Met de ontvangsten financieren zij hun uitgaven.

 bevat ook niet-productieve inkomens

 de bijdragen aan de RSZ omvatten:

werkloosheidsbijdrage, kinderbijslag, kas van weduwen en wezen

ziekte- en invaliditeitsverzekering.

Ook aan het buitenland worden inkomens overgedragen.

(bv. caritatieve hulp  deel van inkomens dat gastarbeiders terugsturen)

Gezinnen betalen tevens belastingen.

 gedwongen bijdrage voor financiering overheidsdiensten.

(afhankelijk van inkomen/vermogen belastingsplichtige)

Beschikbare gezinsinkomsten  wat overblijft na betaling overgedragen inkomens

en directe belastingen.

Dit wordt gebruikt voor nettobesparingen en/of uitgaven.

Consumptie gebeurt bij bedrijven van zowel het binnenland als buitenland.

Als men aankopen doet bij de overheid dient men retributies en contributies betalen voor bepaalde overheidsdiensten.

Ook directe consumptie in het buitenland  toerisme

Consumptie wordt steeds tegen marktprijs genoteerd.

 de factorprijs van een goed verhoogd met de indirecte belastingen en eventueel verminderd met subsidies.

Bij aankoop van woning wordt de gezinnen fictief bij de bedrijven gerekend, men spreekt dan van een bedrijfsinvestering. De geïmputeerde huur (jaarlijks genot van elk huis) zit in de consumptie van gezinnen bij bedrijven vervat.

Als men nettobesparingen verwezenlijkt gaat het kapitaal van een gezin stijgen.

 men boekt saldo van rekening gezinnen over naar rekening kapitaalverrichtinen.

 kapitaalvorming blijft gelijk

Kapitaalmutaties ontvangt aan de ontvangstzijde de bijdragen van de verschillende sectoren aan de kapitaalvorming van de natie.

Niet alle productieve inkomens worden uitgegeven

 bedrijven produceren kapitaalgoederen.

Financiële rekeningen worden opgesteld om in de bestemming van de besparingen van een bepaald jaar inzicht te krijgen.

 FR: geven inzicht in diverse vormen waarlangs het sparen met de vermogensvraag wordt verzoend.

worden onderverdeeld in:

• productieve inkomens: de vergoeding voor het ter beschikking stellen van productiefactoren aan bedrijven, overheid en buitenland
• niet-productieve inkomens

Productieve inkomens

Inkomen uit bezoldigde arbeid: lonen, wedden, tantièmes

en andere emolumenten (extralegale voordelen)

De opgenomen bedragen omvatten de brutokosten van werknemers en werkgevers.

 inclusief RSZ van werknemers en werkgevers en inkomensbelasting.

Bij zelfstandigen:  vermogensinkomen: vergoeding van het in de zaak ingebracht eigen

kapitaal.

 inkomen uit arbeid

Inkomen uit vermogen:

Omvat interesten en dividenden uit bedrijven en het buiteland.

Niet-productieve inkomens

Omvat:

• de interest op overheidsschuld ( financiering niet-productieve doeleinden)
• uitkeringen van de sociale zekerheid
• andere inkomensoverdrachten vanwege de overheid (bv. studiebeurs)
• inkomensoverdrachten uit het buitenland.

Overgedragen inkomens:

 inkomens verkregen zonder ter beschikking stellen van productiefactoren.

Rekeningen van de eigen ingezetenen:

- gezinsrekening

- overheidsrekening

- bedrijfsrekening

 onderverdeeld naar de functie die ze in het economisch leven vervullen.

Rekening buitenland

 geeft de activiteiten tussen de rekeningen van de eigen ingezetenen en het buitenland weer.

Rekening kapitaalverrichtingen:

 technische rekening

 hierop worden alle middelen die kapitaalvorming mogelijk maken als ontvangsten

 maakt het mogelijk op een systematische manier de totstandkoming, evolutie en kapitaalverdeling over verschillende huishoudingen weer te geven.

De Franse fysicocraat wees er al in 1758 op in zijn tableau économique dat de economie een kringloop volgt. Geld gaat van de ene huishouding naar de andere. De een zijn uitgaven zijn de ander zijn inkomsten.

Diverse economische eenheiden worden in homogene groepen onderverdeeld naar gelang hun functie: gezinnen, bedrijven en overheid.

 dit zijn de eigen ingezetenen van een land.

 alle economische eenheden die een permanent belangencentrum in een land hebben. (ook gastarbeiders, wedde naar buitenland is gift)

Buitenlandse huishoudingen: bv. diplomaten, toeristen en geëmigreerde Belgen.

 eenvoudige economische huishouding

Er zijn hier geen overheidsinstituties voorgesteld  enkel gezinnen en bedrijven.

De gezinnen stellen productiefactoren ter beschikking en krijgen een evenwaardige inkomen in de plaats.

 bedrijven gebruiken die productiefactoren en maken goederen die ze terug aan gezinnen verkopen  krijgen vergoeding productiefactoren teruf als ontvangst van de verkoop.

 in deze kringloop sparen gezinnen niet en is er geen bedrijfsreservering.

• rode lijn: reële stromen

 leveren productiefactoren van gezinnen aan bedrijven, die op hun beurt goederen leveren aan gezinnen

• blauwe lijn: financiële stroom

 productieve inkomens van bedrijven naar gezinnen, en consumptie uitgaven van gezinnen naar bedrijven.

Door alle transacties een financiële waarde toe te kennen, kan men de meest diverse goederen onder 1 noemer samenbrengen.

 niet alle transacties gaan gepaard met betalingen, men gaat soms de monetaire waarde van een transactie ramen (imputeren)  bv. een boer die zijn eigen oogst verbruikt,…

Groeperen van huishoudingen  intermediare leveringen van ene bedrijf naar andere is niet meer zichtbaar, evenals de transacties binnen de groep gezinnen blijven buiten beschouwing.

Rekeningenstelsel  systematiseren van de economische kringloop.

Transactie kan een uitgave of een ontvangst zijn  een uitgave op de ene rekening is dus een ontvangst op de andere rekening.

Het geheel van rekeningen  nationale boekhouding.

 maakt het mogelijk:

- macro-economische concepten te meten  beeld eco. activiteit.

- voornaamst macro-economische relaties in kaart brengen.

 economische kringloop zonder buitenlandse transacties

Nobelprijswinnaar en Engelse econoom J.R. Stone’s werk, is de basis van hedendaagse macro-economische rekeningen. (assistent van Keynes)

 werkte samen met J. Meade (ook nobelprijswinnaar) voor Keynes om zo het systeem van nationale rekeningen te ontwerpen.