Item gefilterd op datum: december 2012

(Mvezo, 18 juli 1918) is advocaat en was de 1e zwarte president van Zuid-Afrika van 1994 tot 1999. Met zijn ANC stond hij lijnrecht tegenover het apartheidsregime in Z-Afrika. In 1961 werd de partij verboden en in 1964 werd hij levenslang opgesloten op het Robbeneiland. 26 jaar later kwam hij vrij. Bij de vrije verkiezingen in 1994 behaald zijn partij de overwinning en werd hij president. Hij ontving in 1993, samen met Frederik Willem de Klerk, de Nobelprijs voor de Vrede. Mandela wordt alom gerespecteerd om zijn volhardende strijd tegen de apartheid. Mandela was van 1991 tot 1997 voorzitter van het Afrikaans Nationaal Congres (ANC).

(Ihachweri, 1893-Mombasa, 22 augustus 1978), was een Keniaans president (1964-1978) en een voorstander van een Verenigd Afrika. Hij was 1 van de medeoprichters van de Kenya African Union in 1946 en streefde naar de onafhankelijkheid van Kenia en genoot een grote populariteit. In 1952 werd hij door de Britten gearresteerd op verdenking van banden met de revolutionaire, gewelddadige Mau- Mau rebellen. Hij werd veroordeeld tot 7 jaar dwangarbeid in 1953, waardoor zijn populariteit nog meer steeg. In 1963 won de KANU, de opvolger van de KAU de verkiezingen en werd hij minister-president. Hij ijverde voor de Keniaanse onafhankelijkheid op vreedzame wijze. In 1963 werd Kenia een onafhankelijke staat en in 1964 republiek binnen het Brits Gemenebest. Hij werd de eerste president.

(Nkroful, 17 september 1909 – Boekarest, 27 april 1972) was een Ghanees staatsman en voortrekker in het streven naar een verenigd Afrika. Hij ijverde voor een onafhankelijk Ghana, trad toe tot een politieke partij en won de verkiezingen in 1951 en 1956. Hij werd vastgezet door de Britten en vrijgelaten als hij de
onafhankelijkheid nu eis liet vallen, wat hij deed. Hij werd premier. In 1957 werd Ghana onafhankelijk, waarna hij in 1960 de republiek uitriep waarvan hij president werd. Hij wilde van Ghana een voorbeeld maken in Afrika, maar wegens corruptie en een autocratisch bewind, leidde dit tot het uitputten van de staatsfinanciën van Ghana.

(19 mei 1890 - 2 september 1969) was een Vietnamees revolutionair en politicus. Ho Chi Minh werd geboren als Nguyễn Sinh Cung. Toen hij tien jaar was werd zijn naam veranderd in Nguyễn Tất Thành.. Hij was oprichter van de Viet Minh, ministerpresident van Noord-Vietnam in 1954 en president van Noord-Vietnam van 1954 tot 1969. Hij leidde aanvankelijk de onafhankelijkheidsstrijd tegen Fr. na WOII en later tegen het Zuiden en de VS. Uiteindelijk zou hij overwinnen en president worden van het herenigde, communistische Vietnam.

Soerabaja, 6 juni 1901 – 21 juni 1970) was de eerste president van het onafhankelijke Indonesië. In 1927 richtte hij, samen met leden van de Algemene Studieclub de PNI (Partai Nasional Indonesia) op. De oudste politieke partij die Indonesië sindsdien kent. In de daaropvolgende jaren sloot Soekarno zich fulltime aan bij het - toen nog Nederlands- Indische - verzet tegen de Nederlandse overheersing; hierin ging hij een steeds prominentere rol spelen totdat hij ten slotte de leider van het verzet werd (via zijn Partai Nasional Indonesia PNI, die de totale onafhankelijkheid predikte). Alhoewel hij niet fel anti-Nederlands was, was hij wel overtuigd pro-Aziatisch. Dit is ook te zien in zijn ontwikkelde politieke leer, het Marhaenisme. Op 17 augustus 1945 riep hij de nafhankelijkheid van de staat Indonesië uit. Tijdens de zogeheten Politionele acties was hij de leider van het Indonesische verzet tegen kolonisator Nederland. In 1945 werd hij
de eerste president van het onafhankelijk geworden Indonesië. Hij zou dit ambt tot 1967 bekleden. Tijdens zijn regering waren er spanningen tussen communisten en moslims. Vanwege deze toenemende spanningen wendde hij zich om zijn macht te stabiliseren, steeds meer tot het leger. Verder voerde hij een sterke nationalistische politiek om de vele volkeren die in Indonesië woonachtig zijn in het gareel te houden. In 1950 werd de Verenigde Staten van Indonesië omgedoopt tot de Republiek Indonesië. Vanaf 1959 kwam Indonesië in dictatoriaal vaarwater en in 1963 liet hij zich tot president voor het leven kiezen.

