Item gefilterd op datum: december 2012

Het antwoord hangt af van wat wordt bedoeld met het woord "genezen." Astma is een levenslange aandoening en kan daarom nooit echt worden genezen. De staat van de baseline hyperreactiviteit (besproken in vraag 8) dat astma definieert verdwijnt nooit. Tegelijkertijd, herinner dat astma is een ziekte met enorme variabiliteit. Bij veel kinderen, vooral die met goed gecontroleerde astma, kunnen de symptomen inactief langdurig blijven. Artsen hebben ook opgemerkt dat astma minder symptomatisch en gemakkelijker te controleren bij veel kinderen als ze groeien tot de adolescentie kan worden. Met andere woorden, astmasymptomen en het vereiste van medicatie bij sommige kinderen met milde astma lijken te verdwijnen tijdens de adolescentie.

Veel goedbedoelde kinderartsen, ondanks bewijzen van het tegendeel, nog steeds te informeren ouders dat een kind zal groeien uit hun astma in de tijd. Echter, de feiten anders spreken. Een kind met een arts de diagnose astma wordt gezien als het hebben van een levenslange aandoening. Het is erkend dat een aanzienlijk deel van de kinderen met astma worden asymptomatische ze adolescentie. De afwezigheid van de borst symptomen jarenlang kan begrijpelijkerwijs leiden een kinderarts om te concluderen dat astma hun adolescente patiënt is verdwenen. Omdat kinderartsen zelden de zorg voor hun patiënten nadat ze hun late tienerjaren of begin twintig te bereiken, zullen ze zich niet bewust zijn dat astmasymptomen hun vroegere patiënt zijn teruggekeerd. Doorgaans zal de volwassenen in de twintig of dertig die astmatische symptomen ontwikkelen herinneren milde astma hebben gehad als kind en zijn verbaasd dat ze blijven astma op volwassen leeftijd of, zoals zij beschrijven, hebben "terug te komen na zoveel jaren." hedendaagse medisch denken beschouwt het fenomeen van de verdwijnende astma als een toestand van langdurige astma remissie.

Waarom dan zou elke kinderarts vertellen een ouder dat hun kind astma is waarschijnlijk verdwijnen wanneer ze volwassen zijn? Zijn ze gewoon proberen om geruststellend? Je moet niet vergeten dat kinderartsen spreken vanuit het perspectief van een arts die alleen behandelt kinderen, hun patiënten niet volwassenen. Typisch, een kinderarts zorgt voor de kinderen tot ze tussen de 18 en 21 jaar, een tijd waarin astma slapende maar niet echt genezen kan worden.

Het is vrijwel onmogelijk om nauwkeurige voorspellingen over de toekomst natuurlijk beloop van astma een individueel kind te maken. We zijn voornamelijk bezig met het behandelen van de huidige toestand, het "hier en nu", en richten we onze energie op zo snel mogelijk bereiken van een symptoom-vrije staat voor uw kind. Astma bij kinderen moet serieus worden genomen en goed wordt behandeld om het best mogelijke resultaat voor uw kind te waarborgen. Goede beheersing van de symptomen van astma laat uw kind om een volwaardig leven te genieten met tijd voor school, vrijetijdsbesteding en sport. Als deze aanpak biedt uw kind een lange periode symptomen zonder de noodzaak voor medicatie, des te beter.

Veel kinderartsen onrechte gelijk het verdwijnen van de symptomen van astma in de tijd met wat ze term "ontgroeien" astma, zoals verder besproken in vraag 22. Er is geen manier om vooraf te weten of een bepaald kind stopt ervaren astmasymptomen. Bepaalde historische feiten en klinische aanwijzingen kan echter bepalen uw arts met voldoende informatie voor hem om een educated guess gevaar als de waarschijnlijkheid van de symptomen verminderen in de tijd.

Het ontbreken van een ouderlijke geschiedenis van allergie aan beide zijden van de familie zeer gunstige prognostische informatie. Een kind van wie de moeder heeft op dit moment (of eerder) astma, aan de andere kant, is meer kans op blijvende astmasymptomen hebben. Als een jong kind wheezes wanneer hij of zij een koude, het potentieel voor de astma toeneemt verdwijnen. De leeftijd bij de eerste aanvang van de symptomen is ook belangrijk, zoals het ontwikkelen van astma later in de kindertijd maakt het waarschijnlijker dat de toestand zal aanhouden in de tijd. Met andere woorden, de oudere kinderen met astma zijn wanneer ze beginnen te piepen, de minder kans dat hun symptomen spontaan verdwijnen met de Paşa wijze van tijd. Lopende astma geassocieerd met de aanwezigheid van: (1) klinische symptomen van zowel astma en eczeem, (2) piepen die ontstaat in de afwezigheid van infectie, en (3) dokter vastgestelde allergische rhinitis bij een kind dat eerdere perioden heeft ervaren astma.

