Lever transplantatie chirurgie kan slechts 4 uur of zo lang als 12 tot 15 uur. Vele factoren bepalen de lengte van de operatie, met inbegrip van de ervaring van het chirurgische team transplantatie, het aantal operaties de ontvanger in het verleden ondergaan en de mate van ziekte van de ontvanger.

In de preoperatieve wachtruimte, ontmoet je de anesthesist die zal zorgen voor u tijdens uw operatie en ondertekenen een toestemmingsformulier om hem of haar in staat te stellen u anesthesie voor de operatie te geven. Een veel activiteit zal plaatsvinden in dit gebied als de medische staf bereidt je voor op de operatie. Intraveneuze (in de ader) en arteriële (in de slagader) lijnen geplaatst in arm en nek. Deze lijnen zullen nog steeds op zijn plaats als je wakker wordt na de operatie. Elektrocardiogram leads worden geplaatst op uw borst te controleren of uw hart ook. Al deze voorbereidingen zijn nodig om de transplantatie veilig uit te voeren. Wanneer deze voorbereidingen zijn voltooid, wordt u worden gereden in de operatiekamer op een brancard voor uw transplantatie. Uw operatie zal op passende wijze worden getimed voor de aankomst van uw orgel. De anesthesist zal u intraveneuze medicatie om u te laten inslapen geven. De verdoving team zal uw bloeddruk controleren, hartslag, ademhaling, en bloedchemie zeer nauw tijdens de hele operatie.

Nadat u in slaap bent, wordt een beademingsbuis (endotracheale of ET, buis) geplaatst in uw keel en aangesloten op een machine (ventilator) die ademt voor je terwijl je slaapt. Een zacht, klein buisje, een zogenaamde Foley katheter, wordt in uw blaas ingebracht om de urine af te voeren. Een zachte buis kan ook worden ingebracht via de neus of mond, dat gaat in je maag, dit nasogastrische (NG) buis wordt gebruikt om je maag leeg te houden om te voorkomen dat braken en verstikking.

Uw chirurg maakt een incisie die ofwel heeft de vorm van een omgekeerde "Y" of een hockeystick. Hoe langer deel zal ongeveer 12 centimeter lang zijn, dat zich uitstrekt van de rechter kant van de ribbenkast tot net onder het borstbeen. De kortere gedeelte duurt 3 tot 4 inch lang, die zich uitstrekt langs de linker onderste ribbenkast (figuur 9).

Afhankelijk van uw leverziekte en uw lichamelijke conditie op het moment van transplantatie, zal uw chirurg gebruikt een van de twee methoden om het bloed weg van de lever gebied (om het bloeden te verminderen) tijdens de operatie te houden. In de piggyback techniek, de bloedvaten rond de lever zijn opgespannen (Held afgesloten) terwijl uw nieuwe lever is genaaid op een deel van uw oude bloedvat circulatie. In een minder vaak gebruikte procedure genaamd venoveneuze bypass (figuur 10), wordt een katheter (een slangetje) in een ader in de lies. Bloed stroomt door deze buis en door middel van een machine die het bloed terug naar je via een katheter in een ader in je oksel. Als de venoveneuze methode wordt gebruikt, moet u twee kleine gaatjes in je oksel en in je lies-en een segment van uw grote bloedvaten zal samen met uw oude lever worden verwijderd.

Hoe uw chirurg reconstrueert uw galweg is afhankelijk van uw leverziekte. In de meeste gevallen de uiteinden van de oorspronkelijke galwegen en de donor galbuis elkaar genaaid (Figuur 11). In dit geval tijdelijk buis of stent is geplaatst in de galbuis artsen toe om x-ray de galwegen na de operatie voltooid. Deze buis wordt buiten je lichaam gebracht via een kleine incisie in de buik. Het deel van de buis die buiten je lichaam blijft aangesloten op een zak waarin de gal-een groen / goudkleurige vloeistof geproduceerd door uw nieuwe lever-riolering.

