De rol van de zieke

Ziek zijn = dubbele contingentie

Je lichaam laat het afweten, maar de sociale controle nog niet.
 Aan de ziekte zijn ook sociale aspecten verbonden!
Hoe dient men zich tegenover een zieke te gedragen, en hoe dient de zieke zich
te gedragen?

De ziekerol geeft een houvast aan beide interactors:

 Een houvast aan de gezonden
: ze weten nu wat ze al of niet van de zieke mogen verwachten

 Een houvast aan de zieke
: hij weet nu hoe hij zich kan en mag gedragen, welke recht en plichten hij heeft.

Parsons was de eerste die het gedrag van zieken heeft geïnterpreteerd als rolgedrag. Hij omschreef de inhoud van de rol van de zieke als volgt:

a) Zieken worden ontslagen van sociale verantwoordelijkheden
 Worden vrijgesteld van hun normale rolverplichtingen

 Om misbruik te voorkomen van dit recht, moet de uitoefening van dit recht formeel gewettigd worden door anderen. (Meestal dokter)

b) Van zieken verwacht men dat zij niet voor zichzelf kunnen zorgen.
 Recht op verzorging
 Zieke moet geen schuldgevoelens hebben

c) Zieke moet ziek-zijn als onwenselijk ervaren
 Hij is verplicht voor beter te willen worden
 Recht op verzorging en vrijstelling enkel geldig als hij beter wil worden en met anderen meewerkt om dit doel te bereiken

d) De zieke heeft de plicht om bekwame en bevoegde hulp in te roepen en met de deskundige mee te werken.
 Je moet je laten verzorgen zoals samenleving je oplegt
Bv. ziekenhuis

Besluit: Sociologisch gezien is ‘ziek zijn’ een rol