Diplomatiek overleg op de Conferenties van Casablanca (01-‘43) & Washington (05-‘43)

• Conferentie van Washington (januari ’43): legt de basis voor de militaire-diplomatieke

samenwerking van de geallieerden  betekent bevestiging v.h. Atlantisch handvest, de

ondertekening v.d. Verklaring van de Verenigde Naties, en de afspraak dat het

oorlogsgebeuren in Europa voorrang zou krijgen. V.S. beloofde steun en interventie, maar

had nog even voorbereidingstijd nodig vooraleer in te grijpen en te helpen bij de opening

van een tweede front.

• Conferentie van Casablanca (januari ’43): bespreking strategie tegen Duitsland in Europa

 Stalin is niet aanwezig, maar laat weten dat hij nog steeds wacht op dat tweede front

 geallieerden zouden troepen in Sicilië & Italië inzetten, in afwachting van een grote

invasie in Europa

 afspraak dat men onvoorwaardelijke overgave zou eisen aan de asmogendheden. Dit

stimuleerde Duitsland om tot het bittere einde te gaan + vormde de diplomatieke basis

voor de inhumane vergeldingsstrategie (bv. richtlijnen m.b.t. luchtbombard. op Duitsl.)

• Conferentie van Washington (mei ’43):  V.S. wil de Europese oorlog snel achter de rug

hebben zodat het zich op de Pacific kan richten en G.B. wil een offensief in de balkan om
de Russische invloed in Midden-Europa te beperken en de eigen invloed in O-Middellands

Zeegebied veilig te stellen. V.S. interesseert zich daar niet in want wil een goede relatie

met de S.U. zolang de oorlog duurt. S.U. blijft intussen hameren op de opening van het

tweede front in het W

 compromis: offensief en opening front in W-Frankrijk. Dit zou echter betekenen dat het

rode leger onbeperkt kan oprukken in Midden-Europa ( wens G.B.)