De Financiële crisis
- De Adel en de Clerus onttrok zich van belastingen ‘statusverlies’
Bij oorlogvoering:verhoging van de belasting komt op de nek van de boeren.
- De Franse staat = bankroet!
Callonne’s programma = het taxeren van ALLE landeigenaars
Stuit op weerstand in het parlement enkel de 3 standen hebben de autoriteit om nieuwe taksen in te voeren.
- De S-G (= de Staten-Generaal) wordt bijeengeroepen door de koning
De ≠ standen moeten vertegenwoordigers kiezen; standen vergaderen gelijktijdig maar apart
Door het samenroepen van de S-G gaat de koning zelf het proces van verandering in gang zetten.
Van S-G tot AN (= Assemblée Nationale)
- Werking = De 3 standen vergaderen in aparte kamers iedere kamer stemt als een unie.
Gevolg = dat de Derde Stand altijd het onderspit moet delven tegen de Clerus en de Adel.
- De derde stand wilt deze werking veranderen wordt tegengehouden door de Adel (Parlement)
De adel wilt zelfs dat Frankrijk wordt geregeerd dmv de S-G De Derde stand wilt dit vermijden.
- De Derde Stand gaat zich geheel keren tegen de Adel. (nadat men hen had gesteund tegen het despotisme van de ministers).
- Mei 1789: S-G komt samen in Versailles De Derde stand eist echter dat de vertegenwoordigers van alle 3 de standen stemmen als individuen.
De Derde Stand gaat zichzelf omvormen tot Assemblée Nationale.
‘De Eed van de Kaatsbaan’
waarbij de Derde Stand bevestigd dat ze niet uiteen gaan tot er een GW (= Grondwet) is gestemd.
De eerste Revolutionaire daad de inzet = de oorsprong van politieke macht wordt in vraag gesteld.
Ook enkele individuen van de Clerus en Adel zijn dit idee geneigd en de Derde stand wil ook in hun naam spreken. Ze willen een belichaming van het Frankrijk volk.
- De Frankrijk koning kies echter de kant van de Adel. Zorgt voor angst bij de Derde stand.
Ze zijn ervan overtuigd dat nu de adel de regering zal controleren (met de steun van de koning).
De lagere klasse in actie
- 1789 = een jaar van Depressie zorgt voor veel onrust op het platteland.
- De economische en sociale crisis worden dus politiek ingevuld.
- 14 Juli: De bestorming van de Bastille. leeft door als symbool maar eigenlijk van weinig belang.
De koning aanvaard de nieuwe situatie in Parijs hij erkent een Burger Comité.
- Ook elders in Frankrijk komen er opstanden van de boeren misoogsten, hongersnoden, …
Willen komaf maken met het onrechtvaardig economisch systeem.
‘La Grande Peur’: plaatselijke kastelen worden aangevallen De boeren gaan de archieven van
feodale rechten vernietigen.
De oorspronkelijke hervormers van de AN
- Ontstaan van een Nationale vergadering als erkenning van de Derde Stand.
1e daad = afschaffing van de feodaliteit. (wettelijke privileges worden
vervangen door wettelijke gelijkheid.)
- The Declaration of the Rights of Man and Citizen= nieuwe maatschappij gebaseerd op modern vrijheden en het soevereine volk bestuurt zichzelf.
Vrijheid = Alles mogen doen dat niemand anders schaad; wat wordt bepaald door de wet.
De wet = gelijk voor iedereen + de uitdrukking van het algemeen belang dat wordt gemaakt door alle burgers of hun vertegenwoordigers.
De enige soeverein is de natie zelf
Gaat niet enkel over mannen maar over alle mensen (men gaat zelfs dekolonisatie in zich dragen)
Toch gaan er nog maar weinige wettelijke gelijkheid tussen seksen voorvechten.
- Voorvechtster van de rechten van de vrouw = Olympe de Gouges met haar publicatie The Rights of Women
- Kort na de opstelling van de Declaration viel de revolutionaire top uit elkaar.
- Sept 1789: AN begint aan de planning van een nieuwe regering = AC (= Assemblée Constituante)
een omvorming van de nationale vergadering tot een GW-vergadering.
omzetting van de grote principes in fundamentele grondrechten.
2 strekkingen (Links vs Rechts) Koning moet veto krijgen + tweekamerstelsel (Rechts-
conservatief)
Zwakke koning + eenkamerstelsel (Links – progressief)
De tweede strekking wint door toedoen van Lod16 (= Lodewijk 16) zelf : hij was het oneens met
de Declaration + met de afschaffing van het feodalisme en wou zich aansluiten bij de adellijke contrarevolutie (verhindert door volksopstand in Parijs Koning van Versailles naar Parijs)
- De contrarevolutie wint aan kracht aansluiting van de meer conservatieve revolutionairen die de AC verlaten.