Veel kinderen die astma hebben tijdens hun vroege kinderjaren jaar geworden klachtenvrij als adolescenten. De constatering heeft ertoe geleid dat sommige artsen die de zorg voor kinderen met astma om te stellen dat een kind zijn astma is ontgroeid. Helaas, de 24-jarige, die weer begint te piepen voor het eerst sinds hij 14 jaar oud was over het algemeen niet zijn voormalige kinderarts bellen om deze medische ontwikkeling te melden. Astma is een chronische ziekte werkelijk voor de meeste mensen. Veel kinderen met astma zal echter ook lange periodes ervaren zonder actieve borst symptomen, een bekend verschijnsel dat astma specialist verwijzen als een staat van "langdurige astma remissie." Ondanks het feit dat langdurige astma remissies optreden en kan vele jaren duren , moeten artsen nooit beloven elke ouder die een kind zijn of haar astma ontgroeien

Ja. Helaas zijn veel mensen niet begrijpen dat astma fataal kan zijn, zelfs bij kinderen. Ondanks de significant verhoogd begrip van astma in de afgelopen vier decennia en de verbeterde medicijnen beschikbaar voor de behandeling van de aandoening, is het sterftecijfer pas onlangs begonnen te dalen. In de Verenigde Staten ongeveer vierduizend mensen met een primaire diagnose van astma sterven elk jaar. De astma sterfte statistieken van de afgelopen vijftien jaar een lichte daling van het aantal sterfgevallen bij kinderen tussen de leeftijd van 5 en 18 jaar. Helaas, de uitzondering op deze trend heeft voorgedaan bij kinderen jonger dan 5. Tussen 1999 en 2001 is het sterftecijfer steeg van 1,7 per miljoen tot 2,1 per miljoen in die leeftijdscategorie. De meeste astma sterfgevallen algemeen voorkomen bij volwassenen ouder dan 60 jaar.

Volgens de statistieken van de American Lung Association publiceerde in mei 2005, is het totale aantal astma sterfgevallen in de Verenigde Staten daalde met 8,5% sinds 1999. Echter, zoals het aanmoedigen als deze statistiek kan zijn, elk overlijden aan astma is een dode teveel. Het sterftecijfer van astma is het hoogst in de Afro-Amerikanen, gevolgd door die in de Iberiërs, en is het laagst in Kaukasiërs. Astma sterftecijfers zijn in de binnenstedelijke wijken van de meeste grote stedelijke Amerikaanse steden beduidend hoger dan in de voorsteden en het platteland. Er lopen momenteel verschillende grote populatie gebaseerde studies richten zich op de redenen voor deze statistieken en over mogelijke benaderingen van het verminderen van het sterftecijfer.

Meer kennis van astma en het klinisch gebruik van effectievere geneesmiddelen theoretisch leiden tot een afname van de astma sterftecijfer. Astma specialisten geloven dat de meeste astma sterfgevallen zijn te voorkomen tragedies (tabel 7). Dienovereenkomstig zijn fatale en bijna fatale astma het onderwerp van veel belangstelling en studie door artsen geweest. De meer deskundigen kunt leren over personen die sterven of bijna sterven van astma, hoe beter ze kunnen plannen om extra sterfgevallen te voorkomen in de toekomst. Gegevens uit het Verenigd Koninkrijk, bijvoorbeeld, geeft aan dat astma bij kinderen sterfgevallen er voorkomen in twee piek leeftijdsgroepen: bij kleuters en tieners. Bovendien, astma-gerelateerde sterfgevallen in de voorschoolse leeftijd kinderen wordt vaak met kinderen die in het ziekenhuis, terwijl tieners die sterven aan astma meest ervaren vaak out-of-ziekenhuis sterfgevallen. In de laatste groep, vertraagde onderkenning van een significante verergering van astma en de daaruit voortvloeiende uitgestelde behandeling waren belangrijke factoren die bijdragen aan de fatale afloop. In feite is het idee dat de meeste sterfgevallen astma veroorzaakt door een snel progressieve vorm van astma die dramatisch verergert in een zeer korte tijd, bijvoorbeeld enkele uren, is een mythe. De 'bliksemschicht, out-of-the-blue "fatale astma-aanval is eigenlijk een vrij ongewone gebeurtenis. Vertraging bij het zoeken naar medische zorg is de meest voorkomende reden voor het voorkomen van astma sterfgevallen.

Gegevens van zowel kinderen als volwassenen met astma geven aan dat veel mensen die een levensbedreigende astmatische episode ervaren een verminderd vermogen om te voelen en te identificeren abnormale respiratoire sensaties en symptomen zoals kortademigheid kan hebben. Ze worden ook beschouwd als een verhoogd risico op bijkomende episoden of soortgelijke aanvallen van levensbedreigende astma in de toekomst. Tabel 8 bevat andere factoren die een rol spelen in de ontwikkeling van fatale astma.

Het belangrijke punt over astma management is om nooit negeren nieuwe respiratoire symptomen en nooit uit te stellen voldoen aan de toenemende symptomen. Zorg ervoor dat uw kind u vertelt als hij of zij merkt een verandering in de ademhaling, zoals ongemakkelijk of zware ademhaling met of zonder hoesten, kortademigheid, nachtelijk ontwaken, of piepen. Help uw kind volgen de astma-actieplan en intensiveren de medisch regime. Elke keer dat uw kind ervaringen toegenomen astmasymptomen, frequent contact met de arts is een cruciaal onderdeel van het beheersplan. Vergeet niet dat het altijd makkelijker om te gaan met kleine uitdagingen dan te wachten tot een noodsituatie of een crisis zich ontwikkelt. Nooit, nooit klachten van het verhogen van de symptomen van uw kind te negeren, ze zijn immers ongemakkelijk voelen en zich tot jou voor hulp. Vaak is het controleren van een peak flow niveau (zie vraag 37) als uw kind arts heeft voorgeschreven een peak flow monitor belangrijke informatie om te helpen bij het zelfmanagement proces gedurende een periode van verhoogde pijn op de borst te geven.

