Item gefilterd op datum: maart 2014

Lithium kan de meest bestudeerde medicatie psychiatrie. Het is effectief gebleken bij de behandeling van manische, gemengde en depressief staten te zijn. Het is de enige stemming stabilisator datum is aangetoond aanzienlijk risico (bijna tienvoudige) dat iemand met een bipolaire stoornis zelfmoord zal plegen afnemen. Lithium heeft ook aangetoond dat de ernst en frequentie van stemmingsepisodes aanzienlijk verminderen. Dit wordt een belangrijk punt bij de bespreking van onderhoudstherapie. Bepaalde medicijnen en behandelingen kan zeer nuttig zijn om een acute manische of depressieve toestand onder controle te krijgen, maar kan niet verplicht worden een keer stemming stabilisatie is bereikt. Lithium wordt typisch voortgezet.

In de jaren 1940 de eerste effectieve stemmingsstabilisator-lithium-werd geïdentificeerd door Australische onderzoeker John Cade. Vroege experimenten met lithium, een natuurlijk voorkomend element (een zout), toonde het aan bijna wonderbaarlijke resultaten hebben op een groep van personen met langdurige manie. Sommige van deze mensen hebben jaren doorgebracht in psychiatrische inrichtingen, en na de opening van lithium, hun symptomen verdwenen en ze goed genoeg om naar huis terug te keren waren. Maar het was pas in 1970 dat de FDA goedkeuring voor gebruik bij de behandeling van wat toen wel manisch-depressiviteit lithium ontvangen.

Lithium wordt onveranderd (het is een element dat niet wordt afgebroken) door de nieren. De halfwaardetijd is tussen de twaalf en dertig uur afhankelijk van leeftijd en nierfunctie.

Stemmingsstabilisatoren zijn medicijnen die de stemmingswisselingen geassocieerd met bipolaire stoornis te verminderen. In dit hoofdstuk zullen we lithium bespreken en de verschillende anti-epileptica wordt gebruikt als stemmingsstabilisatoren. In het volgende hoofdstuk zullen we beoordelen antipsychotische medicatie, die in het verleden zijn gebruikt om manie en psychose te behandelen, maar op dit moment veel van deze worden gebruikt of geëvalueerd, zoals stemmingsstabilisatoren.

In 1970, lithium werd de eerste medicatie als een stemmingsstabilisator goedgekeurd door de FDA. Lamotrigine (Lamictal), meer recentelijk is goedgekeurd voor dit gebruik. In dit hoofdstuk zullen we deze, evenals andere, beoordelen "off-label", medicijnen die momenteel gebruikt als stemmingsstabilisatoren, zoals valproaat (Depakine, Depakene), carbamazepine (Tegretol), en oxcarbazepine (Trileptal).

We zullen ook bespreken medicijnen die werden verondersteld te zijn moodstabilizing eigenschappen die latere studies hebben aangetoond weinig te zijn, of geen, voordeel

Hoog op de lijst van de redenen waarom mensen stoppen met het nemen van psychiatrische medicatie is het gevoel van overdreven verdoofd. Het is ook gebruikelijk wanneer het proberen om snel behandeling van een manische episode, vooral als de persoon is ook psychotisch-tot hogere doses van medicijnen te gebruiken, vaak verlaten van de persoon lusteloos gevoel en vertraagd. Deze bijwerkingen (sedatie, mentale vertraging) niet permanent maar gevolg van de medicijnen die worden gebruikt en de doseringen gegeven. Het is belangrijk om duidelijk te communiceren deze symptomen aan uw arts zodat doseringen kunnen worden aangepast en alternatieve medicijnen beschouwd als het probleem van de sedatie en traagheid gaat niet weg.

Een zorg veel mensen met een bipolaire stoornis hebben is dat de medicatie (s ) hen beroven van hun creativiteit . Voor sommigen die hun levensonderhoud in de kunsten te maken , deze vraag strekt zich verder uit tot : " Zal ik mijn authenticiteit te verliezen " of " ? Zal de medicatie af te halen het ding dat me levensvatbaar als kunstenaar maakt " Andere specifieke problemen kunnen centreren op de zijkant effecten van specifieke medicijnen - tremor in een muzikant of schilder zou een slechte zaak zijn . Tardieve dyskinesie ( TD ) , kon een beweging abnormaliteit en mogelijke bijwerking van antipsychotica ( besproken in hoofdstuk 6 ) in een danser een carrière te beëindigen .