- Echter blijven er nog veel revolutionairen over die verder wouden en deze vormen zich in clubs.
Jacobijnen= zijn de meest radicale leden van de AC. Ze gebruiken de club om te debatteren.
Constitutionele Veranderingen
- AC: Regeert het land, bereid een geschreven GW voor + vernietigd alle instituties van het AR
- De oude provincies worden vervangen door ‘Departementen’
- Lokale bestuurders worden lokaal verkozen
- Administratieve Decentralisatie reactie tegen de bureaucratie van het AR.
- GW van 1791:De soevereine macht wordt beoefend door een unicameeraal verkozen assemblee
AL (Assemblée Legislative).
De koning = zwak + wordt gedwongen in zijn statuut als constitutionele monarch
- AC maakte in de GW een onderscheid tussen ‘Actieven’ en ‘Passieven’
Beiden hebben dezelfde burgerlijke rechten maar enkel de actieve burgers hadden het recht om te stemmen.
Zij kiezen de ‘kiesmannen’ voor de departementen.
Deze kiezen op hun buurt de lokale bestuurders en de vertegenwoordigers voor de AL.
Economische en Cultureel beleid
- Het economisch beleid gaat eerder de middenklassen dan de lagere klassen favoriseren.
- Men zit nog steeds met een enorme schuld van het AR.
AC gaat alle bezittingen van de kerk confisqueren ter compensatie = assignaten
- De Revolutionairen promoten het vrij economische individualisme
Overheidsregulering van het AR.
Alle prijzen en lonen worden bepaald door het spel van vraag en aanbod.
AC: afschaffen van alle beroepssystemen, gilden, … hadden eigen regels en wetten over het productieproces ≠ van streek tot streek + waren monopolistische organisaties.
afschaffing zorgt voor uniformisering.
- Frankrijk: was georganiseerde arbeidsbeweging aanwezig = Compagnonnages
Deze vakbonden worden echter verboden Wet Le Chapelier
- Farbrieks- en landsarbeiders voelen zich bekocht door de GW en het Parlement
Deze hadden gehoopt op vooruitgang na de Revolutie: we kunnen spreken van enige verbetering maar niet zo vooruitstrevend als men had gehoopt.
De ontwikkeling van een nieuwe Politieke Cultuur nationale soevereiniteit en vrijheid vervangen de koning en de kerk als het centrum van het Franse politieke leven.
Door de nieuwe politieke ideeën en symbolen te promoten in elke sfeer van het dagelijkse leven creëert de Franse Revolutie een nieuwe nationale identiteit.
Het conflict met de kerk
- De AC startte een twist met de Katholieke kerk.
Door de in beslagname van alle bezittingen van de Katholieke kerk = een schok voor de Clerus.
In ruil gaat de staat de clerus wel bezoldigen ze zorgen voor werk en betalen hen daarbij gaat de staat de taken van de kerk gaan overnemen, vb. opnemen van registers, welzijn, onderwijs, …
- De kerk wordt door de staat wel nog beschouwd als een vorm van publieke autoriteit.
Ze zijn echter wel ondergeschikt aan de soevereine macht van het volk.
De staat gaat er gewoon van uit dat de arme bevolking religie nodig heeft om het bezit van de rijkere te kunnen legitimeren en respecteren.
- Het nieuwe programma wordt voor de Clerus beschreven in De Burgerlijke GW van de Clerus
Vb: aartsbisschoppen worden afgeschaft,…
Het Vaticaan bekijkt het echter als een moedwillige toe-eigening van de macht van de kerk.
De AC eist ook van de Franse Clerus om te zweren op de GW + GW van de Clerus.
- We krijgen dus het ontstaan van 2 kerken in Frankrijk Officiële Kerk (gefinancierd door de staat)
Clandestiene Kerk (vrijwillige offers)
De officiële kerk stond op zwakke fundamenten, hun volgelingen gingen na verloop van tijd zich keren tegen het Christendom zelf.
Goede Katholieke favoriseerden de Clandestiene kerk vb: De koning zelf.
De GW van de clerus = grootste blunder van de Revolutie
- 1791: Nieuw regime = Constitutionele monarchie waarin de eenkamerlijke AL de koning, die niet was bekeert tot het nieuwe regime, gaat confronteren.
- Een fractie van de Jacobijnen Girodijnen werd de Linkse,progressieve partij van de Revolutie en in de AL + gaat Frankrijk in een oorlog doen sukkelen.
