Item gefilterd op datum: maart 2014

Voordat artsen begonnen met het geven van hun patiënten antibiotica, reumatische koorts was de grootste oorzaak van de klep ziekte. Tegenwoordig is de oorzaak van klepziekte waarschijnlijk bij een van de volgende:

● Infectieuze endocarditis: Een infectie in de bekleding van de muren van het hart (de endocard) en de hartkleppen.

● Coronaire hartziekte: De hartkleppen zijn verankerd aan de hartspier. Afwijkingen van de hartspier als gevolg van een slechte doorbloeding van een verstopte kransslagader kan invloed hebben op hoe de kleppen functioneren.

● myxomateuze degeneratie: myxomateuze degeneratie is een cardiale aandoening die wordt gekenmerkt door vervanging van het bindweefsel, in het hartklep met zachtere gelatineuze materiaal. Dit verzwakt de klep en maakt het floppy. De floppy ventiel niet feitelijke zeggenschap over de doorstroming van het bloed door het hart. Myxomateuze degeneratie komt het meest voor bij ouderen en vaak van invloed op de mitralisklep.

● kalkvormende degeneratie: Een opeenhoping van calcium op de aorta en mitralis kleppen waardoor de kleppen dikker.

● aangeboren afwijking van de kleppen: Onregelmatig gevormde, vernauwd of zelfs afwezig kleppen kan optreden bij de geboorte. Deze abnormale kleppen kunnen leiden tot hartfalen, zelfs bij een zuigeling. Als alternatief kunnen ze goed functioneren totdat de patiënt binnenkomt volwassenheid. Meer lichaamsbeweging en een groter geheel zet meer van een druk op het hart en hartfalen ontstaat wanneer de patiënt zich in zijn 40's of 50's.

Hartklep stenose treedt op wanneer de klepbladen niet breed genoeg geopend en slechts een kleine hoeveelheid bloed door de klep stroomt. Mensen kunnen worden geboren met een smalle opening van de afsluiter of de klepbladen kan verdikt worden, verstijfd, of zelfs samen te smelten als gevolg van infectie of ziekte. Een kleinere opening in de klep betekent dat als het hart zal blijven circuleren dezelfde hoeveelheid bloed, dan zal het moeten ofwel sneller kloppen of slaan harder om meer bloed te duwen. Wanneer de klepbladen erg dik en stijf, de klep niet alleen niet goed opent, is het niet goed sluiten ofwel, dat wil zeggen de klep ontwikkelt niet alleen stenose, maar ook regurgitatie. De toegenomen belasting van het hart leidt tot hartfalen wanneer de klep probleem is niet verholpen.

Klepregurgitatie is ook bekend als de klep insufficiëntie of klep incompetentie . Deze termen gewoon betekenen dat de klep lekt . Bloed wordt niet lekt buiten het hart of bloedvaten , maar mag achteruitstroomt naar het hart . Oprispingen gebeurt ofwel wanneer een klep niet goed sluit of het ventiel ontwikkelt een gat of scheur in het. In beide situaties kan de klep niet vormen een effectieve afdichting tegen de bloedstroom , waardoor de bloed backward.When geen bloed lekken mag achteruitstroomt , minder bloed kan stromen uit . Hoe groter de regurgitatie , hoe harder het hart moet werken om dezelfde hoeveelheid bloed naar het lichaam. Aanvankelijk kunnen kleine hoeveelheden terugstromen of regurgitatie niet door de patiënt opgemerkt . Het hart reageert op deze verhoogde stress door steeds groter en meer spieren , waardoor meer bloed kan voren te duwen . Na verloop van tijd raakt het hart uitgerekt of verwijde . Het eruit ziet en werkt meer als een zak dan een pomp . Uiteindelijk , het verwijde hart niet in staat aan de eisen van het lichaam te voldoen . De patiënt begint dan de symptomen van hartfalen voelen .

Twee soorten problemen kunnen verstoren bloedstroom door de kleppen: regurgitatie of stenose. Elk type probleem kan ertoe leiden dat uw hart om harder te werken, en uiteindelijk falen.

