Wat is brachytherapie / interstitiële zaad therapie ?

Wie is een kandidaat ? Wat zijn de risico's? Brachytherapie is afgeleid van het Griekse woord brachy , wat betekent dat in de buurt van . Brachytherapie is een techniek die ofwel permanent radioactieve zaden ( Figuur 13 ) of tijdelijke naalden direct in de prostaat worden geplaatst . Palladium 103 en jodium 125 zijn twee radioactieve middelen die kunnen worden gebruikt voor permanente zaaien en beide zijn effectief bij de behandeling van prostaatkanker . Palladium geeft een hogere initiële dosis straling wanneer het wordt geplaatst , en sommige mensen denken dat het nuttiger in hoogwaardige , snelgroeiende tumoren kunnen zijn . Palladium vaak wordt gebruikt voor tumoren met Gleason score van ten minste 7 en jodium wordt gebruikt voor tumoren met Gleason score van 6 of lager . Voordat de zaden worden geplaatst , ofwel een transrectale echografie of een CT- scan van de prostaat uitgevoerd om het prostaatvolume beoordelen . Dit helpt bij het bepalen plaatsing van de naald en het zaad positionering binnen de naald . Typisch het doelvolume omvat de oorspronkelijke prostaatvolume plus 2 mm marge lateraal en ventraal van de prostaat , en extra 5 mm marge aan de boven en onderkant van de prostaat . Deze meting wordt gedaan om te proberen te verzekeren dat de prostaat capsule in de behandeling . Geen extra marges posteriorly toegevoegd om zowel letsel bij de endeldarm . Het is ook belangrijk om de door de urethra ontvangen dosis urethrale irritation.Typically voorkomen beperken , wordt een dosis van 144 Gy gegeven jodium 125 en 125 Gy wordt gegeven palladium 103 . Jodium 125 heeft een halfwaardetijd van 60 dagen , terwijl palladium heeft een halfwaardetijd van slechts 17 dagen .

De meest voorkomende bijwerkingen van interstitiële zaad therapie omvatten voiding problemen gerelateerd aan blaasuitgang , incontinentie en rectale ulceratie en bloeden . Daarnaast is in sommige patiënten een goedaardige verhoging van de PSA later interstitiële zaad therapie . Urinaire symptomen eerder optreden met palladium , omdat het releases hoge energie eerder dan jodium . Particulieren kunnen frequent urineren , dysurie , of urineretentie ontwikkelen. Urinaire symptomen , als ze niet zijn gekoppeld aan urineretentie , worden vaak behandeld met niet-steroïde anti - inflammatoire en een alfa - blokker , zoals doxazosine ( Cardura ) , terazosin ( Hytrin ) , alfuzosine ( Uroxatral ) , tamsulosine ( Flomax ) en silodosin ( Rapaflo ) . Ze hebben vaak verdwijnen na 1-4 maanden, maar kan gedurende 12 tot 18 maanden .

blaas Outlet

Obstructie Trouble plassen na tussenliggende zaad therapie optreedt in 7 tot 25 % van de patiënten , mogelijk als gevolg van bloedstolsels in de blaas of zwelling van de prostaat . Ongeveer 10 % van de mannen zal acute urineretentie , waarvoor tijdelijke plaatsing van een Foley katheter ervaren. Uw arts kan vragen om te proberen sommige medicijnen , zoals een alfa - blokker , zoals doxasin ( Cardura ) , terazosine ( Hytrin ) , tamsulosine ( Flomax ) of silodosin ( Rapaflo ) , en / of een anti - inflammatoire ( bijvoorbeeld ibuprofen ) ( zie vraag 39) . Als u niet in staat om te vervallen voor een tijdje , dan is een suprapubische buis of schone intermitterende catheterisatie kan het gemakkelijker voor je. Een buis is een suprapubische katheter die wordt geplaatst door de huid van de onderbuik in de blaas om de urine af te voeren. Het blijft op zijn plaats totdat u kunt plassen op uw eigen. Het heeft de voordelen van te kunnen worden veranderd op een maandelijkse basis in het kantoor van uw uroloog , en het veroorzaakt geen urethra irritatie als een Foley katheter. Intermitterende catheterisatie omvat het plaatsen van een katheter door de penis in de blaas naar de blaas uitlekken op een regelmatig schema ( meestal om de 4 tot 6 uur ) gedurende de dag. De voordelen van schone intermitterende catheterisatie zijn dat het u toestaat om te weten wanneer je in staat bent om te vervallen op uw eigen zijn , het minimaliseert de blaas en de urethra irritatie, en het heeft minder kans op infecties en blaasstenen op de lange termijn . Hoewel het ontmoedigen staat te urineren na de procedure , is het belangrijk om tijd te passen en of het probleem op te lossen mogelijk . Een TURP moet worden uitgesteld om u een voldoende proef vanwege het verhoogde risico op urine-incontinentie te geven .

urine-incontinentie

Urine-incontinentie is ongewoon bij mannen die interstitiële zaad therapie die < 1 % . Echter , bij mensen die een vroegere TURP hebben , het risico van incontinentie is 25 % en tot 40 % of meer dan een TURP is uitgevoerd .

Rectale Zweren / Bloeden

Rectale irritatie treedt niet zo vaak als urine-symptomen en de neiging om sneller dan urine-symptomen doen verbeteren. Minder dan 5 % van de patiënten een rectale zweer of rectaal bloeden , die optreedt als gevolg van irritatie van de rectale voering . Het kan gepaard gaan met pijn , rectale spasmen , en het gevoel dat men nodig heeft om een stoelgang . Deze aandoening kan worden behandeld met diverse actuele medicatie , waaronder Anusol , hydrocortison , hydrocortison Proctofoam , mesalamine ( Rowasa ) zetpillen , Metamucil en een laag ruwvoer dieet .