Tot slot zal uw chirurg drie drains in uw buik rond uw nieuwe lever, genaamd Jackson-Pratt drains. Een deel is binnenkant van je lichaam, en de andere is buiten. Het doel van deze drains is om overtollig vocht uit de buurt van uw lever te trekken. Uw incisie wordt gesloten met nietjes en bedekt met een gaasje. De riolering zal om uw huid om ze stevig te bevestigen wanneer u verplaatst worden bevestigd. U gaat direct naar een postanesthesia care unit na de operatie.

U krijgt algemene anesthesie voor de operatie, zodat u geen herinnering van de operatie of de tijd zal hebben net voor toen je in de bereidingsruimte. Na de operatie is voltooid, je in eerste instantie naar de postanesthesia care unit of naar de intensive care unit (ICU), zodat de artsen en verpleegkundigen je heel goed kunt controleren. Als je wakker wordt, kun je onbekende geluiden, zoals de ventilator aan te helpen je inademt en de machines die de controle van uw hartslag, bloeddruk en ademhaling te horen. U zult niet in staat om te praten als je een beademingsbuis in plaats wanneer je wakker. Sommige medicijnen kunnen u zeer gevoelig voor de geluiden om je heen. Je zou misselijk uit de narcose die u hebt gekregen om je in slaap te voelen, je krijgt medicatie voor de verlichting van deze misselijkheid. Daarnaast kan je wat pijn en ongemak van de operatie en krijgt medicijnen om te verlichten. Vorige transplantatie ontvangers hebben de incisie pijn beschreven als zeer beheersbaar. De dressing op uw incisie wordt regelmatig gecontroleerd en kan worden gewijzigd. Het is niet ongebruikelijk voor vloeistoffen af te voeren uit uw incisie voor enige tijd na de operatie.

Artsen en verpleegkundigen in de postanesthesia care en ICU continu te controleren hoe goed uw nieuwe orgel functioneert door middel van bloedonderzoek, meten en testen van de door uw lichaamsvloeistoffen, en het gebruik van andere testmethoden, zoals x-stralen, wanneer nodig en zinvol . Wanneer uw toestand stabiel is, gaat u naar de transplantatie-eenheid voor de rest van uw verblijf in het ziekenhuis. Vergeet niet dat veel van de buizen, intraveneuze lijnen en monitoring devices die werden geplaatst nadat u ging slapen nog steeds op zijn plaats als je wakker wordt. Elke drains dat tijdens de operatie werden geplaatst zal worden in de plaats ook.

Beademingsbuis (endotracheale tube)

De buis die in je keel werd geplaatst en bevestigd aan de ventilator om u te helpen ademen kan nog steeds op zijn plaats als je wakker wordt. Terwijl het op zijn plaats, zal vocht uit uw mond en de buis regelmatig worden verwijderd met behulp van een zuig-apparaat. U zult niet in staat om te spreken, terwijl de endotracheale (ET) buis is op zijn plaats, maar uw verpleegkundige kan helpen communiceren. Misschien wilt u een manier om te communiceren met uw dierbaren vast te stellen, zoals uw ogen knipperen een keer voor "ja" en tweemaal voor "nee". Proberen om te ontspannen en laat het masker doen het werk voor u zal uw energie te besparen en te maken hebben de buis in plaats comfortabeler. Vergeet niet dat de ET-tube is tijdelijk en noodzakelijk voor uw herstel.

De beademingsbuis wordt verwijderd als de verdoving volledig is uitgewerkt en uw artsen weten dat je longen kunnen functioneren op hun eigen. Na een levertransplantatie de ET tube meestal wordt verwijderd binnen 8 tot 24 uur na de operatie. Uw artsen en verpleegkundigen te bepalen wanneer je klaar bent om te ademen in je eentje door het uitvoeren van een röntgenfoto van de borstkas en het nemen van bloedmonsters om de zuurstof in je bloed te meten zijn. Nadat de buis is verwijderd, kunt u een milde keelpijn hebben, de pijn verdwijnt in een paar dagen.