Astma is een chronische ziekte die vereist dat patiënten nemen Meda icatie regelmatig voor lange periodes. Patiënten die hun medicijnen niet zoals voorgeschreven zichzelf in potentieel risico voor het ervaren van een ernstige of mogelijk fatale astma-aanval. Naleving of toetreding is de term die gebruikt wordt om aan te geven dat een patiënt wordt na de medische behandeling door hun arts geschetst. Wanneer de patiënt een jong kind, is het de verantwoordelijkheid van de ouders dat de medicatie consistent en op schema wordt genomen. Het is vaak moeilijk voor jongeren om te begrijpen waarom ze moeten blijven om hun medicatie in te nemen, zelfs wanneer ze goed en wanneer hun astma wordt gecontroleerd voelen (zie vraag 64).

Bij de vaststelling van een uitgebreid programma voor het beheer, het is van cruciaal belang voor de arts om de patiënt en de familie over de redenen voor het gebruik van specifieke medicijnen te voeden. Verwarring over hoe en waarom om medicijnen te gebruiken, is een van de redenen waarom patiënten geworden noncompliant. Het is uiterst belangrijk bij het algemene beheer van de kinderen die astma voor artsen en ouders moeten vestigen en handhaven van effectieve communicatie.

Ja, astma kon permanente veranderingen in de longen van uw kind veroorzaken en ja , de moderne behandeling van astma streeft ernaar om dergelijke schade te voorkomen, zoveel mogelijk. Astmaspecialisten mening dat het doel geschikte behandeling van astma omvat dus bestrijding en preventie van astma symptomen met normalisatie van longfunctie dezelfde mate mogelijk . Een belangrijke doelstelling van de huidige astma-management is dan ook het behoud van de longfunctie en het voorkomen van permanente longdysfunctie .

Een longfunctietest ( PFT ) is de beste manier voor longartsen te meten en beoordelen van de longfunctie ( zie vraag 37) . Met name de longfunctie test genoemd Spia rometry is zeer nuttig voor het volgen van longfunctie bij patiënten met astma . Spirometrie kan normaal zijn bij astma , of het kan abnormaal in een bepaald patroon dat wordt genoemd een " obstructieve patroon . " De aanwezigheid van obstructieve dysfunctie PFT tests blijkt dat astma die persoon niet geheel rust op die dag en de tijd die het testen werd Pera gevormd. Spirometrie in ongecontroleerde , symptomatisch astma zal verhogen obstructieve dysfunctie onthullen. Als de astma onder controle is gebracht en de symptomen verminderen , zal de obstructieve dysfunctie ook afnemen en de waarden moeten terugkeren naar de uitgangssituatie of naar normaal. Een belangrijk punt over astma is dat het leidt tot omkeerbare obstructieve dysfunctie op de spirometrie gedeelte van longfunctietesten . Hoewel er verschillende longziekten die leiden tot obstructie dysfunctie testen alleen astma heeft het potentieel reversibel of normalisatie van longfunctie .

Bedenk dat reversibele obstructieve disfunctie is meestal aanwezig in een variabele mate wanneer een patiënt met astma ervaart typische astmasymptomen . Als de symptomen te verminderen en wordt gecontroleerd met medicatie , de obstructieve dysfunctie af en keert idealiter volledig als longfunctie normaliseert . Slecht gecontroleerde astma zal derhalve langere obstructieve disfunctie creëren , terwijl goed gecontroleerde astma leidt tot omkering van obstructieve dysfunctie en normalisatie ( of nabij - normalisatie ) van longfunctie , zoals bepaald door spirometrie . Experts geloven dat de behandeling van astma die niet effectief doet achteruit obstructieve disfunctie lange termijn uiteindelijk kan leiden tot onomkeerbare veranderingen in de luchtwegen , met permanent verlies van longfunctie , of wat is benoemd luchtwegremodelling .


De huidige opvatting is dat : ( 1 ) de voornaamste afwijking bij astma is een ontsteking ( zie vraag 8) en ( 2 ) langdurige ongecontroleerde ontsteking is de belangrijkste boosdoener in luchtwegremodelling . Astma deskundigen bekijken astma als een complexe interactie van luchtwegobstructie , bronchiale hyperreactiviteit , en underÂlying longontsteking . Kinderen met astma hebben een grotere ontsteking in de longen en luchtwegen vergeleken met kinderen zonder astma . Zo hebben alle kinderen met astma bronchiale hyperreactiviteit ( zie vraag 8) toegenomen . Bronchiale hyperreactiviteit kan worden geëvalueerd in een longfunctie laboratorium met behulp van een gespecialiseerde long test genoemd een methacholine uitdaging , of bronchoprovocation -test ( zie vraag 44 ) . Medicijnen die worden gebruikt om astma te behandelen zijn momenteel ingedeeld in twee grote groepen . In de eerste groep zijn medicijnen gericht op de verlichting van de vroege , acute symptomen zoals piepende ademhaling , hoesten , kortademigheid en pijn op de borst . De kortwerkende luchtwegverwijder medicijnen zijn een belangrijk voorbeeld van de snelwerkende , quick -reliëf agenten in deze groep . De tweede belangrijke klasse van astma medicijnen die voor dagelijkse toediening voorgeschreven te verminderen of elimineren ontsteking zich in de bronchiale doorgangen . Voorbeelden in deze groep zijn onder inhalatiecorticosteroïden , langwerkende luchtwegverwijders , mestcel stabilisatoren en antileukoÂtriene modifiers . Geneesmiddelen in de eerste groep werden aangeduid als " rescue" medicijnen en die in de tweede als " controllers " in overeenstemming met een door de Nationale Astma Educatie en Preventie Programma ( NAEPP ) voorgestelde terminologie ( zie vraag 48 ) . De 2006 Global Initiatief voor Astma ( GINA ) richtlijnen voor de behandeling van astma hebben een herziene terminologie vervangen "redden " en " controller " met een woordkeus die nauwkeuriger aangeeft wanneer de medicijnen moeten worden toegediend geïntroduceerd .

