Kenmerken van niet-verbale communicatie

Kan onbedoeld zijn omdat mensen het minder kunnen controleren. Net omdat men het minder goed kan controleren, gaan mensen eerder af op de niet-verbale tekens. Maar het kan ook bedoeld zijn vb. een deftig pak aantrekken om de prof te laten weten dat je ernstig bent.

Bestaat uit verschillende codes : deze codes moeten juist gebruikt worden zodat onze bedoeling als bedoeld geïnterpreteerd worden. Men kan het dus zo coördineren dat verschillende non-verbale codes samenwerken en dezelfde boodschap uitzenden, versterken ze elkaar en omgekeerd (lichaamsbewegingen , gezichtsuitdrukkingen , tijd en ruimte , fysieke verschijning , …).

Is onmiddellijk omdat ze verbonden zijn aan ons lichaam, in tegenstelling tot woorden die je eerst kan afwegen enz.. . Ze zijn er automatisch als we face-to-face communiceren. Non verbale tekens zijn ook continu, ze vloeien in elkaar over en hebben geen begin of einde zoals woorden dat wel hebben. Ook zijn ze natuurlijkeren minder arbitrair dan hun verbale tegenhangers, maar toch zijn sommige vastgelegd bij conventie (vb. fuck you).

Zowel universeel (en aangeboren) als cultureel (en geleerd). Vele non-verbale tekens zoals emoties zijn universeel (vb. huilen, wijzen,..). Hoewel sommige zijn aangeboren, hebben we geleerd ze te onderdrukken (vb. tanden ontbloten als je kwaad bent is vervangen door de lippen op elkaar persen). Het verschil tussen mannen en vrouwen is van culturele aard want zo zijn vrouwen meer geoorloofd om hun emoties te tonen en mannen mogen meer woede tonen.