Na de ET buis wordt verwijderd, wordt u aangemoedigd om te hoesten en haal diep adem heel vaak aan je longen vrij van vocht te houden en om de zuurstoftoevoer te helpen vrij.

Nadat iemand ondersteuning (spalk) uw buik en rug met een hand of een kussen helpt hoesten minder pijnlijk. Therapeuten respiratoire en uw verpleegkundigen zal u helpen bij het houden van uw longen duidelijk met de borst therapie (zachte tikken van de longen) en een spirometer (een apparaat dat helpt je diep te ademen). Al deze maatregelen zijn bedoeld om vocht en afscheiding te voorkomen verzamelen in uw longen en het veroorzaken van een longontsteking of longontsteking.

Neussonde

Als een neussonde (NG) buis werd ingebracht door je neus en in je maag naar je maag leeg te houden, zal het nog steeds op zijn plaats als je wakker wordt. Deze buis wordt verwijderd wanneer je darmgeluiden retourneren of wanneer je langs gas op uw eigen, wat meestal gebeurt binnen 24 tot 72 uur na uw operatie.

Intraveneuze Lines

De intraveneuze (IV) lijnen kunnen van kracht blijven voor de meeste van uw verblijf in het ziekenhuis. Ze maken het mogelijk uw zorgverleners om uw bloed te testen trekken, toedienen eventuele medicijnen die nodig kunnen zijn tijdens uw herstel, en zorgen voor vloeistoffen die je bloed circuleren helpen. Ze zijn ook nuttig zijn bij het controleren van uw hart-en longfunctie.

Foley Catheter

De buis die werd geplaatst in uw blaas om de urine af te voeren nog steeds op zijn plaats als je wakker wordt. Het algemeen staat een paar dagen na de operatie.

Elektrocardiogram Leads

Wanneer u de postanesthesia care unit of ICU verlaten, het elektrocardiogram (ECG) leidt die zijn het controleren van uw hart worden verwijderd. Jackson-Pratt Drains De drie Jackson-Pratt drains dat uw chirurg geplaatst rond uw nieuwe lever nog steeds op zijn plaats als je wakker wordt. Deze buizen voert u uw buik door kleine incisies. Buiten het lichaam, ze zien eruit als doorzichtige plastic buizen met afzuiging lampen bevestigd aan het eind. De vloeistof in de bollen kan helder, geel of getint met bloed. Al deze kleuren zijn normaal. In het algemeen, twee van deze drains worden verwijderd binnen 24 uur na uw operatie. De resterende Jackson-Pratt drain wordt verwijderd binnen 10 dagen na uw operatie.

Gal Tube

De buis die in uw galwegen werd geplaatst zal nog steeds op zijn plaats als je wakker wordt. Zij geeft aan de artsen om te controleren hoe goed uw nieuwe lever werkt en hoe goed de nieuwe galwegen helen. De gal buis wordt geklemd dicht als een bloedtest geeft aan dat uw bilirubine minder dan 3 micromol per liter (micromol / l) gemeten in het bloed. Het zal tijdens een kantoor bezoeken ongeveer 8 tot 12 weken na de operatie worden verwijderd.

Bijna alle orale medicatie worden opgenomen in de bloedbaan en direct naar de lever voor verwerking uitgevoerd. Het is daarom belangrijk om medicijnen die leverschade kunnen veroorzaken. Meest voorgeschreven medicijnen zijn veilig voor de lever, hoewel sommige vereisen een vermindering van de dosis voor patiënten met een leveraandoening. Als u vragen heeft over de veiligheid van een nieuw medicijn aan u is voorgeschreven, moet u uw zorgen te bespreken met de behandelend arts en / of een lid van het transplantatie team. Verschillende veel voorgeschreven medicijnen waardig zijn specifieke vermelding in combinatie met een leveraandoening.