Omdat astma is een ziekte van persistente ontsteking , en doordat de toegenomen longontsteking heeft lange termijn bijwerkingen op longstructuur ( zoals luchtwegremodelling ) , ontstekingsremmende geneesmiddelen , met name het corticosteroïde klasse van geneesmiddelen , zijn de pijlers van de behandeling van astma . Inhalatiecorticosteroïden ( ICS ) formuleringen hebben een revolutie in de behandeling van astma, omdat ze het meest effectief te richten op onderliggende longontsteking . Luchtwegverwijder medicijnen verlichten de piepende ademhaling en hoesten van astma , maar niet de ontsteking die is de drijvende kracht en stimulans voor de vernauwing van de luchtslangen en de irritatie van slijm- producerende klieren niet te behandelen. Ontsteking is de belangrijkste "probleem " bij astma en anti - inflammatoire geneesmiddel is derhalve een fundamenteel onderdeel van behandeling van astma . De NAEPP , die begeleid en unified astma zorg vanaf 1989 , was de eerste om aan te bevelen de behandeling van alle hardnekkige classificaties van astma ( licht, matig en ernstig), met een dagelijkse anti - inflammatoire medicatie naast luchtwegverwijders . Meer recente verfijningen van de behandeling en de indeling gepubliceerd door GINA in november en december van 2006 op dezelfde benadrukken het gebruik van dagelijkse inhalatiecorticosteroïden bij het beheersen van astma bij kinderen . De GINA panel pleit sterk : " inhalatie glucocorticosteroïden zijn de meest effectieve controller therapie , en zijn daarom de aanbevolen behandeling voor astma voor alle kinderen van alle leeftijden . "

Artsen die gespecialiseerd zijn in de zorg van astma bij kinderen zijn van mening dat het beheersen van de ontsteking , het minimaliseren van exacerbaties , en werken naar een klachtenvrij staat te maken normaal of nearnormal ontwikkeling van de longfunctie een haalbaar doel . Wanneer astma onvoldoende behandeld en obstructieve disfunctie mag chronisch blijven langdurig kan luchtwegremodelling optreden . Luchtwegremodelling verwijst naar subtiele veranderingen die de structuur van de longen beïnvloeden zodanig dat de eerder reversibele component van de luchtwegen disfunctie kenmerk van astma onomkeerbaar . Studies van volwassenen met astma blijkt dat zodra luchtwegremodelling optreedt , een bepaalde mate van longfunctie onherroepelijk verloren , het is nog onbekend of dit geldt in kinderen. De hoeveelheid definitief verloren longfunctie afhankelijk van de omvang van de luchtwegremodelling verandering . Huidige langdurige astma therapie (dagelijks controller therapie ) is sterk afhankelijk van inhalatiecorticosteroïden therapie , in plaats van op het gebruik van orale steroïden op lange termijn , om de symptomen te bestrijden en zo mogelijk te voorkomen of , in ernstige gevallen , althans limiet luchtwegremodelling .

De immunoglobulinen zijn een familie van eiwitten stoffen waarvan de primaire functie is om het lichaam te beschermen tegen infecties van bacteriën of virussen . Tot ongeveer veertig jaar geleden , werden vier leden van de immunoglobuline familie herkend : IgG , IgA , IgM en IgD . De vijfde en laatste lid werd ontdekt in 1967 en aangeduid IgE ( immunoglobuline E ) .

IgE is geïdentificeerd als " allergische antilichaam . " Het eiwit wordt beschouwd als een marker voor de aanwezigheid van allergische aandoeningen . Hoewel een verhoging van de totale IgE in het bloed is niet altijd geassocieerd met allergie , ongeveer 60 % tot 70 % van de mensen met allergische symptomen hebben een verhoogd totaal IgE niveau . Een bloedonderzoek kan totaal IgE niveau van een kind , alsmede specifieke IgE te meten . Indien stoffen zoals bepaald voedsel , pollen , schimmels of dieren wordt verdacht van het veroorzaken astma en / of allergische symptomen van een kind , moet dan een bloedtest om te testen op die specifieke IgE niveau bereikt .

