Hoe werken de hersenen en hoe kunnen onze hersenen gestuurd worden?

• Astronomisch aantal hersenconnecties
• Hersencellen communiceren door elektrische prikkels door te geven aan elkaar

(10hz ≈ stationair toerental van de wakkere hersenen).

• Geen of gebrekkige elektrische signalen  hersencellen gaan op zoek naar informatie: slapende verbindingen selectedren/ nieuwe verbindingen aanmaken (= neuroplasticiteit)

 hersenen zijn géén star computersysteem met vaste elektrische leidingen, MAAR een dynamisch geheel dat zich constant aanpast aan de veranderende omgeving.

• Deze aanpassingen kunnen leiden tot uitvalsverschijnselen of een constante overactiviteit.
• Party effect: alle hersencellen die ongeveer gelijkaardige informatie verwerken, komen gegroepeerd voor in de hersenen. (Er bestaat echter geen centraal gebied waar alle info naartoe gestuurd wordt, om in zijn geheel tot het bewustzijn door te dringen  een som van microbewustzijnen. Wel zijn veel hersenfuncties het gevolg van een netwerkactiviteit.)
• Hersenstimulatie wordt voor vele toepassingen gebruikt (d.m.v. elektrische of magnetische stimulatie). Om de plaats op te sporen waar de prikkeloverdracht verkeerd loopt, gebruikt men allerlei hersenscanners.

• Hersenstimulatie kan verschillende effecten veroorzaken:
  • Heel laag frequente stimulatie (1-7 Hz)  inactivatie van de onderliggende hersencellen
  • Laag frequente stimulatie (10-120 Hz)  selectedert de onderliggende hersenen
  • > 120 Hz  onderdrukt de hersencellen (kunnen tempo niet meer volgen)

Aspecten van normaal en pahologisch ‘menszijn’ worden in kaart gebracht en kunnen beïnvloed worden door hersenimplantaties. Maar tot waar kunnen we hiermee gaan?