Analyse over Michelangelo - De Sixtijnse kapel

Naam: Nina te Velde Studentnummer: 369779 Datum: 10-09-2012 Woordenaantal: 519 Nekpijn van de schoonheid

De Sixtijnse Kapel

In 1508 besloot Paus Julius II dat het plafond van de Sixtijnse Kapel opnieuw geschilderd moest worden. Hij wilde namelijk dat Rome in oude glorie werd herbouwd. Het onderliggende doel echter was om zijn eigen naam aan het kunstwerk te kunnen koppelen, zodat hij zijn voorgangers zou overtreffen in alles. Michelangelo Buonarroti werd hiervoor gevraagd en van juli 1508 tot oktober 1512 was hij bezig met de schildering van ongeveer 40 meter lang en 13 meter breed. De Sixtijnse Kapel in Vaticaanstad (Rome) is hoogstwaarschijnlijk op dit moment de bekendste kapel ter wereld.

Bijbelse taferelen

In het middeldeel van het plafond zijn taferelen uit het eerste boek van de Genesis te zien; het verhaal van de Schepping. In de hoeken zijn vier verdere scènes uit het Oude Testament te zien. En weer aan de weerskanten hiervan zijn verschillende profeten en sibillen te zien. Ook zijn er over de hele schildering allerlei kleine figuren, cherubijnen en naakte mannen te zien. Zo komt het ook dat de schildering 300 figuren bevat. Wat de schildering bovendien apart maakt, zijn de bogen. Deze lijken van echt steen, maar zijn ‘gewoon’ geschilderd. Volgens Michelangelo zelf, mocht hij zelf bepalen wat hij schilderde. Maar aangezien er voornamelijk Bijbelse taferelen zijn afgebeeld, is Michelangelo waarschijnlijk beïnvloed door de kring mensen rondom de paus.

Gigantisch

Ik heb zelf de Sixtijnse Kapel bezocht met een schoolreis naar Rome. Hoewel de ruimte vrij donker was en vol met mensen, was het waanzinnig, overdadig en prachtig om te zien. Je kreeg nekpijn van het vele omhoog kijken. Ik vond het ook leuk om eindelijk de bekendste scène van de schildering, waar je zoveel over leest en plaatjes van ziet, in het echt te zien; de handen van God en Adam die elkaar bijna raken.

Typisch Renaissance

De Renaissance wordt gekenmerkt door idealisering van de Oudheid. Daardoor ontwikkelden zich ook nieuwe kunststijlen, op basis van de klassieke traditie. Er werden dus veel Bijbelse thema’s geschilderd. Alles werd zo realistisch mogelijk weergegeven en vaak ook mooier gemaakt. Ook werd er veel naakt geschilderd. Het menselijk lichaam werd verheerlijkt en daarom vaak vervormd; overmatig gespierde lichamen. Deze dingen zijn terug te zien in het werk van Michelangelo.

Maar de manier waarop hij perspectief heeft toegepast is anders. In plaats van de toeschouwer zich op zijn gemak te laten voelen doordat het lijkt alsof hij deel uitmaakt van het schouwspel door het toepassen van lijnperspectief, doet Michelangelo dit niet. Wanneer je naar de schildering kijkt, moet je heel erg je best doen om de geschilderde wereld van Michelangelo te zien. Dat komt ten eerste door de grootte van het kunstwerk en de hoogte ervan, maar ten tweede ook doordat de belangrijkste elementen van het afgebeelde verhaal in verschillende perspectieven zijn geschilderd.

Ongeëvenaard

‘’In onze cultuur is hij nooit geëvenaard. Zijn werk heeft duizenden anderen bezield. Menige wetenschappelijke loopbaan is gegrondvest op de verschillende interpretaties van de bedoeling achter zijn werk. … Het is een teken van de rijkdom ervan dat het zoveel denkers heeft geïnspireerd.’’ (Richmond, 1992, p. 58) Hier kan ik me alleen maar bij aansluiten.

Literatuurlijst

http://www.statenvertaling.net/kunst/sixtijnse-kapel.html

Richmond, R. (1992). Michelangelo en de schepping van de Sixtijnse Kapel.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sixtijnse_Kapel#De_gewelfschildering
http://www.frankzweegers-art.nl/plafondschildering-sixtijnse-kapel/