Item gefilterd op datum: december 2012

Substadium 4

• Coördineren van secundaire circulaire reacties
• Combineren van schema’s in nieuwe, meer complexe actie sequenties.
• 8 tot 12 maand oude kindjes hebben intentioneel of doel-gericht gedrag, d.w.z. het opzettelijk coördineren van schema’s om eenvoudige problemen op te lossen.
• Bv. Men toont aan het kindje een aantrekkelijk speelgoed en verstopt het vervolgens onder zijn/haar hand of onder een doek. Kinderen die zich in deze subfase bevinden kan het speelgoed terugvinden door 2 schema’s te combineren, nl. “opzijschuiven” + “grijpen”. = basis voor het oplossen van alle problemen
• Dat ze dingen kunnen terugvinden toont aan dat ze object-permanentie zijn gaan beheersen. Dit wil zeggen dat ze inzien dat voorwerpen blijven bestaan als ze uit het zicht verdwenen zijn.
• In het begin is deze object-permanentie nog onvolledig. Ze maken nog wel de A-niet-B fout. Als baby’s enkele keren gaan zoeken naar een object op een eerste verstopplaats (A) en zien dat het object verplaatst wordt en verstopt wordt op een andere verstopplaats (B), dan nog gaan ze naar het object zoeken op de eerste verstopplaats A.
• Kindjes in deze fase kunnen beter anticiperen op gebeurtenissen en gaan proberen deze gebeurtenissen te veranderen (bv. zien dat de moeder haar jas aandoet en achter haar aan gaan kruipen en ‘jengelen’ om te voorkomen dat ze gaat vertrekken)
• Ze gaan ook gedrag gaan imiteren die lichtjes anders zijn dan gewoonlijke (bv. hanteren van de lepel)

Substadium 5

• Tertiaire circulaire reacties, d.w.z. het herhalen van handelingen met variaties.
• Ze ontdekken nieuwe middelen door actief te experimenteren (bv. stok gebruiken om bij ver speelgoed te geraken)
• De A-niet-B fout komt niet meer voor, ze gaan op meer plaatsen zoeken

Substadium 1

• Inoefenen van aangeboren reflexen = bouwstenen van sensorimotorisch denken volgens Piaget
• Baby’s zuigen, grijpen en kijken op dezelfde manier, ongeacht de omstandigheden

Substadium 2

• Begin van eigen controle te krijgen over hun acties door de primaire circulaire reacties
• Deze primaire circulaire reacties zijn het herhalen van toevallige handelingen om basisbehoeften te bevredigen, het eigen lichaam is hier ook steeds bij betrokken (bv. het baby’tje doet verschillende bewegingen met de hand en begint uiteindelijke te zuigen op de duim. Dit is aangenaam en bevredigend en gaat vervolgens ook vaker voorkomen)
• Gedrag wordt aangepast aan de omstandigheden (bv. mond op verschillende manier openen voor een tepel of een tutter of een lepel)
• Rond deze tijd beginnen de jonge kindjes ook te anticiperen met gebeurtenissen (bv. een baby’tje dat wakker wordt en begint te huilen omdat het honger heeft en dat vervolgens stopt met huilen wanneer de mama de kamer binnenkomt. Het weet dan dat het eten op komst is.)

Substadium 3

• Secundaire circulaire reactie = proberen interessante gebeurtenissen opnieuw te laten gebeuren die veroorzaakt zijn door hun eigen bewegingen. Het is dus het herhalen van bewegingen die invloed hebben op de omgeving (bv. een mobiel dat boven het bedje van het kindje hangt. Kind ontdekt dat zij/hij dat mobiel zelf kan laten bewegen door per ongeluk met de handjes daar tegen te komen. Wanneer dit mobieltje stil valt willen ze dat terug laten bewegen en proberen ze dit te doen door de armen te bewegen, geluidjes te maken en uiteindelijk ontdekt het kindje dat dit lukt door zijn handjes te bewegen. Vervolgens gaat zij/hij dit steeds vaker herhalen)
• De verbeterde controle over hun eigen bewegingen laat het kindje toe om andere gedragingen (= vaak geziene handelingen) beter te gaan imiteren.

Dit stadium duurt van de geboorte tot 2 jaar. Ze bouwen schema’s op door sensorische en motorische exploratie.

