Item gefilterd op datum: januari 2014

de benaming voor het tweede Chinese vijfjarenplan, dat op last van de communistische partijleider Mao Zedong in 1958 werd gelanceerd. De bedoeling was om China in een snel tempo te industrialiseren en de productie op te drijven. De boeren zouden tijdens de winter industriële producten maken, vooral staal. Er werden vele installaties opgericht op het platteland. De vooropgestelde quota kwamen echter niet overeen met de reële productie, waardoor de boeren hun werktuigen omsmeedden om aan de quota te voldoen. Dit leidde tot een hongersnood die aan +- 30 miljoen mensen het leven kostte.

Het Verdrag van Maastricht (officieel het Verdrag
betreffende de Europese Unie) werd ondertekend op 7 februari 1992 en diende ter
oprichting van de Europese Unie.
Het verdrag trad in werking op 1 november 1993 en sindsdien vormen de Europese
Gemeenschappen (EG), die weer bestaan uit de Europese Gemeenschap, de Euratom en de
EGKS, de eerste van de drie pijlers van Europese Unie (EU). Na ratificering van het
Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa zullen de drie pijlers afgeschaft
worden.
In het Verdrag werden de Verdragen van Rome (EG - vroeger EEG; zie onder - en
Euratom) en van Parijs (EGKS) gewijzigd. Daarnaast werd de Europese Unie opgericht,
waarin de Europese Gemeenschap, de Euratom en de EGKS de eerste pijler vormen.

Het Verdrag van Rome is een in 1957 gesloten verdrag, dat de stichting inhield van de EEG (Europese Economische Gemeenschap). Voor het eerst was er de wil om serieus samen te werken, maar deze samenwerking (EEG) bleef lange tijd
beperkt tot landbouw. Er kwam één tolvrije regio met gemeenschappelijke buitengrenzen (een douane-unie, één uniform gebied zonder binnengrenzen maar met gemeenschappelijke buitengrenzen voor derden). Later groeide ook de samenwerking op economisch vlak, totdat op 1 januari 1993 het Europa zonder binnengrenzen een feit werd. De aanvankelijke ondertekenaars waren de landen van het 'Europa van de Zes' - België, Nederland, Luxemburg, West-Duitsland, Frankrijk en Italië. Het verdrag werd officieel ondertekend op 25 maart 1957, en trad in effect op 1 januari 1958.

De Overeenkomst van Bretton Woods is een akkoord in 1944 gesloten tussen 44 landen dat getekend werd in het dorp Bretton Woods in New Hampshire in de Verenigde Staten.Dit leidde tot de oprichting van het IMF, de Wereldbank en het opnieuw invoeren van de goudstandaard. Het Bretton-Woodssysteem bestond er onder andere uit dat de waarde van alle nationale valuta gekoppeld werd aan die van de dollar, en de dollar op zijn beurt gekoppeld werd aan het goud tegen een vaste pariteit (35 dollar per ounce). Hiermee werd de dollar dan nu ook officieel de belangrijkste munt ter wereld. In de praktijk was het dat al, immers, de Amerikanen waren in 1944 de oorlog aan het winnen, en hadden bovendien al zo'n
driekwart van de wereldgoudvoorra ad in handen.

Bij de Blokkade van Berlijn waren tussen 24 juni 1948 en 12 mei 1949 de weg-, rail- en binnenvaartverbindingen tussen de westelijke bezettingszones van Duitsland en West-Berlijn door de Sovjet-Unie afgesloten. De blokkade was een reactie
op de invoering van de D-mark in West-Berlijn. Gedurende de blokkade werd West-Berlijn via een luchtbrug bevoorraad. Het doel was om het Westen te doen afzien van de controle over West-Berlijn. Het mislukte en leidde tot de oprichting van de Berlijnse muur.

van 17 juli tot 2 augustus 1945. De deelnemers van de conferentie waren de Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten van Amerika. Het waren de grootste en machtigste geallieerde landen die de Asmogendheden nazi-Duitsland en Italië hadden verslagen in de Tweede Wereldoorlog. De drie naties waren vertegenwoordigd door hun respectievelijke leiders: secretaris-generaal van de communistische partij Joseph Stalin, president van de Verenigde Staten Harry S. Truman en Brits premier Winston Churchill, die na de politieke overwinning van de Labourpartij werd vervangen door Clement Attlee. Stalin, Churchill, Truman en Attlee kwamen negen weken na de Duitse capitulatie (8 mei 1945) samen om te beslissen hoe Nazi- Duitsland moest worden geregeerd .