Als voorbeeld , overweeg Susan , wiens ouders hebben haar een mooie Perzische kat voor haar verjaardag . Binnen een week na haar aankomst , Susan begon symptomen bestaande uit een loopneus , jeukende ogen , en 's nachts hoest . Tijdens de volgende week , haar symptomen verslechterd. Haar moeder, die lichte hooikoorts had gehad als kind , werd betrokken en nam Susan om haar arts te zien . Na het horen van de geschiedenis , de arts werd verdacht dat Susan zou kunnen worden ervaren een allergische reactie op haar nieuwe kat . Hij schreef een antihistaminicum en verzocht dat de familie hem te bellen in vijf dagen met een voortgangsverslag . " . Niet 100 % terug naar normaal " na het nemen van de antihistamine , symptomen Susan's daalde , en ze voelde zich beter , maar ze was De dokter beval twee bloedonderzoeken : een totaal IgE-gehalte en een specifieke test voor kat IgE . De resultaten toonden aan dat Susan een iets verhoogd totaal IgE en een significant verhoogd kat IgE niveau . Daarom , gebaseerd op de geschiedenis van Susan en haar abnormale IgE niveaus , de dokter bevestigd en gedocumenteerd dat haar symptomen werden veroorzaakt door een allergie voor haar nieuw aangekomen kat.

Susan's voorbeeld illustreert een aantal punten . De eerste is de behoefte aan een gedetailleerde geschiedenis van de huidige symptomen van een kind samen met een volledige heden en verleden familiegeschiedenis met speciale aandacht voor de aanwezigheid van een familiegeschiedenis van allergie. Arts de informatie van Susan verkregen maakte hem verdacht dat haar symptomen waren het gevolg van een allergische reactie . Anderzijds , afhankelijk van de ernst en de duur van de symptomen van een kind , zou het niet gepast zijn te zien welk effect een medicijn zoals een antihistaminicum alvorens laboratoriumonderzoek laten hebben. Gunstige klinische respons Susan's voor antihistaminica maakte de arts meer vertrouwen van de diagnose van allergie . Ten derde , om zijn vermoeden te bevestigen dat de kat was de oorzaak van de symptomen Susan's , beval hij de IgE- metingen. Hoewel de licht verhoogde totaal IgE alleen gesuggereerd dat het probleem was allergisch, de sterke toename van de specifieke kat IgE niveau bewezen klinische verdenking van de arts en gedocumenteerd de diagnose van kattenallergie .

Een verhoogde totaal IgE niveau kan voorstellen dat een kind allergisch is , maar het is de individuele IgE bepaling voor specifieke allergenen ( zoals pollen, schimmels , voedsel , of dieren) die bevestigt dat het kind in gevaar is voor de ontwikkeling van de klinische symptomen als direct gevolg van blootstelling aan een specifiek allergeen . Sinds enkele jaren na de ontdekking van IgE , sommige artsen bestelde totaal IgE niveaus in het kader van de eerste evaluatie van nieuwe patiënten . Huidige denken is dat routinematig en automatisch meten van het totale IgE-gehalte van elke patiënt is noch klinisch nuttig noch medisch noodzakelijk . Verhoogde totaal IgE niveaus kan worden gevonden in andere dan astma en allergie medische aandoeningen. Personen ziek met parasieten of AIDS , bijvoorbeeld als actieve rokers hebben bloedspiegels van IgE verhoogd .

Zonder twijfel , heeft de ontdekking en identificatie van de allergische IgE antilichaam sterk toegenomen kennis over de immunologische aard van de allergische reactie . Sindsdien hebben grote vooruitgang is geboekt in het begrijpen van de mechanismen die ten grondslag liggen aan aandoeningen zoals allergische rhinitis , atopische dermatitis , en allergische astma .

Nee, uw kind hoeft niet allergisch astma ontwikkelen. Evenzo hoeft niet symptoom triggers van uw kind allergisch triggers . Astma triggers kunnen allergische evenals nonallergic zijn. Studies tonen aan dat hoge percentage kinderen met astma - de meerderheid daadwerkelijk in - gevonden allergisch zijn, in sommige studies zo hoog als 70 % tot 80 % . Merk op dat niet alle astma wordt veroorzaakt door allergie echter. Veel kinderen , vooral jonger dan 5 jaar slechts piepen wanneer zij een verkoudheid of andere infectie veroorzaakt door een virus . Zware lichamelijke inspanning , vooral tijdens koud weer , is een veel voorkomende niet-allergische trigger die symptomen van kortademigheid , benauwdheid , hoesten of een piepende ademhaling zal neerslaan . Deze vorm van astma is bedoeld als oefening geïnduceerde bronchospasmen of EIB ( zie vraag 67 ) .

Extra nonallergic triggers kan betekenen veranderende weerpatronen , zoals koude , winderige dagen of die overdreven warm en vochtig. Lucht irriterende stoffen en verontreinigende stoffen , zoals de uitlaatgassen van auto's en vrachtwagens , en indoor blootstelling aan sterke geuren of sigarettenrook zijn goed herkend precipitanten van astma . Deze gedeeltelijke lijst van niet-allergische triggers voor astma is niet bedoeld all-inclusive te zijn , maar slechts illustreert het feit dat er vele redenen waarom kinderen die niet allergisch astma kan hebben . Jaren geleden werd astma geclassificeerd als intrinsiek ( niet-allergische ) of extrinsieke (allergisch ) . Hoewel de indeling in onbruik is geraakt , hebben astma specia erkend voor vele jaren dat men niet hoeft allergisch astma te zijn .

Een astma-trigger is een specifieke situatie of blootstelling die ervoor zorgt dat mensen met astma hun typisch patroon van astma symptomen (tabel 5) te ontwikkelen. Sommige triggers, zoals blootstelling aan koude lucht, wordt universeel beschouwd, omdat iedereen met astma die koude lucht ademt voor een voldoende lange tijd zal uiteindelijk ervaren verhoogde mate de symptomen. Deze personen kunnen bijvoorbeeld merken borst tijdens de belichting, samen met de ontwikkeling van hoest en zelfs piepen. Luchtweginfecties zijn een ander voorbeeld van een vaak onvermijdelijk, universele astma veroorzaken, vooral tijdens de winter koude en griep seizoen.