Hoewel het myocardium of hartspier is het werkpaard van het hart, is de hartkleppen die de bloedstroom leiden. Zonder goed functionerende hartkleppen, zou hart falen in een paar uur. Bloed circuleert door het menselijk hart in slechts een richting. De hartkleppen openen en sluiten met elke slag van het hart. Wanneer het hart duwt bloed uit de atria of ventrikels, de kleppen openen om de uitstroom van bloed mogelijk te maken. Wanneer de kleppen dicht, kan het bloed niet naar achteren stromen. De kleppen zijn rond en hebben dunne buigzame flappen, genaamd folders. De blaadjes openen en sluiten in reactie op de veranderende druk van het bloed aan weerszijden daarvan.

Het menselijk hart heeft vier kleppen. Er is een klep om de bloedstroom voor elke kamer regelen. Elke hartklep is enigszins verschillend in grootte en karakter van de anderen en elk heeft een andere naam.

De namen van de hartkleppen zijn:
● mitralisklep
● Aortaklep
● tricuspidalisklep
● longklep

Bovenste kamers van het hart worden genoemd atria en de onderste kamers zijn ventrikels genoemd. Bloed zonder zuurstof terug uit het lichaam en stroomt in het rechter atrium. Van daaruit wordt gedwongen door de tricuspidalisklep in het rechterventrikel eronder. De rechterkamer pompt het bloed door de pulmonaalklep in de longen tegelijkertijd sluiten van de tricuspidalisklep. Daarom is de longklep opent om het bloed te stromen in de long en de tricuspidalisklep sluit bloed stoppen terugstroomt in het rechter atrium.

Hoewel de kleppen hebben verschillende namen op de linkerkant van het hart, werken ze op dezelfde manier als de rechtszijdige kleppen. Zuurstofrijk bloed uit de longen stroomt in het linker atrium. Wanneer het atrium contracten, dit bloed wordt gedwongen door de mitralisklep in het linkerventrikel onder it.When links samentrekt, de mitrale klep sluit, stoppen van de terugstroom van bloed. Tegelijkertijd, de aortaklep open, waardoor bloed stroomt naar de rest van het lichaam. Wanneer de linker ventrikel zijn contractie is voltooid, de aortaklep sluit, stoppen van de terugstroom van bloed, en de mitralisklep open, waardoor bloed uit de linkerboezem de linkerventrikel vullen.

Op een gegeven moment in de hartcyclus, twee kleppen open, waardoor er bloed te stromen, en twee kleppen gesloten zijn, het stoppen van de terugstroom van blood.When uw arts luistert naar je hart, hij of zij kan meestal horen het openen en sluiten van de kleppen.

De verwachting is dat wat je leert en de praktijk tijdens het programma, blijft u in uw dagelijks leven na afloop van het programma. Als u stoppen met trainen na het programma of stoppen met het innemen van uw medicijnen zoals voorgeschreven, zal de verbeteringen die u hebt gemaakt snel verloren. De revalidatie personeel zal samen met u een meerjarenplan van de oefening te ontwerpen. Het personeel zal u begeleiden in hoe en wanneer te oefenen thuis. Veel programma's bieden een "onderhoud" plan, zodat u kunt blijven oefenen met anderen en worden begeleid door professionals.

Ondanks de bekende voordelen van de cardiale revalidatie (revalidatie), slechts 15 procent van gekwalificeerde patiënten deelnemen aan een programma. Redenen hiervoor zijn onder andere een gebrek aan artsenverwijzing (vooral bij vrouwen en ouderen), slechte motivatie van de patiënt, logistieke of gebrek aan ziekte-uitkeringen en andere financiële beperkingen, of een combinatie van deze factoren.

Hoewel u CHF kan hebben en daarom moeten kunnen profiteren van een rehab programma, kunnen er goede redenen zijn dat uw arts cardiale revalidatie niet kan aanbevelen, zoals andere medische aandoeningen die oefening gevaarlijker dan normaal of dat er geen revalidatieprogramma's in uw omgeving te maken .

