Aanvalsgedrag:

De Affectieve aanval (b.v. een vechtende kat) gaat gepaard met veel emoties (affect=emotie). Er is sprake van een toegenomen prikkeling van het sympathische zenuwstelsel. Wanneer een kat daarentegen b.v. een klein muisje vangt zijn er weinig tekenen van opwinding. Zo kan een mens ook wild en gepassioneerd of koelbloedig en weloverwogen aanvallen. Er is dus ook geen eenduidige verklaring van aanvalsgedrag.

De aanleiding voor aanval is meestal pijn of bedreiging, maar agressie is meer dan een simpele reactie op een gebeurtenis. Sommigen gaan eerder tot de aanval over dan anderen en per individu verschilt het ook; soms zijn we eerder geneigd tot aanvallen dan op andere momenten. Een hamster die een indringer ziet snuffelt eerst en begint uiteindelijk de indringer te verjagen. Wanneer de hamster daarna weer een indringer ziet begint hij onmiddellijk te vechten. De kans dat iemand tot de aanval overgaat kan toenemen en afnemen.

Maar een verhoogde kans blijft zeker 30 minuten of meer na de eerste aanval aanwezig. Gedurende deze periode neemt de activiteit toe in de corticomediale omgeving omgeving of amygdala, een structuur in de temporale kwab van de cortex. Het is mogelijk om de ervaring van de eerdere aanval te vervangen door prikkeling van de amygdala.

Na een belediging of provocatie vertonen mensen eerder agressief gedrag gedurende minstens de volgende 5 – 20 minuten.