• Socialisten leggen accent op rol van de staat, werkloosheidbestrijding is prioritair Politiek
• Katholieken leggen accent op corporatisme, economie moet gereguleerd worden debat (klassensamenwerking)

Statisme = De opvatting dat de overheid de samenleving moet sturen in de door haar gewenste richting

Corporatisme = Als maatschappijsysteem is een model waar wetgevende macht aan burgervergaderingen wordt toegekend die economische, industriële, agrarische en professionele groepen vertegenwoordigen

Oktober 1929 = Beurscrash Wall Straat

• Effect op heel de kapitalische wereld
• Productie loopt terug en werkloosheid stijgt
• Bestrijden met deflatiepolitiek (overheidsuitgaven ↘, lonen ↘ om concurrentieel te worden) faalt
• Financiële systeem raakt in de problemen, spaarders dreigen geld te verliezen, staat komt tussen
• Ook sociale crisis: Hoge werkloosheid, daling koopkracht, … Ondermijnt zelfvertrouwen democratie

Paritaire comités = cao’s werden afgespoten, waarin afspraken werden gemaakt over het (minimum)loon, die in beginsel golden voor alle werknemers in het werkingsgebied van het paritair comité

Indexclausules = De lonen werden gekoppeld aan de evolutie van de index van de kleinhandelsprijzen
> Koopkracht van het loon bleef op peil (Lonen daalden ook automatisch met de index)

Werkgevers afwijzende houding

• Ideologische reden = Ze wensen enkel te onderhandelen met arbeiders van het eigen bedrijf
• Economische reden = Loonrigiditeit zodat de lonen niet meer konden fluctueren in functie van de prijzen op de wereldmarkt

Om de stijgende kosten van het overleg te kunnen opvangen rationaliseerden de WG het arbeidsproces naar inzicht van Taylor

Pensioenen verplicht voor arbeiders
Kinderbijslag verplicht voor werknemers

Stakingen om erkenning als gesprekspartner af te dwingen
> Maar WG wilden enkel met WN onderhandelen, geen externe organisatie

Regering steunde syndicale erkenning + paritair comité (#WG = #WN)
> Recht op staken