Markt en eigendomsrechten

Markten hebben altijd transactiekosten. In vgl met wat er id markt wordt verhandeld, zijn die transactiekosten niet zo enorm. Men veronderstelt dat de transactiekosten 0 zijn. Dat is typisch voor economische modellen.

Als er sprake is ve markt, veronderstelt dat dat er private eigendomsrechten zijn. Dat die goed beschermd en afdwingbaar zijn. Ie communistisch systeem, bestaan er geen markten. Alles wordt gedaan door beslissingen vd overheid. De private waarde ve goed/bezit/prestatie is een bundel van wettelijke rechten. Dat impliceert een aantal rechten, bv exclusiviteit. Je kan uw goed overdragen, verkopen. Je kunt u zowel opbrengst als bezit van uw goed toeëigenen en je kan uw goed verdelen. Elke economie die geen goed systeem heeft van private eigendomsrechten, heeft problemen van economische groei en ontwikkeling -> belangrijke onderliggende eigenschap ve goed economisch systeem.

Hetzelfde met verbintenissen, daar is principe dat een marktruil mutueel batig is. Er bestaat een hele school van institutionele economen. Mensen die vooral kijken naar de instituties, ze zeggen: je kan onderscheid maken tss 2 groepen markten die je overal vindt, ook in ontwikkelingslanden. Overal vind je spontane markten: dat alle transacties simultane ruil zijn = klassieke markten die je vindt ie ontwikkelingsland van voedingswaren. Appelsienen voor geld.

Transactie die onmiddellijk wordt uitgevoerd. Zulke ruiloperaties zijn niet moeilijk, je moet gewoon zorgen dat er een minimum van veiligheid is. Maar weinig institutioneel gedoe daarbij.

Andere soort: sociaal geconstrueerde markten. Veronderstelt dat er een Rsysteem is dat zorgt dat dat soort transacties kan worden afgedwongen. Die markten zijn essentieel. Als je dat niet hebt, bv een kapitaalmarkt, als dat niet goed geregeld is, wordt er in eco niet goed geïnvesteerd en dat is cruciaal voor groei en ontwikkeling.