Kinderen gebruiken hun zintuigen om de wereld te verkennen.

= Kinderen bouwen actief kennis op door omgaan met en verkennen van de wereld
Piaget geloofde dus niet dat het leren van kinderen afhangt van versterkers, zoals beloningen van volwassenen.

ð Centraal in deze theorie: Biologisch concept van adaptatie: zoals de structuur van het lichaam zich heeft aangepast aan de omgeving, zo hebben de structuren van hersenen zich aangepast om de externe wereld te begrijpen en een evenwicht (‘equilibrium’) te bereiken tussen structuren en informatie.

ð De verschillende stadia van Piaget:

> Toegepast in gedragstherapie (‘behavior modification’)
= combinatie van conditionering en model-leren

= imitatie-leren / model-leren / observatie-leren.

Deze theorie van Bandura legt sterke nadruk op cognitie of denken. Hij noemt deze theorie zelf de sociale cognitieve theorie.

Naarmate kinderen ouder worden, worden ze selectiever in wie ze imiteren. Door te zien hoe anderen zichzelf prijzen en verwijten maken, ontwikkelen kinderen persoonlijke normen (standards) voor gedrag en een gevoel van zelfeffectiviteit (self-efficacy), d.i. het geloof dat zijn eigen mogelijkheden en karakteristieken hem zullen helpen om te slagen(soort vertrouwen).
Bv. Een ouder zegt vaak “Ik ben blij dat ik ben blijven werken aan die taak, ook al was het hard” en leert het kind zo de waarde van doorzetting. Later versterkt hij/ zij dit nog door te zeggen “Ik weet dat je het goed zal doen met je huiswerk!”. Al snel zal het kind zichzelf zien als hardwerkend en ‘high-achieving’ en gaat hij/zij mensen met deze kenmerken selecteren als model.