Bij kinderen jonger dan 5 jaar, een luchtweginfectie is de meest voorkomende astma veroorzaken. De meeste van deze "verkoudheid" worden veroorzaakt door virussen. Verschillende soorten virussen zijn asthmagenic zijn, zoals besproken in vraag 14, wat betekent dat ze buiten de bronchiale doorgangen in een residueel hyperirritable of "nerveus" toestand na de acute infectie. Het blijkt dat alleen kinderen met een aanleg voor astma-symptomen vertonen de neiging om bronchiale hyperreactiviteit ontwikkelen na een infectie met bepaalde virussen. De specifieke virus familie omvatten leden van het adenovirus, rhinovirus, respiratoir syncytieel virus (RSV) en influenzavirus families. Oefening, vooral bij hoge intensiteit, is ook een gemeenschappelijke astma veroorzaken. Sommige kinderen met astma kan alleen astmasymptomen doormaken in combinatie met een periode van zware fysieke activiteit. Oefening geïnduceerde bronchospasmen (EIB), besproken in vraag 67, is over het algemeen meer merkbaar bij activiteiten die voortdurende inspanning voor een langere periode nodig. Sport, zoals voetbal, hockey, lacrosse, fietsen en crosscountry lopen vallen in deze categorie. Van een seizoensgebonden oogpunt, de herfst en winter maanden zijn meer problematisch voor kinderen met EIB. Effectieve medicijnen kunnen de symptomen van de EIB te controleren, daarom doen veel artsen raden het stoppen of wijzigen van sportieve activiteiten van een kind. Ze zouden in plaats daarvan adviseren medicatie aanpassing en de voortzetting van de atletiek. Slechts een zeer ongebruikelijke situatie zou vandaag een dokter nodig hebben om aan te bevelen afnemende mate van lichamelijke activiteit van een kind.

Andere triggers, hoewel verre van zeldzaam, zijn specifiek voor individuele kinderen en geven voorbeelden van allergische sensibilisatie die uniek zijn voor een bepaalde persoon zijn en worden vaak aangeduid als afzonderlijke triggers. Voorbeelden van dergelijke triggers aeroallergens van gras, bomen en onkruid pollen, allergische reacties op voedingsmiddelen, en allergenen van dieren, zoals katten, honden en muizen. Kakkerlakken en huisstofmijt (zie vraag 70) zijn ook voorkomende triggers. Echter, outdoor milieu-allergenen in het algemeen niet een belangrijke rol spelen als astma triggers bij kinderen jonger dan de leeftijd van 4 jaar. Jaren geleden werd astma onrechte verondersteld om een emotionele of psychische aandoening. Tegenwoordig artsen begrijpen dat dit niet het geval is. Echter, emotioneel stressvolle situaties, die langdurig lachen of huilen kan veroorzaken, kan soms leiden tot astma symptomen. Het is duidelijk dat noch een arts of een ouder een kind wil stoppen lachen of huilen, omdat deze normaal, gezond emotionele reacties, maar het is belangrijk om te erkennen dat deze emotionele reacties veroorzaakt het potentieel astmasymptomen precipiteren.

Een trigger is het best bekeken als een medisch ongewenste prikkel om allergie en astma. Een trigger per definitie precipitaten de ontwikkeling van allergische symptomen, of astmasymptomen of beide. Een tiener die allergisch is voor katten jeukende ogen en een loopneus na het invoeren van een kamer die een kat bevat ontwikkelen. Zijn blootstelling aan de kat allergeen is de trigger voor het ontstaan van zijn allergische symptomen, namelijk de jeukende ogen en een loopneus. Ook veel ouders weten dat de symptomen van astma van hun kind zijn waarschijnlijk verergeren als ze een virale infectie van de luchtwegen. In dit voorbeeld is de infectie zelf is de trigger die de ontwikkeling van hoesten, hijgen en kortademigheid stimuleert. Een essentieel onderdeel van de succesvolle behandeling van astma van een kind is de identificatie van individuele triggers van het kind, die dan zoveel realistisch mogelijk worden vermeden. Als de blootstelling aan een specifieke trekker niet kan worden vermeden (bijv. hoe men vermijden een verkoudheid?), Dan is de behandeling strategie verschuift van vermijding om proactief te verhogen medicatie van uw kind in overleg met de arts (zie vraag 32).

Hier zijn mogelijke manieren om een aantal van de triggers die een rol kunnen spelen bij astma van uw kind te voorkomen: tijdens de typische stuifmeel seizoenen (lente, zomer, herfst), houd de ramen dicht, gebruik airconditioners, en voorkomen dat uw kind in nauw contact met tuinwerkzaamheden (zoals het maaien van gras of het toepassen van chemische meststoffen). Blijf uit de buurt van winkels, restaurants en recreatieve gebieden waar roken is toegestaan. Informeer altijd of speelkameraadje van uw kind woont in een huis met honden of katten. Dit zijn slechts een paar voorbeelden van een aantal eenvoudige maatregelen die kunnen worden genomen om de blootstelling van uw kind aan potentiële astma triggers te verminderen. Voor ouders die een zorgvuldige waarnemers, kan het eenvoudig om factoren en situaties die waarschijnlijk symptomen van astma van hun kind veroorzaken identificeren. Zodra ouders deze kennis bezitten, de volgende stap is voor hen om hun kind te helpen bij het vermijden van triggers en potentieel gevaarlijke situaties zoveel mogelijk (tabel 6). Uw kind arts kan een nuttig middel zeker zijn, moet je niet aarzelen om elke trekker u denkt dat bijdragen aan de symptomen van astma van uw kind te vermelden.