Zoals met veel van de vragen in dit boek komt het neer op een risico-baten analyse. Het doel is om een behandelschema (niet alleen medicijnen ) die de symptomen en vermindert controleert of voorkomt herhaling van stemming afleveringen , zonder dat de persoon het gevoel gedrogeerd - up en onecht hebben . Wat veel mensen met een bipolaire stoornis komen om te beseffen is dat de medicijnen , een keer aangepast om een effectief onderhoud niveau , zodat ze duidelijk genoeg zowel creatief en productief te denken . Patty Duke geeft een levendige en zeer persoonlijke beschrijving van dit fenomeen in haar boek A Brilliant Madness .

Potentie verwijst naar de relatieve sterkte van een medicijn. Het is niet te verwarren met "werkzaamheid", of hoe goed de medicatie werkt. De vraag van de potentie vaakst wordt verhoogd wanneer mensen ofwel het starten van een nieuw medicijn of schakelen tussen medicijnen in dezelfde klasse. Bijvoorbeeld, als iemand op de highpotency antipsychotica risperidon (Risperdal), hij is waarschijnlijk het nemen van een paar milligram per dag-in de orde van 1-6. Als hij wordt ingeschakeld om een low-potentie antipsychoticum zoals quetiapine (Seroquel) kon hij verwachten dat zij op een paar honderd milligram. Beide geneesmiddelen zijn even werkzaam, maar hun relatieve werkingen verschillend. Met andere woorden, hoewel de doses zien er heel verschillend ze hetzelfde doen.

Er zijn twee organen - de lever en de nieren - die dienen te elimineren ( metaboliseren ) de meerderheid van de medicijnen - en andere stoffen - uit de body.Without gaan in de pijnlijke details over hoe ze dit doen , hier zijn een paar bruikbare concepten .

U kunt de metafoor van een snelweg te gebruiken bij het bespreken van hoe medicijnen verlaten het lichaam . Als u denkt over het hebben van een bepaald aantal " afritten , " het is gemakkelijk om te zien hoe , tijdens de spits , deze worden overweldigd en de snelweg back-up totdat je een file hebt . De meerderheid van de interacties tussen geneesmiddelen optreden omdat medicijnen hetzij concurreren voor dezelfde afslag of beïnvloeden het aantal beschikbare afritten .

In de lever er systemen van enzymen ( eiwitten ) die breken medicatie en andere substanties . De productie van deze enzymen kan worden verhoogd of verlaagd door veel verschillende stoffen (tot regulering en neer verordening) . Voortzetting van de metafoor kunnen we zien hoe als medicijn A heeft een bepaalde afslag en drugs B heeft ofwel vastgebonden die afslag of uitschakelen , is drug Een gaand om een back-up in het systeem.

Het aantal medicijnen die enzymen remmen of induceren in de lever onthutsend . De meeste artsen en apothekers nu gebruik maken van software om drug - tot-kandidaat medicijn interactieprofielen lopen bij het voorschrijven van een nieuw medicijn . Het is altijd een goed idee om te vragen : "Zal deze nieuwe medicatie omgaan met alles wat ik ben al op ? '

Het is belangrijk te onthouden dat niet alleen voorgeschreven medicijnen veroorzaken interacties met andere geneesmiddelen , maar dus ook doen over-the -counter geneesmiddelen , kruiden en voedingssupplementen , en zelfs sommige gewone voedingsmiddelen en dranken - grapefruitsap als een van de meest genoemde voorbeelden . Het roken van sigaretten is ook geassocieerd met het elimineert vele antipsychotische geneesmiddelen , in sommige gevallen het verminderen van de bloedspiegel met de helft .

Elke medicatie is uniek in termen van hoe lang het blijft in het lichaam.

