Item gefilterd op datum: mei 2014

Stel dat we een construct hebben d.w.z. een abstracte term waarmee naar een kenmerk of trek van personen wordt verwezen. Deze zijn niet uiterlijk waarneembaar en moeten via een bepaalde speciaal ontwikkelde methode uit andere wel waarneembare kenmerken afgeleid worden. Omdat dergelijke constructen niet direct waarneembaar zijn, maar wel verondersteld worden, worden zij ook wel hypothetisch construct genoemd. Als het niet lukt om een concept zuiver te meten, is er een probleem met de constructvaliditeit. Meestal als in een onderzoek wordt gesproken over ‘de validiteit van de metingen’, wordt dit aspect van de constructvaliditeit bedoeld. Echter, naast de vraag of de manier waarop ik het construct probeer te meten ook precies de juiste aspecten van het construct vangt, is het voor de constructvaliditeit ook van belang of er betrouwbaar gemeten is.

zijn kernbegrippen als het gaat om de kwaliteit van de resultaten in ieder onderzoek. Bij validiteit gaat het kort gezegd om de vraag of ik gemeten heb wat ik beoogde te meten. Bij betrouwbaarheid gaat het, weer kort door de bocht geformuleerd, om de vraag of ik dat ook nauwkeurig heb gemeten.

ook wel variabelen of factoren genoemd, hebben gemeenschappelijk dat zij een belangrijke rol spelen in theorieën die criminaliteit proberen te verklaren. Tegelijkertijd zijn het aspecten van personeen of grotere conglomeraten die niet direct meetbaar of met een metertje afleesbaar zijn. Gewetensontwikkeling, anomie, strain, self-control en intelligentie zijn allemaal begrippen die daarom ook wel constructen worden genoemd. Ook komt men wel tegen de aanduiding hypotetisch construct, waarmee bedoeld wordt, een abstracte term waarmee naar een niet-uitwendig waarneembaar kenmerk van personen wordt verwezen die verondersteld wordt aanwezig te zijn.

Eerst zullen we echter precies moeten definiëren wat we onder de constructen verstaan. We zullen zoals dat heet, een conceptuele definitie moeten geven van de constructen. Hierbij is het belangrijk niet alleen op het label van een construct af te gaan, maar precies te onderzoeken wat in een theorie onder een construct verstaan wordt.

Na de eerste stap waarin de conceptuele definitie van een construct gegeven wordt, komt de tweede stap: hoe gaan we vervolgens, als wij weten wat onder dat construct verstaan wordt, dat construct meten? – Dit betekent dat we een zogeheten operationele definitie van het construct nodig hebben. We zullen moeten vastleggen welke handeling we moeten verrichten, welke vragen we moeten stellen, welk gedrag we meten en welke indicatoren we moeten gebruiken om een meting van het construct te krijgen.

Bij het absolute meetniveau ligt alle info vast. Een typisch voorbeeld is frequentietellingen.

Bij metingen op ratio schaalniveau, ligt er nog meer info in de metingen besloten. Nu is het niet alleen zo dat de verhouding van de verschillen tussen metingen vastligt, maar dat zelfs de verhouding zelf van de metingen vast ligt. Een ratiometing heeft dan ook een vast nulpunt.

Bij het interval meetniveau is weer meer info besloten in de metingen: waarnemingen zijn geordend, maar de verhouding van verschillen tussen metingen heeft een vaste betekenis. Zo is de conclusie betreffende de warmte hetzelfde ongeacht in welke eenheid de temperatuur is gemeten. – Veel schalen die we meten in onderzoek zijn op interval schaalniveau gemeten. Intervalmetingen hebben geen vast nulpunt.

Hier is er sprake van ordening, een rangorde in de getallen die aan de metingen zijn toegekend. Dat wil zeggen dat als de ene waarneming een grotere waarde heeft dan een andere, deze meer van de eigenschap heeft. Een voorbeeld: preferentieoordelen. Bij ordinale variabelen mogen we de getallen ook veranderen, of transformeren, zolang we maar zorgen dat de oorspronkelijke ordening gehandhaafd blijft.

Op het nominale meetniveau kunnen getallen worden toegekend aan waarnemingen, maar die hebben geen ander functie dan de waarnemingen een label te geven. We weten alleen of de waarnemingen gelijk of verschillend zijn.

Meten is het toekennen van getallen aan waarnemingen. De vraag in hoeverre en opw elke manier te rekenen valt met de getallen die wij aan waarnemingen hebben toegekend, hangt af van het niveau waarop gemeten is. Van belang is het, goed vast te stellen wat het meetniveau is waarop gemeten is, aangezien dat meetniveau in veel gevallen bepalend is voor het soort berekeningen en analyses dat op de gegevens uitgevoerd kan worden.

Wat betekent het om in het buitenland te wonen, waar je voor elke handeling een nieuwe reeks ketens van handelingen moet leren? De vanzelfsprekendheid van de keten van handelingen valt weg.

Cultuurschok is een proces dat de aanpassing weergeeft vanuit het leven in een bekende, voorspelbare omgeving naar het leven in een land waar alles nieuw is. Alles is anders, onvoorspelbaar en onzeker van landschap, klimaat, mensen, taal, voedsel tot geloof en vakanties.

Iedereen die naar een ander land verhuist om daar te gaan studeren, werken of leven, kan tegen zo’n cultuurschok aanlopen (vb. studenten, expats, immigranten). De inzichten over een cultuurschok zijn natuurlijk ook bruikbaar voor wanneer je zelf mensen uit het buitenland ontvangt: zij maken immers in bij aankomst in België dezelfde fasen van cultuurschok door.

Fasen in cultuurschok

De beleving van cultuurschok varieert van individu tot individu. Uit verschillende onderzoeken blijkt er wel een patroon te zijn met een aantal fasen. Niet alle mensen doorlopen alle stadia.

Het cultuurschokproces begint al voor het vertrek, met een gevoel van gespannen onzekerheid.

Meteen na aankomst ervaren velen een opwindend ‘vakantiegevoel’. De duur van deze fase kan sterk variëren: bij de ene persoon twee à drie maanden, bij de andere twee weken of een paar dagen.

Dat wordt gevolgd door een periode van grote emotionele en lichamelijke spanning. Dit is een teken dat je hard aan het werken bent om de nieuwe cultuur te leren. Voor sommige mensen is die spanning zo groot dat ze besluiten naar huis te keren.

De meeste mensen leren geleidelijk aan nieuwe vaardigheden en passen zich aan de nieuwe cultuur aan. Aanpassingsstrategieën en de tijd die nodig is om zich aan te passen verschilt van persoon tot persoon.