Naast overgewicht, erfelijk risico en gebrek aan lichaamsbeweging, een andere factor die het risico op diabetes verhogen is het gebruik van bepaalde medicijnen. Onder deze geneesmiddelen, het type sterkst geassocieerd met een verhoogd risico zijn steroïden (ook wel glucocorticoïden), waarvan de leden omvatten prednison, methylprednisolon, hydrocortison en dexamethason. De steroïden behoren tot een klasse van natuurlijk voorkomende stresshormonen genoemd tegenregulerende hormonen die het lichaam om stress te bestrijden bereiden. Ze hebben de neiging om de bloedsuikerspiegel te verhogen. Andere stresshormonen zijn de zogenaamde catecholamines zoals epinefrine (adrenaline) en norepinefrine (noradrenaline), die ook de bloedsuikerspiegel verhogen. Synthetische versies van deze verbindingen, waarvan sommige farmaca gewichtsverlies medicijnen, verkoudheid en allergie medicijnen, astma medicijnen en genotmiddelen bevatten kan ook leiden tot een stijging van de bloedsuikerspiegel. Bepaalde soorten diureticum pillen ("plaspillen"), zoals thiaziden kan ook af en verhogen de bloedsuikerspiegel, maar deze pillen zijn vaak en op de juiste wijze gebruikt bij mensen met diabetes. Een bepaald type van cholesterol-modificeren drug bekend als niacine kan de bloedsuikerspiegel verhogen, soms heel sterk. De longacting ("extended release") versie van niacine is minder kans om dit te doen. Bepaalde soorten medicijnen gebruikt om psychiatrische aandoeningen (atypische antipsychotica) behandeling kan leiden tot een hogere frequentie van diabetes, maar dit blijkt grotendeels als gevolg van hun neiging tot gewichtstoename. Bepaalde klassen van antivirale middelen, in het bijzonder die welke worden gebruikt voor de behandeling van HIV / AIDS, kan leiden tot diabetes.

Bij al deze middelen, de voorschrijvende arts moet het potentiële voordeel van het geneesmiddel overwegen betrokken bij de patiënt en weeg dit tegen de bekende risico's, waaronder het risico op diabetes. In veel gevallen, het potentiële voordeel van het gebruik van deze geneesmiddelen die levensreddende kan zijn, wordt aangenomen dan de risico's en de bloedsuikerspiegel moeten worden gecontroleerd en behandeld moeten worden als diabetes optreedt. Zodra het geneesmiddel in kwestie wordt gestaakt, de diabetes verdwijnt meestal en de behandeling kan worden stopgezet.

Het belangrijkste aspect van een dieet om type 2 diabetes te voorkomen is de calorie (dwz energie) content. Als calorie-inname calorieverbruik overschrijdt, wordt de overtollige calorieën, in afwezigheid van andere factoren zou worden gericht energieopslag compartiment van het lichaam, hetgeen uiteraard het vetweefsel. Daarom is een dieet dat past calorieverbruik met output is de sleutel tot preventie van overgewicht en obesitas en dus diabetes. Als men al te zwaar, dan is de voeding moet leveren minder calorieën dan nodig zijn, zodat de energie zal worden getrokken uit de vetreserves van het lichaam en geleidelijk gewichtsverlies zal optreden. Zelfs een bescheiden gewichtsverlies kan zeer voordelig zijn. De voordelen kunnen zeer vroeg worden getoond, bijna net zo snel als calorie-inname lager is dan die welke vereist is om lichaamsgewicht te handhaven en voor significant gewichtsverlies daadwerkelijk voordoet. De consumptiekant van dit evenwicht is natuurlijk voedselinname. De output kant die we kunnen controleren is oefening. Evenmin kan succesvol te opereren om gewicht onafhankelijk van de andere te regelen. Zeer caloriedense voedingsmiddelen, zoals die met een hoog vetgehalte (bv. kaas, ijs, gebakken voedsel, en vleeswaren) zijn veel voorkomende bestanddelen van de voeding die leiden tot gewichtstoename, overgewicht en uiteindelijk diabetes. Hoewel suiker zelf niet leiden tot diabetes, voedingsmiddelen met een hoog gehalte aan geraffineerde suiker, zoals frisdrank en snoep, zijn ook meer kans om te worden geassocieerd met gewichtstoename en diabetes dan mensen met natuurlijke suikers. Natuurlijke suikers meestal geassocieerd met vezels, die vertraagt en beperkt hun absorptie. Zo portie voor portie, meer suiker wordt verbruikt in voedingsmiddelen met een hoog geraffineerde suiker. De vraag of een specifiek dieet samenstelling diabetes, onafhankelijk van de werkelijke energie-inhoud kan voorkomen, is niet helemaal bekend. Studies hebben aangetoond dat diëten hoog in graan en vezels meestal geassocieerd met een lagere frequentie van diabetes in de bevolking. Dit kan verband houden met de meer geleidelijke afbraak en absorptie van de componenten van de maaltijd, vooral koolhydraten, zoals eerder besproken.

Aangezien in alle delen van de wereld, de explosieve toename van diabetes is duidelijk gekoppeld aan gewichtstoename (met sommige bevolkingsgroepen zijn kwetsbaarder dan anderen) in plaats van naar een specifiek type van dieet, moet het dieet focus op het eten van een gezond dieet te blijven dat geeft de aanbevolen hoeveelheden van belangrijke voedingsstoffen, in hoeveelheden die nodig zijn om een gezond gewicht (zie vraag 11) te behouden en te voorkomen dat ongewenste gewichtstoename.

Voor meer informatie, bezoek http://www.diabetes.org/ nutrition-and-recipes/nutrition/foodpyramid.jsp.