Als een full-scale cardiale revalidatie programma is niet beschikbaar in uw regio of niet goed voor je, er zijn alternatieven. Bijvoorbeeld, hoewel niet iedereen kan deelnemen aan een bewaakte oefenprogramma, bijna iedereen met hart-en vaatziekten of risicofactoren voor hart-en vaatziekten zou kunnen profiteren van een vorm van risico-factor evaluatie, de activiteiten begeleiding, en gezondheidsvoorlichting.

Thuis te oefenen opleidingen gunstig zijn voor bepaalde risico-arme patiëntengroepen. Ze bieden de voordelen van gemak en lage kosten, maar missen de waardevolle elementen van professionele begeleiding, onderwijs en groepsinteractie.

Bespreek met uw arts uw interesse in de cardiale revalidatie. Hij of zij moet in staat zijn om u te vertellen over de beschikbaarheid van revalidatieprogramma's in uw omgeving en maak een verwijzing voor u.

Ja , hartrehabilitatie is goed bestudeerd en gebleken bij patiënten met vele soorten hart-en vaatziekten , zoals congestief hartfalen , coronaire hartziekte , en na hartaanvallen en bypass en klepchirurgie en harttransplantatie . Een sterk lichaam van wetenschappelijk bewijs bestaat dat stelt de voordelen van cardiale revalidatie . Een consensus groeit onder gezondheidswerkers dat hartrevalidatie moet worden beschouwd als een standaard van zorg , niet alleen vanwege zijn gedefinieerd medisch nut , maar ook omdat het rendabel is , vermindert handicap, verbetert de productiviteit en vermindert de kosten voor gezondheidszorg .

Victoria's commentaar :

Ik heb deelgenomen aan een van deze programma's nadat ik werd gediagnosticeerd met CHF . Ik vond het moeilijk bij te houden . Ik was kortademig en ik heb artrose in beide knieën , dat maakt het moeilijk om te oefenen . Ik voelde me beter toen ik net klaar was met het programma . Ik kon verder dan voorheen lopen met minder kortademigheid . Uiteindelijk , mijn knieën begonnen pijn te doen en ik kreeg lui . Ik denk dat de grootste hulp van de rehab programma gaf me was, me laten weten dat de oefening was niet van plan om me te doden . Nu weet ik dat ik rond kan lopen en last krijgt van kortademigheid , maar als ik overdrijf het niet , ik zal beter voelen na een korte rust .

Het aantal revalidatie sessies die nodig zijn voor een specifieke patiënt om zijn of haar revalidatie doelen te bereiken blijft een kwestie van klinisch oordeel van de arts en hartrevalidatie team. De lengte van de cardiale revalidatie zal variëren met conditie en het vermogen om te voldoen aan de strenge eisen van het programma van de patiënt. Sommige factoren die de duur van de revalidatie programma kunnen beïnvloeden omvatten:

● Stabiliteit van de patiënt
● Acuity van de ziekte Vermogen
● patiënt zich te houden aan de medische en gedragsadviezen

Voor de meeste patiënten die baat hebben bij cardiale revalidatie, 8 tot 12 weken van de cardiale revalidatie is voldoende om de geschetste doelen te bereiken. Patiënten die niet de vooruitgang te tonen en blijven negatieve symptomen hebben, kunnen extra sessies nodig. Als patiënt vooruitgang, kunnen ze verhuizen naar een at-home of groep fase met minder toezicht. Tegen het einde van het programma, moet de patiënt klaar om een gezondere levensstijl op hun eigen handhaven.

Cardiale revalidatie produceert fysiologische, metabole en psychologische voordelen. De belangrijkste gunstige gezondheidseffecten zijn een vermindering van de mortaliteit, verbetering van het aantal cardiale gebeurtenissen, verbetering van de symptomen, verhoogde inspanningstolerantie, verbetering bloedlipiden, verhoogde stoppen met roken en psychosociale betere resultaten. Hartrevalidatie vermindert ook ziekenhuisopnames en verhoogt de productiviteit van degenen die met succes com complete hen. Dit bespaart de patiënt en de gezondheidszorg geld.