bij diverse conflicten over oorlog en vrede. Hij was de voornaamste initiatiefnemer tot de stichting van het Duitse Keizerrijk onder Pruisische leiding. Aan hem hebben we de term Realpolitik te danken. Hij was tevens ook de drijvende kracht achter de Frans-Duitse oorlog, teneinde de Duitse eenheid te bevorderen.
(10 augustus, 1810 – 6 juni, 1861) was een Italiaans staatsman die zorgde voor de éénmaking van Italië. Hij was de architect van de grondwet en de eerste
premier van het nieuwe koninkrijk Italië.In 1850 werd hij minister in Piëmont, een onderdeel van het Koninkrijk Sardinië. Hij wordt de belangrijkste adviseur van koning Victor Emanuel II. In november 1852 krijgt hij het premierschap en begint hij te werken aan de éénmaking van Italië onder Piemontees leiderschap. Vóór de oorlog van 1859 was hij echter niet gewonnen voor een ééngemaakt Italië.Had een zeer radicale liberale zienswijze en zorgde voor een moderner Italië in politiek en technologisch opzicht.
Garibaldi: (Nice 4 juli 1807 – Caprera 2 juni 1882) was een Italiaanse vrijheidsstrijder en wordt door de Italianen als nationale held beschouwd. Vanaf 1860
streed Garibaldi met zijn duizend "Roodhemden" (I Mille) voor de vrijh eid van Italië. Hij veroverde Sicilië, stak een jaar later over naar Calabrië en bracht met de verovering van Napels het Koninkrijk der Beide Siciliën ten val. Garibaldi droeg de macht over aan Victor Emanuel van Piemonte-Sardinië, die daarmee de eerste koning van Italië werd.
tot 1870 als Napoleon III keizer van Frankrijk, nadat hij in 1852 het 2e keizerrijk gesticht had. Hij was een moderne bewindvoerder, maar stortte Frankrijk ook in vele conflicten, die uiteindelijk leidden tot de Frans-Duitse oorlog in 1870 en de Franse nederlaag in 1871, die het einde betekenden voor Napoleon III en zijn
keizerrijk.
was van 1848 tot 1852 president (als zodanig doorgaans Lodewijk Napoleon genoemd) van de 2e Franse republiek, waarna hij in 1852 zichzelf tot keizer liet uitroepen en het 2e Franse keizerrijk stichtte.
(Mohrungen 25 augustus 1744 - Weimar 18 december 1803) Was een Duitse dichter. Hij studeerde theologie en filosofie en was predikant van beroep. Hij was een van de belangrijkste emanaties van de Volksgeist in de literatuur en droeg bij tot de vorming van het Duitse nationale gevoel. Hij werd in de adelstand verheven.