Frank's commentaar:

Een astma-trigger is in wezen de vinger die klopt beneden de eerste dominosteen. Van deze actie een doorlopend patroon van reacties kunnen zeer snel uit de hand. Er zijn vele varianten van deze "vingers" en elk heeft een ander effect op de ernst van het resultaat dat ze kunnen veroorzaken. Allergieën zijn een soort van trekker (en waarschijnlijk de meeste mensen het minst favoriet). Stof, schimmel, pollen en ambrosia zijn mijn ergste vijanden. Verschillende ziekten en aandoeningen kunnen ook leiden tot astma-symptomen en aanvallen. Mijn grootste teleurstelling opgroeien was dat mijn extreme liefde voor het winterseizoen bracht griep en verkoudheid mee. Zodra het domino-triggers zijn geïdentificeerd, zullen de symptomen en aanvallen meer vermijdbare geworden. Een manier om dit te doen is om zorgvuldig kennis van waar en wanneer deze problemen steeds vaker te houden. Als uw kind klaagt over voelt "strak" in zijn borst ("Mama, het voelt alsof iemand zit op mij als ik adem.") Of hoest nogal wat elke keer als hij of zij is in de herfst bladeren springen, de kans groot dat die bladeren kan een "vinger" trigger zijn. Je zou een respiratoire specialist of allergoloog te raadplegen als gewoon observeren ita niet € snijdt. Â €. Â €. Â € of zelfs alleen maar om aan de veilige kant. Astma is echt alles over het doen van het beste wat je kunt om te voorkomen dat deze dominostenen vallen in de eerste plaats. Het gaat gebeuren van tijd tot tijd, maar het identificeren van de triggers is een stap in de goede richting.

Kerrin's commentaar:

Het was niet moeilijk om erachter te komen dat elke keer als mijn zoon kreeg een koude, zijn de symptomen van astma zou oplaaien. De dokter gaf ons onze vernevelaar de eerste keer dat onze zoon kreeg een zware verkoudheid omdat hij piepen. De tweede keer kreeg hij een zware verkoudheid, belandde hij in het ziekenhuis voor de ademhaling behandelingen elke twee uur en moesten in een zuurstoftent. Nu wanneer hij begint om voortdurend niezen en we zien zijn neus begint te lopen, krijgen we de vernevelaar uit en start hem preventieve behandelingen te proberen af te wenden van het ergste. We hebben ook ontdekt al snel dat een andere trigger voor astma van mijn zoon was blootstelling aan honden. Zijn tweede reis naar de eerste hulp, die in het ziekenhuis kwam het ander 's nachts, opgetreden na een bezoek aan het huis van mijn moeder waar twee honden leven (ook al zijn ze geacht worden te "hypoallergeen" honden, die ik later werd verteld door mijn zoon pediatrische allergie specialist is onmogelijk ongeacht het ras). We hebben niet terug naar het huis van mijn moeder al meer dan een jaar en een half.

Ja, maar alleen onder kinderen. Als jonge kinderen, jongens zijn bijna twee keer zo vaak als meisjes om astma te ontwikkelen. Interessant is dat het patroon lijkt te worden teruggedraaid als we kijken naar astma bij oudere leeftijdsgroepen. Een studie gepubliceerd in het medische tijdschrift Chest in oktober 2003 bleek dat 62% van de astma-patiënten jonger dan 18 jaar waren mannen, terwijl 68% van de volwassen astmapatiënten was vrouw. Studies van ernstige astma bij jongeren hebben ook nota genomen van een overwicht van jongens: twee van de drie kinderen met ernstige astma zijn jongens. Echter, vrouwen zijn goed voor tweederde van de volwassenen met ernstig astma. Deze op basis van geslacht verschillen zijn niet goed begrepen. Theorieën suggereren dat de invloed van vrouwelijke hormonen en het verschil in grootte tussen jongens en meisjes 'longen als ze groeien en rijpen in de volwassenheid.

Kerrin's commentaar:

Ik vind het interessant dat mijn dochter nooit meer last van allergieën of astma, maar dat mijn zoon kampt al met beide sinds kort nadat hij was geboren. Na het horen van alle theorieën over waarom dit zou kunnen zijn, een paar stukken lijkt te passen in de puzzel. Naast de grotere neiging voor jonge jongens om astma te ontwikkelen dan meisjes, mijn dochter begon te gaan naar de dagopvang in het eerste jaar van haar leven. Natuurlijk, toen ze voor het eerst begon te gaan, ze zou ziek veel. Uiteindelijk, echter, leek ze aan te passen aan de verhoogde blootstelling aan ziektekiemen en zou slechts heel af en toe ziek. Mijn zoon niet beginnen naar dagopvang nadat hij 2 jaar oud was, en is nog steeds erg gevoelig voor ziektekiemen, vaak ziek op bijna wekelijks met zijn astmasymptomen schoppen in elke keer.

