Antigeenpresentatie door T lymfocyten

Er is een enorme diversiteit in MHC-moleculen (ook wel HLA genoemd), doordat er veel verschillende HLAisotypen en veel verschillende HLA allotypen zijn.

Verschillen tussen allotypes van een bepaald isotype komen met name voor op het deel van het MHC-molecuul dat het peptide bindt. (In een MHC-I dus in het α1 en α2 domein en in een MHC-II in het β1 en α1 domein.)

Verschillende allotypes kunnen dus verschillende peptides binden.

• Een individu dat heterozygoot is voor alle HLA isotypes kan dus veel verschillende peptides binden, wat voor dit individu gunstig is.
• Sommige ziektes zijn geassocieerd met de aan- of afwezigheid van een bepaald HLA allotype. MHC restrictie ken twee facetten:
• Het vreemd antigeen moet in het MHC-molecuul passen.
• De TCR moet het MHC-molecuul gebonden aan het peptide passen.

Doordat er grote diversiteit is in HLA is de populatie als geheel minder vatbaar voor ziektes: er zijn meestal wel individuen met gunstige HLA-moleculen die een ziekte overleven.