Een belangrijk voorbeeld van een elektronisch handelsysteem. Werd door de italiaanse beurs voor overheidsobligaties ontwikkeld. Het verhandelt referentieobligaties uit heel wat landen.

Op dit segment kunnen, zo nder voorafgaande toestemming van de marktautoriteit, enkel de transacties uitgevoerd worden met een minimale nominale waarde van 100 000 euro. De partijen komen uitdrukkelijk overeen dat ze op het segment van de fixing willen handelen. De koers die ze overeenkomen mag slechts beperkt afwijken van de laatst genoteerde koers op het segment van de fixing.

Op dit segment wordt êr rente en per zitting slechts 1 koers genoteerd. In principe wordt er dagelijks 1 zitting gehouden tenzij de liquiditeit te gering is, in dat geval kan de marktautoriteit beslissen slechts 1 fixing per week te organiseren. Het rentefonds stelt de koers van de fixing vast waartegen de ingediende orders afgewikkeld worden. Het rentefonds moet bij de vaststelling van de koersen prijslimieten/margeschommelingen respecteren: de koers van de rente mag nl niet meer afwijken van de laatst genoteerde koers dan met een % van die koers dat lager of gelijk aan is aan: 0.5% wnr looptijd is kleiner dan 1jr, 1 tussen 1 en 3 jr, 1.5 voor minder dan 5 jr, en 2.5 voor 5jr en +

=techniek die in het begin van de jaren 80 in de VS ontstond. De splitsing gebeurde door de schaar te zetten in materieel leverbare obligaties en de coupons en mantel afzonderlijk te verhandelen. Nu gebeurt dit door de treasury bonds in een trust te plaatsen en vervolgens door de trust effecten te laten uitgeven die recht gaven op individuele kasstromen.

Vb’en = Tigr (treasury investement growth receipts) en CATS (certificates of accrual on treasury securities). Owv het success van deze innovaties nam de US treasury het heft in eigen handen in 84 en werd het STRIPS (seperate trading of registered interest and principal of securities ) programma gelanceerd.