Subjectieve benadering van kwaliteit van leven
Objectievere benadering van kwaliteit van leven
Individuele zelfbeschikking
Autonomie in verbondenheid
Voor ons is het onaanvaardbaar dat een patiënt euthanasie eist ‘zonder verder overleg’. Euthanasie is steeds een proces van interpersoonlijke overeenstemming.”
De opvatting(en) van de betrokkenen worden niet beschouwd als een vaststaand gegeven dat om een onmiddellijke uitvoering vraagt , maar als onderwerp van gezamenlijke exploratie en overleg.”
De bestaande waardigheid op basis van bestaande vermogens
De waardigheid als inherent aan het mens-zijn (Menschenwürde)
Bepaalde waarde staan centraal in het ergotherapeutisch paradigma.
Wet van 28 mei 2002, arts wordt met 3 mogelijkheden geconfronteerd:
Veel mensen zijn voorstander van een deskundige en verantwoordelijke begeleiding bij de stervende mens.
Palliatieve zorgen= fysieke, psychische, relationele en spirituele begeleiding van een multidisciplinair team in een relatief vroeg stadium.
Palliatieve filter = de preventieve werking voor euthanasie door een uitvoerige en open dialoog met alle betrokkenen die meeliggen aan de basis voor een goede palliatieve zorg.
Palliatieve sedatie = als refractair symptoom optreedt (=pijn kan niet meer bestreden worden door bewustzijn te verlagen), kunstmatige coma waar patiënt geen voedsel en vocht meer krijgt toegedient.
Hierbij is het verschil dat niet de arts het dodelijk middel toedient, maar de patiënt zelf
° 1,3% euthanasie
° 3,2% letaal middel, zonder verzoek
° 18,5% toedienen van pijnbestrijdende middelen
° 16,4% niet starten of stopzetten van behandelingen
Bedenkingen:
° Het sterven is in onze samenleving ‘gemedicaliseerd’
° Het sterven is voorwerp geworden van wilsbeslissingen
We hebben allemaal al van euthanasie gehoord en hoe dit in België in zijn werk gaat, nu zullen we een paar voorbeelden geven hoe dit in andere landen gaat:
Vrouwenverbranding in India = suttee. Verbranden van vrouwen op eigen verzoek. Samen met het lichaam van hun overleden echtgenoot. Maar soms ook gedwongen door familie om karma en status te verbeteren.
Levend begraven bij de Dinka
In Sudan. Als de leider van de stam doodgaat verliezen ze wei (= geest, adem.) Als leider merkt dat hij aftakelt doet hij een verzoek om hem levend te begraven. Wordt in zittende houding in put gezet en dan wordt het graf met rundermest dicht gegooid. Dan wordt zijn oudste zoon opgetild en zo gaat de wei over van vader op zoon. Tekenen van rouw en verdriet zijn hier ongepast, omdat het om leven gaat.
Levensbeëindiging op verzoek bij de Eskimo’s
Gedragen zich zeer onafhankelijk van elkaar. Tolerantie van niet productieve groepsleden is groot behalve in tijden van voedselschaarste. Als persoon voelt dat hij/zij niet meer meekan vraagt die om een iglo te bouwen voor hem/haar. Deze persoon kruipt in de iglo en ze sluiten de iglo van buiten af af. Daar sterft de persoon.
Wat hetzelfde is bij deze 3 manieren=
- het opzettelijke levensbeëindigend handelen
- door een andere
- op diens verzoek.
Deze elementen vinden we ook in onze wet terug.
Na de wereldoorlogen was er een herziening van het godsbeeld (als reactie op alle verschrikkingen).
Als het kwade goede mensen treft dan geloven ze niet in zijn almacht. Ze verbreken het verband tussen God en het kwaad zodat ze toch nog konden geloven. lijden is geen straf meer, maar hoort bij het leven.
Deze verschuivingen bieden geen antwoorden meer op vragen zoals zinloos geweld. We worden terug geworpen op eigen verantwoordelijkheid en wij zijn ook machteloos.
Slachtoffers van zinloos geweld moet hun machteloosheid worden herkend, maar als het wordt herkent geraken ze niet meer uit het slachtoffer zijn. we gebruiken de woorden Bekrachtiging’ of ‘empowerment’ nu. Dit betekent: Macht over een ander versus macht met of macht voor een ander
Er wordt niet uitgegaan van een relatie van tegenover, maar van verbondenheid tussen twee personen. God is er op uit om machteloze mensen sterk te maken, op eigen benen te laten staan in verbondenheid met Hem. De machteloze (wij) krijgt bij Hem de ruimte om zoveel
verantwoordelijkheid op zich te nemen als hij of zij kan dragen. Niet meer, maar ook niet minder…
Door de onmacht van God kan het lijden draaglijk gemaakt worden, maar het schiet tekort als we de strijd aan moeten gaan met het kwaad.
Het evangelie van een tandeloze God kan ons niet redden. Het bloed van Abel roept tot de hemel om recht, om oordeel. God duldt het kwaad niet.
Hij kiest voor slachtoffers, en bekrachtigt ze in de strijd tegen het kwaad.
Ganzevoort gaat dus van machteloze liefde uit.
