Heeft RLS invloed op de korte termijn en lange termijn geheugen?

Verfijnde neuropsychologische onderzoeken in de afgelopen twee decennia hebben duidelijk aangetoond een relatie tussen slaap en geheugen. Slaap is een noodzaak voor het geheugen consolidatie en verwerking. Een vreemd feit is dat de meeste mensen vinden het makkelijk om eerder geleerde informatie te onthouden na een goede nachtrust's, en ons geheugen en concentratie lijken te worden beïnvloed na ernstig slaaptekort. RLS patiënten lijden aan slaaptekort nacht na nacht, maanden en jaren. Vanwege dit lange termijn slaapfragmentatie en ontbering, beleven ze vaak een gebrek aan concentratie, functieaantasting overdag, angst, prikkelbaarheid, en verslechtering van het geheugen.

Dit aspect van RLS is grotendeels genegeerd door onderzoekers, met uitzondering van twee recente rapporten van de Johns Hopkins Medical Center. In deze korte inleidende studies, werden RLS patiënten gevonden om stoornis hebben in een bepaald aspect van neuropsychologische tests die kunnen worden toegeschreven aan verstoring slapen. Onlangs, een geavanceerde magnetische hersenstimulatie studie toonde indicatie van bijzondere waardevermindering van de lange termijn potentiëring (behoud van lange-termijn geheugen) bij patiënten met RLS. In een kort verslag van de Mayo Clinic in Scottsdale, Arizona, echter, merkten de onderzoekers op dat er geen cognitieve stoornissen bij oudere personen met milde RLS. Verdere studies in grote aantallen patiënten uit verschillende centra zijn nodig om dit probleem aan te pakken.