Item gefilterd op datum: mei 2014

Een stroming in de psychologie die om het menselijk gedrag te kunnen begrijpen, slechts kijkt naar de bekrachtigende eigenschappen van de omgeving.

We hebben allemaal de neiging om het gedrag van mensen te verklaren in termen van hun persoonlijkheid ende macht van de sociale invloed te onderschatten.

Aspecten vd persoonlijkheid die hen onderscheiden van andere mensen.

Bepalende factor in een ontwikkeling/toestand.

Manier waarop mensen de sociale wereld waarnemen, begrijpen en interpreteren.

Het effect dat woorden, daden of alleen al de aanwezigheid van andere mensen heeft op onze gedachten, gevoelens, attitudes of gedrag.

Wetenschap vh gedrag en de psychische processen vh individu.

Alle politieke partijen zijn het met elkaar eens over de noodzaak van een goed ontwikkelingsbeleid, al verschillen ze onderling van mening over de inhoud van het beleid.

Maar buiten de politiek zijn er ook mensen of groeperingen die tegen elke vorm van ontwikkelingshulp zijn. Dit kan uit rechtse kringen, maar ook uit linkse.

Argumenten uit de linkse hoek:

• Ontwikkelingshulp schaadt de inheemse cultuur en daarmee de traditionele bestaansmogelijkheid.

• Ontwikkelingshulp en met name agrarische hulp verstoort vaak ecologische evenwichten.

• Ontwikkelingshulp vergroot de kloof tussen arm en rijk in het ontvangende land, omdat de allerarmsten te weinig profiteren van de hulp.

• Ontwikkelingshulp is een vorm van neokolonialisme, terwijl de arme landen zich juist zouden moeten bevrijden van het westerse juk.

• Ontwikkelingssamenwerking is principieel een instrument van handelsbevordering en daarmee een uiting van kapitalisme.

• Ontwikkelingshulp maakt arme landen alleen maar onzelfstandig.

Argumenten uit de rechtse hoek:

• Ontwikkelingshulp maakt arme landen alleen maar onzelfstandig.

• Ontwikkelingshulp neemt in de Derde Wereld de prikkel weg om zelf inventief te zijn.

• Het ontwikkelingsbeleid is niet doelmatig en kan haar verwachtingen niet waarmaken. Moet je er dan nog geld instoppen?

• De invloed van ontwikkelingssamenwerking op de economische groei van een ontvangende landen is marginaal. Alleen meer marktwerking en afslanken van de overheid werkt.

• Handel is van veel meer gewicht dan hulp die in de praktijk vaak meer kwaad dan goed doet.

De argumenten zijn vaak niet valide, omdat ze het ontwikkelingsbeleid vaak zwart/wit zien en geen oog hebben voor de accenten en details van het beleid. Natuurlijk kan ontwikkelingshulp bijv. inheemse culturen schaden als je met die culturen geen rekening houdt.

Ontwikkelingssamenwerking is een onderwerp waarmee de politieke partijen zich utstekend kunnen profileren. Sociaaldemocraten, christendemocraten en liberalen hebben de afgelopen 50 jaar beurtelings hun stempel gedrukt op het ontwikkelingsbeleid. Hun verschillen in opvattingen waren mede oorzaak van het feit dat het ontwikkelingsbeleid steeds is aangepast.

• Sociaaldemocraten gaan vooral uit van gelijkwaardigheid. Solidariteit met de armen is nodig om een meer gelijkwaardige samenleving te creëren, het is belangrijk dat zij zelfstandig zijn. Hierbij mag de overheid best een grote rol spelen. Aandacht voor democratische ontwikkelingen en mensenrechten past bij het streven naar meer gelijkwaardigheid.

• Christendemocraten gaan uit van de gespreide verantwoordelijkheid (de steun aan particuliere ontwikkelingsorganisaties) en van de christelijke naastenliefde (solidariteit met de armen).

• Liberalen kiezen voor vrijheid en marktgericht denken. Zij gaan ervan uit dat ontwikkelingslanden baat hebben bij een marktgerichte benadering.

Ontwikkelingssamenwerking moet vooral bestaan uit het stimuleren van vrije prijsvorming, van particulier initiatief, van doorbreken van overheidsmonopolies, etc. Liberalen geloven dat ook de burger uiteindelijk gebaat is bij een vrijemarkteconomie, omdat die werkgelegenheid en dus ook inkomen en welvaart biedt. Zij zullen de prioriteit niet bij het bestrijden van de armoede leggen, maar bij het opbouwen van een gezonde economie, ook al gaat dat in eerste instantie ten koste van de allerarmsten.

De trefwoorden van de politieke partijen:
• CDA: rentmeesterschap – gespreide verantwoordelijkheid –naastenliefde/ solidariteit
• PvdA: gelijkwaardigheid – meer overheidssturing
• VVD: vrijheid – zo weinig mogelijk overheidssturing
• D66: pragmatisme – links/ liberalisme – meer democratie
• Groen Links: gelijkwaardigheid – overheidssturing – kleinschaligheid
• SP: gelijkwaardigheid – eerlijker verdeling
• Kleine christelijke partijen: Bijbelse waarden en normen

Veel mensen zijn lid van en van de medefinancieringsorganisaties.

Daarnaast zijn er nog veel andere mogelijkheden om een bijdrage te leveren aan het oplossen van de onderontwikkeling. De belangrijkste mogelijkheden zijn:

• Financieel bijdragen aan Artsen zonder Grenzen, Mensen in Nood, Memisa (medische projecten opzetten in ontwikkelingslanden), Terre des Hommes (helpen van kansarme kinderen), het Nederlandse Rode Kruis (geven van noodhulp), etc. De bijdragen kunnen de vorm hebben van vaste donaties of van losse giften.

• Meedoen als vrijwilliger aan activiteiten van maatschappelijke organisaties die voor een ander doel zijn opgericht, maar die zich ook met de Derde Wereld bezig houden. Er zijn veel van deze organisaties. Via deze contacten kunnen goederen geleverd worden en vormen van samenwerking worden opgezet, die voor de Nederlandse instellingen leerzaam en voor de buitenlandse instellingen lucratief kunnen zijn.

• Participeren in organisaties en politieke partijen die zich met derdewereldlanden bezig houden. Er zijn bijv. in tal van steden en dorpen Wereldwinkels te vinden die, naast de verkoop van producten, ook informatie verschaffen over de Derde Wereld. Politieke partijen hebben vaak werkgroepen of stichtingen die zich buigen over ontwikkelingsvraagstukken.

• Veranderen van de eigen levensstijl, waardoor de Derde Wereld meer kansen krijgt. Er zijn steeds meer mogelijkheden om producten uit derdewereldlanden (Max Havelaar-koffie) te kopen, waarvan de winsten goed terechtkomen. Ook de winst die in de Wereldwinkels gemaakt wordt gaat volledig naar de boeren en de makers in de ontwikkelingslanden die daarmee in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. Armoede wordt zo effectief en structureel bestreden. Ook het aanmeten van een levensstijl waarin overconsumptie en verspilling wordt vermeden, kan op den duur gunstig zijn voor ontwikkelingslanden. Er is niet genoeg voedsel en grondstoffen voor iedereen dus daar moet verstandig mee worden omgegaan. Uit het aanpassen van de eigen levensstijl blijkt meer daadwerkelijke betrokkenheid bij wat er in de Derde Wereld gebeurt, dan door af en toe wat geld te geven bij een nationale rampenactie.

• Ook daadwerkelijk deelnemen aan ontwikkelingssamenwerking is een optie.