Mijn man is niet zeker of hij wil iedereen vertellen over zijn diagnose. Ik geloof dat ik moet laten een aantal familieleden en vrienden weten wat, aos gaande. Wie vertel ik, wat moet ik hen vertellen, en hoe zullen ze reageren?

Sommige mensen niet iemand iets (soms niet eens hun echtgenoten) vertellen over de diagnose van kanker, terwijl anderen de wereld vertellen alles (letterlijk, door het schrijven van boeken over hun ervaringen). Terwijl vertellen niemand kan leiden tot een gebrek aan steun en isolatie, openbaarmaking is een zeer persoonlijke beslissing, en een die patiënten zo veel controle over mogelijk zou moeten hebben.

Discussies over medische zaken en lichaamsfuncties worden meestal prive in onze samenleving. Het, AOS natuurlijk voor mensen om onzeker over hoeveel aan anderen te vertellen. Na het leren over je man, aos kanker, zoals waar in het lichaam het zich bevindt en over de functies van dat lichaamsdeel, kunnen jullie beiden beginnen te oefenen over zijn diagnose met nauwe, vertrouwde vrienden en familie. Zie hoe ze reageren en wat vragen die ze stellen. Vaak weten wat andere mensen denken en de vragen die ze stellen helpt patiënten en familieleden zich voor te bereiden op wat andere mensen zeggen. Als jij en je man zich comfortabel voelen en ervoor kiezen om andere mensen te vertellen, beginnen te praten over zijn diagnose meer openlijk. Als het past bij uw persoonlijkheid, humor is vaak een goede ijsbreker en kunt u bellen en anderen voelen zich meer op hun gemak. Als patiënten meer over hun kanker, prognose en behandelplan, Äîand de behulpzame rol die familie en vrienden kunnen spelen in dit proces leren, Äî ze kunnen meer comfortabel in het algemeen geworden over hun ziekte.

Houd in gedachten dat u en uw man verschillende ideeën over wie kan hebben, wat, en hoe om anderen te vertellen. Hij kan meer tijd dan u aan te passen aan de diagnose nodig, of hij kan het gevoel hebben dat hij wil deze informatie vertrouwelijk te houden. Jij en je man kan willen aangeven wat je gaat om andere mensen te vertellen of zij u vragen stellen, zodat u het verstrekken van consistente informatie.

Vergeet niet dat mensen je vertellen hun eigen opvattingen over kanker hebben. Als u besluit om de diagnose bekend te maken, worden voorbereid voor een verscheidenheid aan reacties op het nieuws. Voor sommigen is het over kanker lokt angst en onbegrip, en ze willen het onderwerp te vermijden. Sommige mensen ten onrechte geloven dat kanker besmettelijk is of dat kanker altijd terminal. Sommige patiënten en familieleden hebben gevoeld door anderen verworpen, Äô onbedoelde reacties, soms van goede vrienden die niet meer bellen of niet willen socialiseren. Anderzijds kunnen andere vrienden of zelfs ver bekenden hun ondersteuning. Oude vriendschappen kunnen groeien en nieuwe vriendschappen bloeien.

Sommige mensen kunnen zeer geïnteresseerd in uw echtgenoot, aos diagnose, behandeling, en zelfs prognose. Voor deze reacties, leveren alleen zoveel mogelijk informatie als hij en je comfortabel voelt verstrekken, Aidon per se de druk voelen om te veel onthullen. Mensen kunnen ook willen hun eigen ervaringen met kanker of informatie die ze denken zal nuttig zijn te delen. Sommige familieleden hebben advies en behulpzaam delen gevonden, met name in het begin. Echter, soms deze informatie kan verwarrend zijn, vooral wanneer de informatie niet relevant is voor uw situatie of wanneer het is verontrustend. Als je begint te overweldigd voelen, gewoon vertellen mensen dat je hun bezorgdheid waardeert, maar dat je je beter voelt bespreken van de medische zorg uitsluitend bij de arts. U kunt horen van, of weet van andere mensen gediagnosticeerd met kanker, misschien zelfs het zelfde type van kanker, die niet goed medisch vergaat. Bedenk echter, dat ieder mens is anders, iedere kanker is anders, en ieder persoon, aos respons op behandeling is uniek.

De meeste mensen zullen ondersteunen en gevoelig zijn voor u en uw man, aos behoeften en bieden ondersteuning. Wees bereid om dergelijke aanbiedingen te accepteren. Wees niet bang om te vragen om specifieke hulp, zoals het besturen van uw kinderen om hun activiteiten, het bereiden van maaltijden, helpen met was-en schoonmaakmiddelen, of gewoon iets leuks doen samen. Mensen met wie je de diagnose delen opgelucht ademhalen wanneer u vragen om specifieke hulp als het wordt de druk op hen om te proberen om erachter te komen hoe om te helpen. Ze willen nuttig en betrokken te voelen. Bovendien, door hulp te aanvaarden, kan u zich minder gestresst door het hebben van minder drains op uw energierekening.