Je kan een procedure starten in kortgeding: als je het eigendomsrecht hebt, zal de rechter de werken laten stilleggen. De situatie wordt dan (voorlopig!) bevroren. Dit is slechts een oppervlakkige beoordeling, er wordt geen uitspraak gedaan over de grond van de zaak, maar slechts over wie “op het eerste zicht” de echte eigenaar is. Eventueel hangt aan deze uitspraak aan dwangsom vast. Om te laten vastleggen wie de echte eigenaar is, zal je een procedure bij de rechtbank van Eerste Aanleg moeten starten. Deze kan uiteraard een andere beslissing nemen.

Kortgeding gaat relatief snel, Eerste Aanleg niet. Het karakter van de uitspraak wordt daarom toch eerder vast in plaats van voorlopig.

Hier is sprake van rechtsmisbruik. Dit kan op basis van twee criteria:

- Subjectief criterium: Heeft men de intentie de ander te schaden?

- Objectief criterium: Wat zijn de voor- en nadelen voor beide partijen. Kan er eventueel een oplossing gevonden worden die minder schade berokkent?

Gevolg: de vordering tot afbraak zal waarschijnlijk afgewezen worden, eventueel krijgt de eigenaar wel een schadevergoeding. Het eigendomsrecht wordt namelijk beperkt tot wat “redelijk” is.

Betaling van het loon is geen bevoegdheid van Franse Gemeenschap, maar van de federale regering. Vernietiging van dit decreet door het Arbitragehof is dus mogelijk. Als dit gebeurt verdwijnt het decreet, het arrest verschijnt in het Staatsblad. Eventueel kan het decreet geschorst worden tot er een uitspraak is, als er bijvoorbeeld grote nadelen vloeien uit de toepassing ervan.

Onderscheid met prejudiciële procedure: deze heeft enkel werking tussen de betrokken partijen. De beslissing die in dit geval - door de rechtbank die de vraag heeft gesteld - wordt genomen, is niet bindend voor andere, gelijkaardige gevallen. De wet wordt namelijk niet veranderd, en men moet dit arrest niet opvolgen.

De beslissing van de gemeente is een administratieve rechtshandeling. Daarom zijn gewone rechtbanken niet bevoegd. Je zal dus eerst de administratieve rechtsmiddelen(bij de gouverneur, het gewest, etc.) moeten uitputten. Hier is beroep mogelijk. Nadien kan je naar de Raad van State trekken, indien:

• De wet geschonden is
• Er sprake is van bevoegdheidsoverschrijding
• Er sprake is van niet-naleving van substantiële of op straffe van

nietigheid voorgeschreven vormvereisten

• Machtsafwending: men gebruikt zijn bevoegdheid voor iets anders dan ze gedefinieerd is.

De Raad van State geeft geen opportuniteitsbeoordeling! Eventueel kan de beslissing van de gemeente geschorst worden. Indien de beslissing door de Raad van State geannuleerd word, is het wachten op een nieuwe beslissing. Het kan dus best zijn dat de gemeente nadien terug dezelfde beslissing neemt. Voor schadevergoeding moet men naar een gewone rechtbank trekken, dit zal waarschijnlijk de rechtbank van Eerste Aanleg zijn. Beslissingen moeten steeds verantwoord worden (derde voorwaarde), indien dit niet gebeurd is, kan de Raad van State alleen al op grond hiervan de beslissing annuleren.