De term, Äúhalf-leven, AU wordt gebruikt beschrijven de lengte van de tijd die het kost het lichaam te verwijderen / elimineren / metaboliseren 50 procent van een dosis. Dit concept leidt tot het doel van een, Äústeady staat, Au dat is waar de dagelijkse dosis gelijk wat het lichaam elimineert de loop van de dag. Halfwaardetijd is het van belang rekening te houden bij het stoppen van een medicijn, omdat het ongeveer vijf halfwaardetijden meer dan 90 procent van een medicijn elimineren uit het lichaam.

De halfwaardetijd van een medicijn kan heel kort zijn, Aion de minuten als wordt vaak gezien in de anesthesie, Aior het kan dagen en zelfs weken. Het antidepressivum fluoxetine (Prozac) is een goed voorbeeld, want het heeft een halfwaardetijd in de orde van zeven tot tien dagen. Dit is noch een goede noch een slechte zaak, maar het is belangrijk om te weten. Dus als iemand moest zijn uit Prozac en hebben het uit haar systeem (vijf halfwaardetijden) zou dan mogelijk langer in een ouder persoon te nemen een maand. Aan de andere kant, kun je zien dat als iemand is op Prozac voor een lange tijd en is in een stabiele toestand, het missen van een dosis of twee zal weinig effect op haar niveau in het bloed te hebben.

De halfwaardetijd van een medicijn kan ernstig worden ingekort of verlengd worden wanneer iemand is het nemen van een ander medicijn dat de effecten de eliminatie uit het lichaam. Voor mensen met een bipolaire stoornis wordt dit bijzondere relevantie stemmingsstabilisatoren zoals lithium, valproaat (Depakine), en andere medicijnen waarvan de halfwaardetijd kan aanzienlijk worden gewijzigd (verhoogd of verlaagd) wanneer op multidrug regimes. Het resultaat is dat het niveau van een medicijn of gevaarlijk hoog of te laag om te werken kan worden. Dit is een van de redenen waarom het, AOS belangrijk om een nauwkeurige lijst van medicijnen die op elk moment kan worden beoordeeld een medicijn wordt toegevoegd, aangepast of stopgezet (een index-kaart in uw portefeuille of portemonnee werkt goed) te behouden.

Deze termen beschrijven van de behandeling. Als iemand ervaart momenteel een stemming episode, wordt hij gezegd dat in de acute fase. Hier het doel is om de meest ernstige symptomen van manie of depressie onder controle te krijgen. Zodra het individu is redelijk stabiel, de voortzetting van de behandeling, de komende zes tot twaalf maanden, is een tijd om de resterende symptomen en functionele beperkingen-zoals conflicterende relaties, werk, huisvesting, enzovoort aan te pakken. De voortzetting fase is ook een periode van hoog risico op een terugval, zo frequent klinische contacten en een toegestane medicatie zijn belangrijk.

De onderhoudsfase van de behandeling optreedt nadat de verschijnselen zijn verdwenen. Medicijnen worden nu gebruikt om de kans op herhaling te verminderen, en andere behandelingen, zoals psychotherapie, zijn gericht op het behoud en de verbetering van de algehele functioneren en kwaliteit van leven.

Een zwarte doos waarschuwing treedt op wanneer de FDA bepaalt dat een medicijn draagt een ernstig risico op een ernstige bijwerking. Wanneer dit gebeurt, wordt een zware zwarte doos geplaatst rond de specifieke waarschuwing in de literatuur door het farmaceutische bedrijf dat het specifieke geneesmiddel produceert. Inbegrepen in de zwarte doos (letterlijk een donkere zwarte lijn rond de waarschuwing) zijn vaak aanbevelingen voor een betere controle wanneer een persoon op deze medicijnen, die kunnen onder meer frequente bezoeken, laboratorium werk, en andere studies. Voorbeelden van zwarte doos waarschuwingen die kunnen betrekking hebben op medicijnen voor bipolaire stoornis voorgeschreven zijn:

• Lithium toxiciteit en de noodzaak te kunnen lithium in het lichaam volgen.

• Verhoogd risico op suïcidale gedachten en gedrag met antidepressiva bij kinderen en adolescenten.

• Een verhoogd risico op overlijden bij oudere patiënten met dementie die behandeld worden met atypische antipsychotica.