was secretaris-generaal van de Communistische Partij van 1985 tot 1991 en president van de Sovjet-Unie (USSR) van 1988 tot 1991. Hij regeerde met als
motto de leuzen 'economische intensivering', 'glasnost' (openheid) en 'perestrojka' (vernieuwing) en voerde in het buitenlands beleid 'het nieuwe denken' in. Zijn poging om de communistische partij te hervormen leidde niet alleen tot het einde van de koude oorlog (waarvoor hij op 10 december 1990 de Nobelprijs voor de Vrede ontving) maar onbedoeld ook tot het einde van de politieke almacht van de partij en daarmee tot het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, ondanks zijn pogingen om met harde hand de onafhankelijkheidsbewegingen in de verschillende republieken de kop in te drukken. Gorbatsjov had krachten losgemaakt die hij al snel zelf niet meer onder controle had. In 1991 zou hij aftreden, als president van een staat die niet langer bestond.

(Kamenskoje, 19 december 1906 - Moskou, 10 november 1982) was een Sovjetpoliticus en secretaris-generaal van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie. Hij leidde de Sovjet-Unie na Nikita Chroesjtsjov van 1964 tot 1982. Toen het duidelijk werd dat de afloop van de Cubaanse rakettencrisis niet positief zou zijn voor Chroestsjov, zag hij zijn kans schoon en profileerde hij zichzelf als de nieuwe sterke man, waardoor hij Chroetsjov opvolgde. Hij streefde naar de consolidatie van de Sovjet-macht in binnen en buitenland, maar verwaarloosde de economische situatie. Tijdens zijn bewind leed de VS groot gezichtsverlies m.b.t. Watergate en de Vietnam-oorlog. De bewapeningswedloop werd ook deels hervat en in 1979 viel Rusland Afghanistan binnen. De grootste kritiek is het verwaarlozen van de economische politiek.

(Kalinovka, 17 april 1894 – Moskou, 11 september 1971) was een Sovjet-politicus en partijleider van de Communistische partij in de USSR van 7 september
1953 tot 14 oktober 1964. Chroesjtsjov leidde de Sovjet-Unie na Jozef Stalin. Tijdens de Russische revolutie vocht hij in het Rode leger. Zijn bewind wordt gekenmerkt door destalinisatie, nog steeds een hard bewind, en een vervreemding van de partij. Hij werd beschouwd als een boer, wat tot verschillende bizarre situaties geleid heeft. Tevens heeft hij een grote diplomatieke overwinning behaald op de VS m.b.t. spionagevluchten. Hij werd afgezet in 1964 naar aanleiding van de overeenkomst i.v.m. de Cubaanse rakettencrisis.

(Lübeck, 18 december 1913 – Unkel, 8 oktober 1992) was een Duits politicus en bondskanselier (1969-1974) die als zodanig zijn stempel heeft gedrukt op de
Duitse naoorlogse geschiedenis. Hij was een anti-nazist, waardoor hij Duitsland verliet voor de oorlog. Na de oorlog keerde hij terug. Vanaf 1958 begon hij carrière te maken in de SPD. Onder zijn burgemeesterschap wordt de muur gebouwd, tot zijn ongenoegen.Tussen 1969 en 1974 wordt hij 2 keer bondskanselier. Zijn periode wordt gekenmerkt door zijn Ostpolitik, die gericht is om d.m.v. enkele kleine stappen tot een verbetering met de relaties met het Oostblok te komen, waarvoor hij de nobelprijs van de vrede kreeg. Hij bewerkstelligde ook een verdere verzoening tussen Duitsland en Israël.

(Keulen, 5 januari 1876 — Rhöndorf bei Bonn, 19 april 1967) was een Duits politicus en de eerste bondskanselier van West-Duitsland in de periode 1949 tot
1963. Adenauer was lid van de vooroorlogse christelijke Zentrumspartei, respectievelijk de naoorlogse CDU. Adenauers politieke programma in de jaren '50 was gericht op economische wederopbouw en intensieve samenwerking met het 'vrije', kapitalistische Westen. Deze samenwerking en wederopbouw werd door de Verenigde Staten via het Marshallplan financieel ondersteund. Dit leidde tot het zogeheten Wirtschaftswunder. Adenauer erkende de DDR niet, zoals stond beschreven in de Hallsteindoctrine. Adenauer dacht dat de DDR vanzelf in elkaar zou storten als West-Duitsland welvarend werd. Zo moest volgens hem een hereniging van Duitsland gerealiseerd worden.