Maximaliseren van plezier en minimaliseren van pijn is het klassieke hedonistische utilitarisme. Er is echter nog een variant die dat hedonistisch mensbeeld weglaat: PREFERENTIE-UTILITARISME
=> Volgens dit utilitarisme trachten mensen zoveel mogelijk het goede doen, zonder daarom samen te vallen met het nuttige.
=> Neigt al meer naar de deontologische ethiek maar het goede blijft wat je zelf verlangt. Dit is dus niet noodzakelijk authentiek goed.
Voorbeeld: Tot het uiterste gaan in een marathon om besttijd te verbeteren.
