Abbasieden

- voerden centralisatiepolitiek maar overal regionaal separatisme

- begin 9^de eeuw burgeroorlogen en opstanden

- vruchtbare deel zuidelijk Mesopotamië economisch sterk achteruit

- belangrijke inkomsten kaliefen in gevaar  hervormingsmaatregelen

Hervormingsmaatregelen

1. Uit eigen zak betaalde legertjes bestaande uit slaven afkomstig van afgelegen grensgebieden

- begin van lange traditie in de islamitische wereld waar kern van legers ging bestaan uit elitecorpsen van onvrijen (mamlukken)

- commandanten van dergelijke corpsen gingen deel uitmaken van de heersende elite

1. uitgifte van de iqta = contracten waarbij de staatsinkomsten van een bepaald gebied voor een beperkte periode aan een hooggeplaatst persoon werden verleend die dan over dat gebied zowel het civiele als het militaire bestuur waarnam

=> Als tegenprestatie verplichtte de houder van de iqta zich tot het leveren van troepen of tot de jaarlijkse betaling van een som geld

De macht

Na 1^ste kwart X

- macht van de kalief van Bagdad = nihil

- macht in handen van zijn militaire oppercommandant, die de titel amir al-umara (leider der leiders) ging voeren

2. X

- ambt gemonopoliseerd door de Buyiden, die de sjiitische traditie id Islam bevorderden

- religieuze tegenstellingen in Irak verscherpt.

Beheersing gebied

- Bevolking Arabië gering dus geen bezetting mogelijk

- Arabische krijgers vestigden zich als heersende bovenlaag in steden en stadjes (vgl. Noordelijke barbaren)

- verschil met barbaren is dat de Arabieren zich minder snel hebben opengesteld voor sociale en culturele integratie

- het Arabisch dominante cultuurtaal van heel Midden-Oosten en N.-Afrika

- hoog ontwikkeld bestuurssysteem

Fiscaliteit

Uitkering

Arabische soldatenimmigranten in de veroverde gebieden van het Midden-Oosten kregen uitkering, die uit de belastingen die onderworpen volkeren moesten opbrengen kwamen.

• verbazingwekkende bureaucratie vereist
• spanningen tussen uitkeringsgerechtigde Arabieren onderling en tussen de Arabische bovenlaag en de autochtone bevolking

Ongelijke fiscale behandeling

- riep grootste spanningen op

- Arabieren waren geen belastingen verschuldigd maar moesten aalmoezen geven (sadaqa)

- Niet – Arabische moslims betaalden een zware grond- en hoofdbelasting (hun bekering deed nt terzake)

- begin VIII: Arabische en niet – Arabische moslims fiscaal gelijkgeschakeld

- MAAR: Arabische bovenlaag bleef bestuurlijke en militaire macht monopoliseren = onacceptabel voor autochtone elites

• in 749 ih NO van Iran opstand tegen de Umayyaden
• leidde tot het kalifaat vd Abbasieden met als nieuwe hoofdstad Bagdad

Mohammed

- Mohammed kreeg visioenen  Allah’s profeet

- spanningen in Mekka > Mohammed en volgelingen vluchtten naar Medina in 622 (begin islamitische jaartelling)

- Mohammed keert 7 jaar later terug en grijpt de macht in Mekka

Zijn opvolgers

- onder opvolgers (kaliefen) expansie met de verbreiding vd islam

- 637: Byzantijnen en Perzen verslagen

- Arabische verovering van Syrië en Irak

- enkele jaren later Byzantijnen verdreven uit Egypte

- vanuit nieuwe machtsbases expedities en raids in Iran en Noord-Afrika

- Binnen eeuw na Mohammeds dood reikte de Arabische macht van Spanje in het westen tot de Indusdelta in het oosten.

- Centrum na 660 verplaatst van Mekka naar Damascus, zetel van de kaliefen van het geslacht der Umayyaden.

Proto - natievorming

Integratie barbaarse minderheden en autochtone meerderheden draagt bij tot nieuw besef van bovenlokale samenhorigheid: het idee van samen 1 volk

 is dit idee nauw verbonden met het koningschap dan spreekt men van proto-natievorming.

Naamgeving

Visigotisch Spanje

- standaardformule in bronnen: rex, gens et patria Gothorum koning, volk en land vd Spanjaarden)

- Gothi later vervangen door Hispani.

Invallers = naam rijk

In andere barbaarse rijken bleef de naam vd invallers gehandhaafd voor zowel het rijk ( Burgundia, Francia) als voor de inwoners (Burgundi, Franci )

Vorming van nieuwe namen ging gepaard met de bewuste presentatie als uitverkoren volk of ras dus als pseudo-familie met:

- een gedeeld verleden

- een eigen identiteit en een eigen lotsbestemming binnen het raamwerk vd christelijke heilsgeschiedenis.

Proto

- barbaarse koningen beschikten niet over militaire of communicatieve mogelijkheden om hun uitgestrekte gebieden volledig te beheersen

- moesten grote mate van lokale en regionale autonomie tolereren

- welke cultuur (inheemse of barbaarse) ging overheersen hing af van:

* de duur

* het geografisch bereik

* mate van onderdrukking en elan van de overheersing

=> bij verslapping laatste 2 versterkten de oude tradities