Paracetamol (Tylenol)

Paracetamol is een medicijn die beschikbaar is in zowel voorschrift sterkte en als een over-the-counter (OTC) geneesmiddelen. Paracetamol wordt vaak gecombineerd met andere pijnstillers, zoals oxycodon (Percocet), hydromorfon (Vicodin), en Darvocet. Het wordt ook gevonden in vele griep, verkoudheid en hoofdpijn preparaten. In tegenstelling tot wat velen denken, paracetamol veilig kan worden door patiënten met een leverziekte genomen, zolang zij zich aan een aantal beperkingen.

Als ze worden ingeslikt, wordt paracetamol in het bloed opgenomen en normaal onderverdeeld in twee delen: het deel dat griep en hoofdpijn symptomen en een stof die toxisch is voor de lever regelt. Gelukkig detoxifier, genaamd glutathion, wacht op de toxine te komen in de lever. Glutathion is snel, maar niet onmiddellijk, weergegeven door de lever. De beschadigde lever kan een trager tempo van glutathion productie hebben, maar heeft toch een replenishable aanbod. Acetaminophen doses tot 2000 mg per 24 uur effectief ontgift zelfs door de cirrotische lever. Het is belangrijk op te merken dat paracetamol niet beschadigt langzaam de lever en dat het niet cirrose. Omdat paracetamol wordt gevonden in vele gemeenschappelijke medicatie, moet je erkennen dat de totale dagelijkse dosis kan afkomstig zijn van verschillende bronnen van paracetamol.

-Cholesterolverlagende middelen

Cholesterol controle is sterk verbeterd sinds de invoering van de cholesterolverlagende middelen bekend als statines. Een van de bijwerkingen van deze klasse van geneesmiddelen is de lever cel toxiciteit, hoewel dit probleem treedt slechts een minderheid van de patiënten. Voor patiënten met een leverziekte deze geneesmiddelen kunnen worden gebruikt met de nodige voorzichtigheid. Maar eerst moet je bepalen of een vermindering van uw cholesterol niveau is vereist. Het verlagen van uw cholesterolgehalte vermindert het risico op een beroerte en een hartaanval in de loop van vele jaren. Voor de meeste patiënten met gevorderde leverziekte kan dit geen prioriteit, dus het gebruik van de statines kan worden vermeden tot na transplantatie. Andere patiënten kunnen een sterke familiegeschiedenis van coronaire hartziekte en beroerte hebben of kunnen hebben gehad een hart zelf aan te vallen, in deze groep de statines noodzakelijke therapie kunnen zijn. Indien een potentieel lever-toxisch geneesmiddel geacht gunstig voor een bepaalde patiënt te kunnen niveaus van de leverenzymen nauwkeurig worden gevolgd om te bevestigen dat levertoxiciteit niet plaatsvindt. Deze tests moeten meerdere malen in de eerste 3 maanden van gebruik op doktersvoorschrift worden uitgevoerd en daarna periodiek daarna. Als het enzym stijgt aanzienlijk boven de baseline en hoog blijven, moet de medicatie worden gestopt.

Psychiatrische Medicijnen

Zoals de cholesterolverlagende middelen, veel psychiatrische medicijnen maar vooral de oudere-het potentieel leverschade veroorzaken. Dit effect komt slechts zelden voor het gebruik van de nieuwere selectieve serotonine heropnameremmers zoals Prozac, Paxil en Celexa. Nogmaals, als een potentieel lever-toxische drug wordt geacht in het voordeel van een bepaalde patiënt te zijn, de leverenzymen kunnen worden op de voet gevolgd om uit te sluiten levertoxiciteit. Deze tests moeten meerdere malen in de eerste 3 maanden van gebruik op doktersvoorschrift worden uitgevoerd en daarna periodiek daarna. Als het enzym stijgt aanzienlijk boven de baseline en hoog blijven, moet de medicatie worden gestopt.