platen bewegen uit elkaar. Er ontstaat een gat dat direct gevuld wordt met vloeibare lava uit de mantel. Door het stollen hiervan ontstaat een nieuwe oceaanbodem, die langzaam aangroeit vanuit de midoceanische rug (de spreidingszone).
platen botsen tegen elkaar. Als een stuk oceaanbodem op een continentale bodem botst, duikt de zwaardere oceaanbodem onder de continentale bodem (subductie). Op de grens hiervan ontstaan diepzeetroggen.
de aardkorst wordt verdeeld in platen. De grenzen tussen de platen zijn seismisch bepaald, wat wil zeggen dat op aarde de smalle zones met aardbevingen de grenzen vormen. De meeste aardkorstplaten bestaan uit zowel continent al oceaanbodem. Doordat de platen als een legpuzzel in elkaar passen, zal een beweging op de ene plaats gevolgen hebben op andere plaatsen.
de kern bestaat grotendeels uit ijzer. De radioactieve elementen produceren warmte. De binnenkern is vast en de buitenkern is door de warmte vloeibaar.
zwaardere gesteenten als de korst. Wordt aan de onderkant verwarmd door de kern. Om deze warmte kwijt te kunnen, komt het gesteente in beweging. De mantel bestaat dus uit vast gesteente!het beweegt alleen, heel traag. Deze beweging wordt convectiestroming genoemd. Alleen tussen de 100 en 200 kilometer bevindt zich een gesmolten laag, de
licht gesteente vergeleken met mantelgesteente. De oceanische korst is dunner dan de continentale korst.
