De cultuurindustrie heeft een regressie veroorzaakt naar een infantiele toestand, waarin de luisteraar volgzaam was en bang voor al het nieuwe; een toestand van passieve afhankelijkheid. Hierdoor staan mensen enkel nog open voor wat ze van tevoren gehoord hebben.
Standaardisering en pseudo-individualiteit: eigenschappen die de luisteraar aan de muziek deden vastplakken bv. makkelijk herkenbare deuntjes. Individualiteit is een illusie.
Stereotypie
Dat haar zogenaamde vernieuwingen alleen maar uit verbeteringen van de massale reproductie bestond, was niet toevallig maar drukte het wezen uit van het cultuurbedrijf.
Adorno onderzocht dit a.d.h.v. populaire muziek: na enkele tellen kan de luisteraar de rest aanvullen door ze te herhalen. Dergelijke muziek draagt hierdoor ook bij tot een domme, breukloze bevestiging van het bestaande.
De cultuurindustrie spiegelt ons de wereld voor als noodlottig, onveranderlijk, gegeven. De wereld is onontkoombaar en ook de cultuurindustrie bevat geen kiemen van een andere wereld. Ze ontkende meestal de harde kanten van de werkelijkheid niet, maar bevestigde die gewoon.
De cultuurindustrie bood als paradijs dezelfde alledaagse werkelijkheid opnieuw aan. Zo kreeg het bestaande maatschappelijk bestel de eeuwige zegen van de cultuurindustrie; het werd er door verheerlijkt.
De cultuurindustrie hielp de subjecten zich snel en gemakkelijk aan het bestaande maatschappelijke systeem aan te passen. Dit gebeurde op 2 manieren:
- cultuurmedia als radio en tv voorzagen in de behoefte tot informatie: vergemakkelijken van het aanpassen van de gedragingen aan het geregelde leven.
- cultuur voorzag in striktere zin (muziek) in de behoefte tot esthetisering van de alledaagse industriële omgeving
Steiner: de beat- en rockmuziek is een verklanking van wat de gemiddelde arbeider en burger in de industriële omgeving aan gedreun en geklop hoort. Door deze klanken te esthetiseren werd de omgeving opnieuw herkenbaar.
De mechanismen die de mens in zijn vrije tijd besturen zijn dezelfde als die, welke hem bestuderen wanneer hij werkt. Amusement is de prolongatie van de arbeid onder het laatkapitalisme (vrije tijd is de voortzetting van arbeid met andere middelen).
De mechanisering beïnvloedt dus de vrije tijd en het geluk.