PSA " Bounce " of " Blip "

Dit gebeurt wanneer de PSA stijgt op twee opeenvolgende bloed trekt en vervolgens daalt en laag blijft zonder weer te stijgen . De oorzaak van dit verschijnsel is niet bekend . Het komt voor bij ongeveer een derde van de mensen die met interstitiële zaden en treedt meestal ongeveer 9 tot 24 maanden na de behandeling . Het kan al dan niet gepaard gaan met symptomen van prostate inflammatie; indien dergelijke symptomen aanwezig zijn , dan behandeling van prostatitis kan verminderen de symptomen en PSA .

urethrale strictuur

Deze vernauwing van de urethra is gerelateerd aan de ontwikkeling van littekenweefsel en komt in 5 tot 12% van de mannen , en neigt later ontwikkelen. Het kan aanwezig zijn met een verandering in de kracht van de stroom of de noodzaak om de stam te vervallen. Een vernauwing wordt geïdentificeerd door cystoscopie in de spreekkamer . Behandeling van de strictuur afhankelijk van de locatie en omvang van de strictuur , kan eenvoudig kantoor dilatatie of een incisie onder verdoving .

erectiestoornissen

Dit kan voorkomen in zoveel als 40 tot 60 % van de mannen die tussenliggende zaad therapie ondergaan . Unlike radicale prostatectomie , de erectiele dysfunctie treedt meestal op een jaar of langer na de procedure en niet direct . Zoals met post radicale prostatectomie ED , zijn er een verscheidenheid aan opties beschikbaar om het te behandelen ( zie deel III , erectiestoornissen ) .

Wie is een kandidaat voor interstitiële zaad therapie ?

Net als radicale prostatectomie , het doel van interstitiële therapie is om de patiënt te genezen van prostaatkanker . Met dit in het achterhoofd , moet de kandidaat een levensverwachting van meer dan 7 tot 10 jaar en geen onderliggende ziekte die de procedure zodanig dat hij niet zal profiteren van een remedie contra-indicatie zou hebben . Mannen met significante obstructieve plasproblemen en / of prostaat volumes groter dan 60 ml hebben een verhoogd risico voor het vervallen van problemen en urineretentie na de procedure . Mannen die een voorafgaande TURP hebben ondergaan, hebben een verhoogd risico voor urine-incontinentie na brachytherapie . Mannen met klinisch gelokaliseerde prostaatkanker van laag tot gemiddeld risico zijn kandidaten voor interstitiële zaad therapie . Mannen met hoog risico prostaatkanker ( PSA > 20 ng / mL , Gleason -score> 8 , of stadium T3a prostaatkanker) mogen niet worden behandeld met interstitiële zaad therapie alleen . Afhankelijk van het risico, hormonale therapie gebruikt naast interstitiële zaad therapie .

In sommige individuen die worden geacht een hoger risico , kan uitwendige bestraling worden gebruikt als aanvulling op interstitiële zaad therapie . Interstitiële zaad therapie beperkt in zijn vermogen om weefsel te bereiken buiten de prostaat , vooral de achterkant van de prostaat . De toevoeging van bestraling kan helpen bij patiënten die geacht worden met een hoog risico op de ziekte penetreren via of buiten de prostaat capsule . Gebruik van interstitiële zaden alleen is geschikt voor patiënten met tumoren in klinische fase T1c om T2a , een Gleason score < 6 en een PSA < 10 . Patiënten met een Gleason score van 7 of hoger , een PSA > 10 , tumoren in klinische fase T2b of minimale T3a , en ten minste vier van zes biopsieën positief voor kanker of perineurale invasie de biopsie lijken de best gediend door de combinatie zijn van interstitiële zaden en bestraling .

Hoe wordt een gecontroleerd na interstitiële zaad therapie en wat is de kans op succes?

Unlike met radicale prostatectomie , de prostaat blijft in het lichaam en dus de PSA niet afneemt tot een detecteerbaar niveau . Bovendien kan het minstens 2 jaar duren voor het PSA tot het laagste niveau ( PSA nadir ) te bereiken . De PSA wordt meestal gecontroleerd 1 maand na het zaaien , dan elke 3 tot 6 maanden daarna 2 jaar als het niveau stabiel blijft . Na 2 jaar , wordt de PSA jaarlijks gecontroleerd. In januari 2005 de definitie van PSA falen na bestraling werd verfijnd . De Phoenix definitie definieert PSA falen na bestraling een stijging van 2 ng / ml of meer boven de nadir PSA met of zonder het gebruik van androgeen blokkade .

Een stijging van PSA optreden in zoveel als een derde van de patiënten in de eerste en tweede jaar na de implantatie . Dit heet een goedaardige PSA bult , en het lijkt gerelateerd te zijn aan de late weefsel reacties op de straling , maar het betekent niet dat de zaden hebben gefaald of dat u een verhoogd risico van mislukking . In deze situatie , heeft de PSA niet blijven stijgen en dit is hoe men telkens een PSA bult van een mislukking . De resultaten van prostaat brachytherapie zijn vergelijkbaar met die van radicale prostatectomie voor 5 tot 7 jaar na behandeling . De gegevens op lange termijn ( dat wil zeggen , de gegevens langer dan 10 jaar na de behandeling ) zijn beperkt. Gerapporteerde studies tonen succespercentages tussen 64 tot 85% tien jaar succesvol wordt bepaald door ofwel een PSA < 0,5 ng / mL of afwezigheid van drie opeenvolgende stijgingen van PSA bij patiënten die brachytherapie bestraling ontvingen