Aan de Conferentie van Jalta namen de leiders van de Grote Drie geallieerde mogendheden deel: de Verenigde Staten van Amerika, het Verenigd Koninkrijk en de Sovjet-Unie. Op de Conferentie van Jalta kwamen van 4 tot 11 februari 1945 de 3 geallieerde leiders bij elkaar. Roosevelt van de Verenigde Staten, Churchill van het Verenigd Koninkrijk en Stalin van de Sovjet-Unie. De conferentie vond plaats in Jalta op de Krim (Oekraïne), en wel in het Livadia-paleis. Deze plaats van
samenkomst was gekozen nadat Stalin had geweigerd zijn grondgebied te verlaten. De nazi's waren bijna verslagen.Deze laatste conferentie tijdens de oorlog in Europa besprak de situatie die zou ontstaan na afloop van deze oorlog. De naoorlogse verhoudingen werden hier dan ook al zichtbaar. Vanzelfsprekend ging het hierbij ook om de afbakening van invloedssferen. George Kennan was zeer duidelijk in de erkenning van de belangen die de Sovjet-Unie in Oost-Europa had verworven.Eén van de belangrijkste kwesties die aan de orde waren, was de regeringsvorm in Polen, waarbij Stalin veel inspraak wilde hebben. De grenzen van dat land werden afgebakend, waarbij het veel gebied in het oosten verloor
aan de Sovjet-Unie, en in het westen werd gecompenseerd met Duitse gebieden.Overeengekomen werd om Duitsland te verdelen in bezettingszones. De bezettende mogendheden zouden samenwerken in een controleraad.

een bijeenkomst tussen Jozef Stalin, Franklin Roosevelt en Winston Churchill die werd gehouden in Teheran, Iran tussen 28 november en 1 december 1943. Het was de eerste oorlogsconferentie waarbij Stalin aanwezig was. Het doel van de
besprekingen op deze conferentie was om geallieerde strategie te bepalen tegen nazi- Duitsland. Hierbij stond de discussie om een tweede front te openen in West-Europa centraal. Op dezelfde conferentie werd de onafhankelijkheid van Iran erkend door de drie aanwezige landen.

De term D-Day wordt in de krijgsmacht gebruikt om simpelweg de dag aan te duiden waarop een aanval of operatie gepland is, maar het refereert meestal naar de landing van Normandië op 6 juni 1944. Deze landing was het begin van de bevrijding van West-Europa. In Oost-Europa waren de Duitsers al aan het verliezen van de Sovjet-Unie. De term D-day staat voor Decision Day. Op deze dag werd een beslissende slag geleverd voor het verdere verloop van de Tweede Wereldoorlog.

begon op 23 augustus 1942 na een groot bombardement op de stad,
dat 40.000 burgers het leven kostte. De slag zou vijf en een halve maand duren. In het
begin van de veldslag hadden de Duitsers een overmacht en vielen de stad met 12 van hun
22 divisies aan. Ze dachten dat het niet al te moeilijk zou worden Stalingrad in te nemen.
Maar niets bleek minder waar. Van half september tot half oktober 1942 vielen er aan
Duitse zijde in de stad 14.000 doden en 60.000 gewonden, terwijl de verliezen bij de
Sovjets daar nog een veelvoud van waren. Dat betekende 5000 tot 6000 man per divisie,
waardoor de meeste divisies niet meer konden aanvallen. Deze verliezen waren dermate
groot dat de strijd erna alleen met gespecialiseerde troepen kon worden voortgezet. Bij
de Sovjets was het dodenaantal aanzienlijk hoger. Veel Duitse soldaten werden tijdens
deze slag gek. Als ze in de buurt van een raam kwamen werden ze door sluipschutters
gedood. En elke dag, maar vooral ook 's nachts, werden ze vele malen door duizenden
Sovjetsoldaten aangevallen. Gebrek aan slaap en rust zorgden voor veel slachtoffers.