Item gefilterd op datum: mei 2014

dat meer reflecteert in welke mate iemand kan meevoelen met een ander die bijv. slachtoffer is geworden.

dat te maken heeft met de manier waarop een individu kan redeneren over bij. De rechtvaardigheid van straf voor een vergrijp

Met een schaal wordt bedoeld dat een bepaalde trek of een bepaald aspect van respondenten niet wordt gemeten met één vraag, maar dat daarvoor een set van vragen gebruikt wordt, die tezamen een goede meting van dat aspect geven. Zo’n schaal wordt ook wel een index genoemd (vragen ook wel items). – Door diverse vragen te stellen, die elk een deelaspect van het construct afdekken, wordt het construct zo in zijn volle breedte gemeten. Het is ook mogelijk om per deelaspect een batterij items te nemen, zo wordt elk deelaspect weer met een schaaltje gemeten.

Het is mogelijk om de mate waarin de verschillende vragen hetzelfde construct meten in een getal uit te drukken. Cronbachs α is een maat voor de interne consistentie van een set items, dat wil zeggen: voor de mate waarin die afzonderlijke vragen inderdaad hetzelfde aspect meten. Cronbachs α wordt dus ook wel een maat voor interne consistentie genoemd. De formule voor een speciale variant van Cronbachs α is als volgt: α = kr . 1 + (k-1)r

o Als de items onderling flink correleren, zal Cronbachs α hoog zijn
o Als dat minder het geval is, is de Cronbachs α navenant lager.
o Als de gemiddelde interitemcorrelatie r gelijk aan 1, is de α ook 1;
o Als r gelijk is aan 0, is de α ook gelijk aan 0.
o Als vuistregel in onderzoek wordt gehanteerd dat Cronbachs α minimaal 0.8

Op vragen die als een belediging of ongewenste inbreuk op privacy worden beschouwd krijgt men geen antwoord. Het stellen van offensieve vragen kan ten koste gaan van de beantwoording van andere cruciale vragen.

Zorg bij vragen voor een duidelijke referentieperiode. Life-time-prevalence bestaat wanneer je vragen stelt die een heel leven betreffen. Bij incidentie gaat het om een strakkere periode, zoals het afgelopen jaar. Om herinnering te helpen wordt aangeraden bepaalde dit soort periodes te markeren met een andere belangrijke gebeurtenis.

Aan de respondent mag geen operationalisatie worden overgelaten, er moet vaststaan wat het begrip in de vraag betekent. Ook mogen begrippen niet ongedefinieerd blijven.

De neiging sociaal wenselijk te antwoorden is te detecteren en door inrichting van de te geven antwoorden kan men proberen respondenten te stimuleren opnieuw over hun antwoord na te denken. Men moet overigens bij extreme vraagstellingen oppassen de respondent niet te beledigen.

Sommige respondenten hebben de neiging vragen niet te beantwoorden al naar gelang hun daadwerkelijke mening over het onderwerp, maar aan de hand van de uiterlijke verschijningsvorm van de vraag.

Antwoordtendenties treden met name op als schaaltjes worden gebruikt om de mening van respondenten te peilen. In de praktijk worden 5 tot 7 categorieën gebruikt – dit omdat oneven vragen gelegenheid geven tot een vraag in het midden, het neutrale standpunt – het innemen van een centraal standpunt is immers wat anders dan het niet innemen van een standpunt. Antwoordtendenties kan men als ruis beschouwen; men kan ze ook als veelzeggend beschouwen over de persoonlijkheid van de respondent.

• Neiging tot het gemiddelde (error of central tendency, fencesitters)
• als de respondent vrijwel voordurend gemiddelde antwoorden geeft. Dit kan men zien als sociale wenselijkheid. Men kan het neutrale respondenten moeilijk maken door geen neutraal alternatief te verschaffen. Deze dwang kan zich echter wreken in een slechte response rate, onbruikbare of missende antwoorden etc. – Een andere optie is de schaal zo op te rekken om de respondent te stimuleren nog eens over zijn antwoord na te denken.
• Neiging tot extreem antwoorden – tegenovergestelde van neiging tot het gemiddelde.
• Nabijheidsfout – Respondenten hebben dan de neiging om vragen die in elkaar nabijheid op het vragenformulier staan, gelijkelijk in te vullen.
• Zigzageffect – het tegenovergestelde van de nabijheidsfout.
• Welwillendheidsfout – (agreement response of acquiescence) Respondenten die er moeite mee hebben het oneens te zijn met stellingen die hun worden aangeboden.
• Logische fout – deze respondenten hebben de neiging om een kloppend geheel van antwoorden te geven. Ze presenteren zo een consistent beeld van zichzelf en hun denkbeelden. Validiteitsprobleem hier is dat we niet zien wat de respondent écht denkt.

Antwoordcategorieën die de respondent aangeboden worden moeten alle mogelijke antwoorden bevatten die en respondent kan geven. Met wederzijds uitsluitend wordt bedoeld dat de categorieën elkaar niet mogen overlappen – een antwoord in één en niet meer dan één categorie past.

• Als veiligheidsklep kan overigens een additionele categorie ‘anders’ worden opgenomen. Die categorie ‘anders’ moet overigens wel echt een restcategorie zijn: als 80% deze aankruist is de vraag niet goed.

Vragen moeten te allen tijde neutraal gesteld worden.