Menu

Heiligheid en heiligheden

Martelaars

populariteit van de Vroeg – christelijke kerk is deels te verklaren door het grote aantal martelaars:

- symboliseren de overwinning van het leven op de dood

- hun leven wordt gebruikt als ethisch richtsnoer

- wonderbaarlijke krachten worden aan hen toegeschreven

>>> door de verbreiding van het geloof komt er en ‘tekort’ aan heiligen è men verspreidt ze in onderdelen (relieken) of men maakt gebruik van iconen

4de eeuw

er vallen nog maar weinig martelaars è wat moet men doen om heilige te worden?

- Oosten: een reputatie van uitzonderlijke deugdzaamheid volstaat

- Westen: sociale positie speelt een rol: vooral abten, bisschoppen, vrome vrouwen van aristocratische afkomst

Betekenis

betekenis van de heiligen wordt steeds belangrijker: heilige is middelaar tussen God en gewone gelovige, niet enkel spiritueel, maar ook materieel

Afbeelden

hoe worden heiligen getoond?

- Contact met God d.m.v. visioenen

- Verrichten van wonderen (bewijst almacht van God)

- Levensverhalen of vitae vb. levensbeschrijving van Martinus van Tours

>>> centraal in deze verhalen staat de conversio = de omkering van de heilige van een zondig naar een voorbeeldig leven

(heiligen worden dus als propagandamateriaal ingezet)

Lees meer...

Geloofsleer, orthodoxie en heterodoxie

Nood aan gezag

de heilige teksten kunnen op verschillende manieren geïnterpreteerd worden >> er is nood aan gezag om de gelovigen op het juiste pad te houden:

- besluiten en verslagen van de oecumenische concilies worden al vroeg als gezaghebbend ervaren

- uitspraken van de paus krijgen na verloop van tijd ook meer invloed, maar t.o.v. algemene regelgeving spelen de oecumenische concilies veel meer mee

- sommige kerkleiders hebben een bijzonder goede naam als het op bijbelverklaring aankomt, de geschriften van 4 van hen (de ‘grote kerkvaders’) zullen later als bron van geloofsleer aangewend worden.

1) Ambrosius van Milaan (ca. 400)

2) Augustinus (ca. 400)

- meest diepgaande invloed op de intellectuele cultuur van de ME gehad

- beroemde werken:‘Confessiones’ (verslag van zijn zoektocht naar de ene, ware God) en ‘De civitate Dei’ (deel 1: theologisch bewijs van de superioriteit van het christendom; deel 2: het verhaal van de christelijke heilsgeschiedenis >> beeld van de twee steden)

3) Hiëronymus (ca. 400)

schrijft een Latijnse vertaling van de Bijbel die de standaardtekst van de B. wordt tijdens de ME (= ‘Vulgaat’)

4) Gregorius I de Grote (ca. 600) (een paus)

Late Oudheid en Vroege ME

inhoud van de leer wordt bediscussieerd- ontstaan ketterijen, zeker in het Oosten (invloed van de Griekse traditie van rationele filosofie)

Drie – eenheid

over de natuur van God: één God, maar drie verschijningsvormen! >>> Wat met Jezus?

- Nestorianen: Christus heeft een menselijke natuur

- Monofysieten: Christus heeft een goddelijke natuur

- Monotheleten: Christus bezit beide naturen

- Arianisme: Christus bezit een goddelijke en een menselijke natuur, maar is door deze laatste ondergeschikt aan de 2 andere godsfiguren

Concilie van Chalcedon (451): ‘één God, drie verschijningsvormen die allen gelijk zijn, maar één ervan (Jezus) heeft twee naturen.

Zuiverheid en spirituele elite?

- Pelagianisme:

* ‘De ware Kerk is slechts een spirituele elite’

* ‘door Gods genade is de mens vrij om te kiezen’

= elitaire kerk van zondelozen: het is mogelijk zonder zonden te leven, omdat de mens een vrije wil bezit

- Donatisme:

* zuiverheid staat centraal

* zuiverheid moest aanwezig zijn bij dienaars van God (=priester)-REDEN: onzuivere dienaar die rituelen uitvoert, maakt rituelen waardeloos

>>> Augustinus:

- ‘Kerk ontleent heiligheid aan de sacramenten, niet aan de motivatie van de leden’

- ‘Goddelijke genade is de bevrijding uit de boeien van de zondigheid, niet de gift van vrije wil’

Aan wie verleent God genade?

- Goddelijke predestinatie en menselijke wil bestaan naast elkaar

- iemands levenswandel speelt dus ook mee bij Gods’ Laatste Oordeel

>>> ketterijen blijven een lange tijd doorspelen door:

- het openlijk sympathiseren ermee door enkele leiders vb. Constantinus II (arianisme)

- de invloed van Anatolische en Syrische christelijke gemeenschappen en de Islam die tegen de verering van iconen ageren ( = iconoclasme):

* Byzantijnse Rijk is het iconoclasme gedurende twee langere periodes orthodox geweest

* in het Westen is het nooit aangeslagen, een icoon wordt er opgevat als didactisch materiaal

- verbinding van bepaalde heterodoxieën met regionaal separatisme vb. monofytisme in Syrië en Egypte ( Koptische Kerk)

Lees meer...

Kerkvergaderingen

Periode voor Constantijn

regelmatig bijeenkomsten van bisschoppen

Vanaf Constantijn

Constantijn en zijn opvolgers schoeien kerkvergaderingen op vastere leest:

- regionaal: synoden of concilies

- met bisschoppen uit het hele rijk = oecumenisch concilie

1) hier worden belangrijke beslissingen genomen en ze geven richting aan de evolutie in de Kerk in de volgende eeuwen

2) vb. 325: concilie van Nicea

3) worden in het begin door de keizer uitgeroepen, maar na een tijd door pausen

4) raakt na een tijdje in onbruik door beperkt communicatiemogelijkheden

In het Westen

barbaarse koningen schrijven regelmatig regionale synoden uit è vooral praktische zaken worden besproken

Karolingers

tijdens de regionale synoden worden hervormingen doorgevoerd:

- Kloosters moeten zich aan de Regel van Benedictus houden (dus strengere kloosterregels)

- Seculiere geestelijken moeten zich aan de kerkregels houden

- Nieuwe regels i.v.m. huwelijk en echtscheiding

- OPM: verweving kerkelijk en wereldlijk leven è besluiten synoden worden afgekondigd in capitularia

Lees meer...
Abonneren op deze RSS feed

Advies nodig?

Vraag dan nu een gratis en vrijblijvende scan aan voor uw website.
Wij voeren een uitgebreide scan en stellen een SEO-rapport op met aanbevelingen
voor het verbeteren van de vindbaarheid en de conversie van uw website.

Scan aanvragen