Huwelijkspartner vroegmoderne tijd

 huwelijkssluiting ging gepaard met economische mogelijkheden, kerkelijke bepalingen, sociale rituelen en informele weerstanden en sancties

huwelijk werd als onontbindbaar en als steunpilaar vd samenleving beschouwd
veel aandacht naar de eigenschappen van de toekomstige levensgezel
partners moesten op vlak van leeftijd, sociale status en godsdienst min of meer overeenkomen
de keuze zelf was gewoonlijk de zaak van de trouwlustigen, maar werd wel enigszins gekanaliseerd
- ouders hadden tot aan meerderjarigheid (= 25 jaar) vetorecht
- inmenging van buitenaf, doch ruimte voor persoonlijke keuze
- hoe hoger de sociale klasse, hoe zakelijker de gelegenheid werd en hoe minder vrije keuze er was (vermogen van de schoonfamilie was van groot belang)
- meeste families konden zich ook niet meer dan één bruidsschat veroorloven per gezin

 groot deel vd adellijke dochters bleef dan ook ontgetrouwd

 Hertrouwen

over het algemeen wel tussen mensen van groot leeftijdsverschil
20 % vd echtverbintenissen waren 2^e of 3^e huwelijken
bijna alle huwelijksverbrekingen waren het gevolg van het overlijden van een vd partners ( meer dan de helft vd kinderen zag een vd ouders sterven voor de meerderjarigheid)

 kans om in een samengesteld gezin terecht te komen was dan ook even groot als nu

in plattelandseconomie waar het gezin als productie-eenheid functioneerde en waar het huishouden en landbouwbedrijf samenvielen was het noodzakelijk om snel te hertrouwen
binnen de familie vaak belangrijke solidariteitsmechanismen