Hoe kan ik "sterk" en ondersteunend met mijn echtgenoot en tegelijkertijd om te gaan met mijn eigen reacties op deze diagnose?

Nadat zijn vrouw werd gediagnosticeerd met kanker, een man zei: "Ik voel me alsof ik een passagier in een auto op een gevaarlijke, ijzige wegen. Mijn vrouw rijdt, en ze is uiteindelijk de controle over cruciale beslissingen die invloed hebben op ons beiden, en ik ben bang voor wat er zal gebeuren. "Net zoals patiënten voelen een verlies van controle wanneer ze gediagnosticeerd met een medische aandoening, verzorgers ook vaak het gevoel een verlies van controle. Als een echtgenoot, je bent een waarnemer van wat er gebeurt, maar je bent ook sterk beïnvloed door reacties en beslissingen van je partner.

Je deelt waarschijnlijk een grote last van de zorgverlening verantwoordelijkheden. Geliefden rapporteren periodiek hulpeloos en bezorgd dat, hoe hard ze ook proberen, ze kunnen niet genoeg doen voelen. Misschien gevoelens vergelijkbaar met die van de patiënt, zoals depressie, verdriet, angst en angst ervaren. Uw leven zal worden verstoord, zodat begrijpen dat deze aanpassingen vertegenwoordigen significante veranderingen zijn en gun jezelf de tijd te pakken met hen te komen. Zoals u omgaan met uw eigen reacties op de diagnose van uw geliefde, bent u ook worden verwacht dat functies die nieuw voor u zijn uitgevoerd.

Deze veranderingen kunnen leiden tot onenigheid tussen u en uw echtgenoot, vooral als je niet bereid bent om te praten over deze problemen die zich voordoen of als je relatie problemen voordat de diagnose kanker hebben gehad. Voor veel koppels, kan communicatie fine-tuning te gebruiken, zelfs voordat een diagnose van kanker. Als u een of andere richting over hoe je meer open communicatie over de diagnose van uw echtgenoot beginnen nodig, beginnen met de vraag je partner vragen over hoe hij of zij zich voelt (zowel fysiek als emotioneel), en hoe u kunt helpen.

Bijvoorbeeld, kunt u vragen:

• Hoe gaat het met je?

• Vertel me, wat is dit echt voor u?

• Ik merk dat je de laatste tijd stil geweest. Heeft u me vertellen wat u denkt over?

• Ik zal proberen om hier voor u welke manier ik kan zijn. Kunt u mij een aantal tips over manieren kan ik helpen?

Misschien wilt u uw eigen zorgen en gevoelens ook uiten naar je partner. Koppels willen vaak elkaar te beschermen tegen hun gevoelens, en in wezen, opgemaakt een emotionele muur. Als u het voortouw nemen, kan je partner het gevoel dat het goed is om ook te delen. Vergeet echter niet dat u niet hoeft te delen alles de hele tijd, vooral als je niet comfortabel praten over je gevoelens. Vinden wat voor u werkt-niet jezelf, of je partner niet dwingen, om te praten.

Naast de communicatie gevoelens en behoeften, kunt u overwegen de volgende suggesties om je partner te helpen, afhankelijk van hoe hij of zij het gevoel:

• Probeer niet te laten het onderwerp van kanker domineren alle gesprek. Praten over andere dingen.

• Leef het leven met uw echtgenoot. Doen leuke activiteiten samen.

• Koop een doordachte geschenk als blijk van je gevoelens. Een opmerking verscholen in een zak kan een onverwachte herinnering dat u denkt over uw partner.

• Als hij of zij is aangenaam, nemen op de "public relations" rol door te communiceren met andere mensen hoe je partner doet.

• Raak uw echtgenoot. Touch is een belangrijk onderdeel van intimiteit en geruststelling, vooral wanneer woorden niet genoeg zijn. Touch is ook kalmerend.

• Laat uw echtgenoot te voelen wat hij of zij zich voelt. Als uw echtgenoot is feeling down, vragen waarom hij of zij zich voelt op die manier, in plaats van te proberen om "fix" het probleem onmiddellijk of druk je partner meer positief.

• Laat zachtjes herinneren uw echtgenoot over de positieve aspecten van het leven, zoals mensen die van hem of haar, of aankomende leuke evenementen, zoals een bruiloft of feest.

• Help je partner voelen zich minder afhankelijk en meer in controle. Verzeker je partner dat je het vervullen van uw rol als mantelzorger uit liefde, en proberen te helpen je partner te behouden zo veel mogelijk controle door te blijven participeren in huishoudelijke beslissingen, het maken van sociale plannen, of het doen van andere activiteiten zelfstandig op basis van hoe hij of zij voelt.

Tip: Als u geïnteresseerd bent in het verbeteren van de communicatie zijn, in gedachten houden dat "dwingen" je partner te praten, of plotseling wijzigen van uw methoden van communicatie, niet kan leiden tot het beoogde resultaat van een betere communicatie. Probeer in plaats daarvan vragen open vragen en luister naar wat je partner zegt. Een open vraag is er een die moet worden beantwoord met meer dan een simpel ja of nee. Hij verzoekt de respondent te delen of uit te leggen zijn of haar thoughts.Wait voor het antwoord. Sommige mensen hebben tijd nodig om hun gedachten te verzamelen voordat ze uiten. Luisteren is net zo belangrijk als praten (soms zelfs meer!).