De circulaire reactie waar deze kinderen gebruik van maken zijn een bijzondere manier om de eerste schema’s aan te passen. Het kind stuit onverwacht op een nieuwe ervaring door eigen bewegingen. De reactie is “circulair” omdat de baby het gebeuren steeds wil gaan herhalen. In totaal zijn er 3 vormen van circulaire reactie:
(1) Eigen lichaam
(2) Voorwerpen bij betrokken
(3) Produceren van nieuwe effecten (experimenteren)

Er zijn ook 3 stappen in het sensori-motorische denken:
(1) Herhalen van toevallige gebeurtenissen (substadia 1, 2 en 3)
(2) Intentioneel gedrag (substadia 4 en 5)
(3) Mentale voorstellingen (substadia 6)

Dit stadium is dus verdeeld in 6 substadia:

= een proces dat plaatsvindt zonder direct contact met de omgeving. Het is intern herschikken en verbinden van schema’s (bv. “gooischema” met dicht/ver)

• We passen onze oude schema’s aan en vormen zo nieuwe schema’s om zich beter aan de omgeving aan te passen (vb. aanpassen van het “valschema”)

De balans tussen assimilatie en accommodatie verandert over de tijd:

• Evenwicht: assimilatie > accommodatie
• Onevenwicht: assimilatie < accommodatie . Ze ontdekken dat hun huidige schema’s niet overeenkomen met de nieuwe informatie waardoor er een cognitieve oncomfortabele situatie ontstaat. Wanneer ze hun schema’s aangepast hebben keren ze terug naar assimilatie om hun nieuwe veranderde structuren te testen totdat ze klaar zijn om deze weer aan te passen.

• We gebruiken onze bestaande schema’s om de buitenwereld te begrijpen

= opbouw van schema’s door directe interactie met de omgeving. Het bestaat uit 2 activiteiten:

Volgens Piaget veranderen schema’s met de leeftijd.
specifieke psychologische structuren die dienst doen als georganiseerde
manieren om betekenis te geven aan ervaring. Het is eigenlijk wat aan een
handeling gemeenschappelijk is en kan herhaald worden.

Eerst gebaseerd op handelingen (bewegingspatronen zoals bv een “val”schema, “zuig”schema.
Later overgang naar mentaal niveau (denken)
Bv. Kindje van 6 maanden laat dingen vallen op een heel rigide manier door simpelweg dingen te laten vallen. Wanneer het kindje 18 maanden is, is zijn “valschema” creatief geworden. Het gaat dingen van de trap laten vallen, dingen in de lucht gooien, dingen tegen de muur gooien, hard gooien bij sommige objecten (zoals bal want dan stuit hij en vervolgens rolt het verder) en zacht gooien bij andere objecten. Hij zal stilaan bewijs leveren van na te denken vooraleer iets te doen. (= overgang van de sensori-motorische fase naar de preoperationele fase)

Zijn eerste stadium is de sensori-motorische stadium (0 – 2 jaar)
d.w.z. dat baby’s en peuters “denken” met hun ogen, oren, handen en
andere sensori-motorische middelen. Activiteiten in het hoofd, d.i.”echt”
denken, kunnen nog niet worden uitgevoerd.

Aan het einde van de kleutertijd kunnen kinderen praktische en alledaagse problemen oplossen en kunnen ze hun ervaringen uitdrukken in taal, gebaren en spel.

Zijn eerste stadium is de sensori-motorische stadium (0 – 2 jaar)
d.w.z. dat baby’s en peuters “denken” met hun ogen, oren, handen en
andere sensori-motorische middelen. Activiteiten in het hoofd, d.i.”echt”
denken, kunnen nog niet worden uitgevoerd.

Aan het einde van de kleutertijd kunnen kinderen praktische en alledaagse problemen oplossen en kunnen ze hun ervaringen uitdrukken in taal, gebaren en spel.

Wanneer vrouwen in verwachting zijn nemen hormonen toe, maar dit gebeurt ook bij kersverse vaders:

> Moeder: toename van oxytocine (stimuleert de weeën, bereiden borsten voor om melk te geven, geven een ontspannendere mood, maken moeders zorgender voor de baby)

> Vader:

• Toename prolactine (een hormoon dat het aanmaken van melk stimuleert bij vrouwen)
• Toename oestrogenen (sekshormonen die in hogere mate aanwezig zijn bij vrouwen)
• Afname androgenen (sekshormonen die in hogere mate aanwezig zijn bij mannen)

- Effect: (bij dieren) positieve emoties t.o.v. het kind en de verzorging

- Maar bij mensen:

• Ook effect van ervaringen (vb. positieve relatie met de eigen ouders)
• Hormonale veranderingen zijn niet noodzakelijk om effectief te kunnen opvoeden. Kijk maar naar adoptie-ouders.

Er gebeuren veel veranderingen:

> Moeder herstelt van de bevalling en geeft borstvoeding

> Vader is een deel geworden van een nieuw systeem met 3 leden, moeten de moeder steunen en gaan om met ambivalente gevoelens

> Ouders kinderen kunnen soms jaloers en boos zijn. Maar vaak zijn ze gewoon fier en zorgend voor hun kleinere broer of zus.

Hoe lang duurt die aanpassing ongeveer?
Als ouders elkaar steunen, dan is de stress draaglijk en duurt het maar enkele maanden voor alles weer op zijn plaats valt.