Item gefilterd op datum: december 2012

• Geboorte – 6 weken
• Wordt gevormd in signalen: lachen, huilen, ... en helpt zo om baby’s in contact te brengen met andere mensen die hen troosten.
• Herkennen de stem en de geur van hun eigen moeder, maar zijn nog niet echt gehecht aan haar. Dus geen verschil tussen vertrouwde verzorger en onbekende

= de emotionele band van de baby met de verzorgingsfiguur is een gedrag dat in de evolutie naar voor is
gekomen en overleving bevordert.

 Momenteel de meest aanvaarde theorie over gehechtheid.

Idee: de aangeboren gedragingen van het kind (bv. lachen, brabbelen, huilen) zijn sociale signalen die de verzorger ertoe aanzetten om met de baby om te gaan en voor hem/haar te zorgen
 Geleidelijk aan (in 4 fasen) ontwikkelt zich een hechte, emotionele band:

Gehechtheid = de sterke, affectieve band die we hebben met bijzondere mensen in ons leven. Deze band zorgt ervoor dat we plezier en vreugde beleven als we met hen omgaan en dat we getroost worden door hun nabijheid in tijden van stress.

Oudere theorieën:
- Psycho-analyse :
Voeding is primaire context waarin deze band wordt uitgebouwd Niet helemaal correct
- Behaviorisme :
Tijdens voeding ontwikkelt baby een voorkeur voor aanrakingen door moeder

WANT ook al is het voeden een belangrijke context voor het opbouwen van een hechte relatie, gehechtheid hangt niet af van de bevrediging van hun honger.
 Bij een experiment bij babyapen verkiezen zij de “zachte moeder” boven de “harde moeder”, onafhankelijk
van de voeding!w

Combineert genetica en omgeving

• Cultuur: andere verzorgingsstijl
• Jongens en meisjes worden anders behandeld
• Ouders beklemtonen verschillen tussen broers/zussen

• Verantwoordelijk voor ongeveer de helft van de individuele verschillen
• Etniciteit, geslacht

= model van de “goede overeenkomst” tussen temperament en omgeving. Dit model verklaart hoe
temperament en omgeving samen tot gunstige resultaten kunnen leiden. Men richt een opvoedingsomgeving
in waarin het temperament van elk kind aangemoedigd wordt.

Bv. moeilijke kinderen ervaren vaak parenting die niet goed past bij hun aanleg, waardoor ze vaker het risico lopen op aanpassingsproblemen.
Effectief parenting wordt o.a. gerealiseerd door warmte, redelijke verwachtingen en geduld

> Effectief parenting hangt af van de levensomstandigheden!
Bv. in Rusland is de nationale economie niet al te best -> financiële zorgen en langere werkuren -> weinig tijd voor het beschermend parenting. Hierdoor zijn de kindjes emotioneel negatiever, angstiger en van streek wanneer ze gefrustreerd zijn.

> Culturele waarden hebben ook een invloed op de fit tussen parenting en het temperament van het kind
Bv. schuchter zijn:
> in het Westen: sociale incompetentie
> in China: grote sociale maturiteit,maar verandert.

Een goede overeenkomst wordt best zo snel mogelijk gevonden!

Wanneer ouders stimulerend zijn:

- Bevordert dit de exploratie bij minder actieve baby’s

- Vermindert dit de exploratie bij erg actieve baby’s

Ook de omgeving heeft een krachtige invloed op temperament.

• Etnische verschillen:
  Sommige verschillen in temperament worden aangemoedigd door culturele overtuigingen en culturele
  praktijken. (Bv. verzorgend gedrag moeders)
  Bv. Aziatische moeders troosten meer en blanke moeders stimuleren meer van afhankelijkheid naar
  autonomie

• Geslachtsverschillen:
  Binnen de 24u naar de geboorte nemen ouders jongens en meisjes anders waar en geven hen een
  verschillende verzorging/opvoeding.
  Zonen worden aangemoedigd actief te zijn en dochters worden meer aangemoedigd om hulp en
  fysieke nabijheid te gaan zoeken

Heel opvallend is ook dat ouders zoeken naar verschillen in persoonlijkheid tussen hun kinderen (door vergelijking) en die vervolgens ook benadrukken:
> Bij eeneiige tweelingen zien ouders minder gelijkenissen dan observatoren
> Bij twee-eiige tweelingen zien ouders het verschil, terwijl observatoren de gelijkenissen zien

Ook is het zo dat hoe minder tweelingen in contact komen met elkaar, hoe meer ze van elkaar gaan verschillen. Tweelingen hebben buiten hun familie andere ervaringen met bv. leerkrachten, leeftijdsgenoten, ...

Het begrip “temperament” impliceert een genetische basis

Uit onderzoek blijkt dat:

• Eeneiige tweelingen meer op elkaar gelijken dan twee-eiige tweelingen wat betreft temperament
• Slechts 50% van individuele verschillen terug te voeren zijn op genetische verschillen

• Etnische verschillen:
  Aziatische baby’s zijn minder actief, minder irriteerbaar, maken minder geluid en zijn makkelijker te
  troosten dan blanke baby’s.
• Geslachtsverschillen:
  Jongens zijn actiever en durven meer, meisjes zijn angstiger en meer terughoudend.

• Genetische invloeden variëren met de temperamentstrekken en met de leeftijd.

Het begrip “temperament” impliceert stabiliteit. Vele studies geven steun aan het idee van stabiliteit op lange termijn.

MAAR stabiliteit is meestal laag tot matig
 Grootste reden is dat temperament zichzelf ontwikkelt met leeftijd.
Bv. de betekenis van het activiteitsniveau verandert. Een actieve, wriemelende baby heeft de neiging heel opgewonden en oncomfortabel te zijn. Wanneer kinderen op zichzelf beginnen te bewegen, is het omgekeerde waar. Een actieve kruiper is meestal alert en geïnteresseerd in het exploreren, terwijl een inactieve baby dan angstig en teruggetrokken (verlegen).

Daardoor zijn predicties op lange termijn pas mogelijk van het 2^e levensjaar en later. Het is ook zo dat het temperament van kinderen zelden verandert van het ene extreme naar het andere.

2 – 3 jarige met angstige en negatieve, irriterende temperamenten die rustige, steunende parenting ondervinden, zijn beter in het managen van hun reactiviteit. Ze zijn meer geneigd om hun moeilijkheden gedurende de vroege schooltijd te doen dalen.

Er zijn vele factoren die een rol spelen bij stabiliteit:

• Ontwikkeling van biologische systemen
• Bewuste controle
• Opvoedingservaringen