Ook al familiegeschiedenis en genetische overerving ongetwijfeld een belangrijke rol spelen bij het bepalen of een kind astma zal ontwikkelen, zijn ze niet in zichzelf niet "het hele verhaal." Naast een duidelijke genetische geschiedenis in sommige families met astma, veel andere kinderen hebben de ziekte zonder een familiegeschiedenis van een van beide allergie of astma. Naast de genetische aspecten van astma, infectieuze, allergische en omgevingsfactoren een rol spelen bij de ontwikkeling van astma in een individu kind. De twee belangrijkste omgevingsfactoren geassocieerd met de ontwikkeling van astma blootstelling aan lucht allergenen en virale infecties van de luchtwegen. Andere posities zoals tabaksrook en luchtverontreinigende stoffen lijken ook geassocieerd met een verhoogd risico voor astma maar de relatie is minder goed gedefinieerd.

De werkzaamheden bij het zoeken naar specifieke genen verantwoordelijk voor het veroorzaken astma in mensen is een zeer betrokken en ingewikkeld proces. Binnen de komende tien jaar, kunnen genetici toch in staat door middel van analyse van de chromosomen die een verhoogd risico op de ontwikkeling van astma en allergie te voorspellen. Bedenk dat een hoog percentage van de kinderen met astma zijn geassocieerd allergisch (meestal nasale of huid) aandoeningen. Tussen 60% en 80% van de kinderen met astma zijn ook allergisch. Evenzo, ongeveer 20% van de kinderen met allergische rhinitis ook astma. Als uw familie heeft geen voorgeschiedenis van astma, maar er is een positieve voorgeschiedenis van allergische rhinitis (hooikoorts) of van atopische dermatitis (eczeem), dan is uw kind ook op een verhoogd risico voor het ontwikkelen van astma.

Als astma niet alleen wordt veroorzaakt door een genetische aanleg, welke andere redenen zou kunnen verklaren waarom een kind dat geen naaste familieleden met astma ontwikkelt deze aandoening? Door decennia van klinische observatie, hebben artsen gerealiseerd dat omgevingsfactoren spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van pediatrische astma. Virale besmettingen bij kinderen jonger dan vijf jaar zijn waarschijnlijk de meest voorkomende triggers van astma-achtige symptomen in de voorschoolse leeftijd bevolking. Verschillende klassen van virussen lijken "asthmagenic" die aangeeft dat ze kunnen veroorzaken een astma-achtige klinische ziekte. Vertegenwoordigers van deze familie omvatten het respiratoir syncytieel virus (RSV), adenovirussen, rhinovirussen, en het influenzavirus. Na herstel van een ziekte veroorzaakt door een stam van een van deze virussen, vatbaar kinderen vertonen toegenomen "prikkelbaarheid" van hun longen. Deze reactie patroon heet bronchiale hyperreactiviteit (zie vraag 8). Het verhoogde niveau van de activiteit die de bronchiale doorgangen is een kenmerk van astma. Er zijn vele situaties, zoals een andere luchtwegen, blootstelling aan koude winderig weer of zware lichamelijke activiteit, die ervoor zorgen dat kinderen met gevestigde bronchiale hyperreactiviteit met typische symptomen van astma, zoals hoesten en piepen ontwikkelen.

Omgevingsfactoren geassocieerd met veranderende weerpatronen met extreme hitte of koude, blootstelling aan tabaksrook, en bij sommige kinderen, emotioneel stressvolle situaties zijn nonallergic precipitanten van astma bij niet-allergische kinderen. Astma is een aandoening die ontstaat niet alleen vanwege een genetische verwantschap maar ook vanwege allergische, infectieuze en omgevingsfactoren.

De Britse epidemioloog David Strachan gevorderd de hypothese in 1989 na bestudering van de medische dossiers van bijna 17.000 Britse kinderen. De hypothese stelt dat de stijgende prevalentie van astma en allergische aandoeningen loopt parallel met de afnemende prevalentie van infecties op jonge leeftijd. In de afgelopen eeuw, de verstedelijking, de vooruitgang in de volksgezondheid (zoals vaccinaties), betere hygiëne, en de invoering van schonere leefomgeving, samen met de introductie kinderen. In dezelfde periode is het ontstaan van astma en allergische aandoeningen toegenomen. De hygiëne hypothese verbindt de twee opmerkingen. De hypothese suggereert dat de verminderde blootstelling aan "vuile" omgevingen en infectieuze agentia op een specifiek punt tijdens de vroege kinderjaren leidt tot stimulatie van het deel van het groeiende kind ontwikkelende immuunsysteem dat de ontwikkeling van allergische aandoeningen, waaronder astma bevordert. Wijzigingen derhalve niet voorkomen in de rijping immuunrespons, en het ontbreken van die veranderingen predisponeert dan dat kind een verhoogd risico voor het ontwikkelen van allergie of astma.

Epidemiologische studies van grote groepen mensen met en zonder astma hebben opgemerkt dat twee omgevingsfactoren lijken een beschermende rol in het voorkomen van astma: het bezoeken van een opvangvoorziening voor de leeftijd van 1 jaar en de aanwezigheid van een hond in de familie thuis voor geboorte en verder. Beide waarnemingen lijken aspecten van de hygiëne hypothese ondersteunen. In de meerderheid van de dagopvang, er zijn bijna altijd kinderen aanwezig die verkoudheid hebben, deze situatie leidt in het algemeen tot een hogere incidentie van infecties bij de baby's en peuters in die omgeving. Daarnaast hebben studies een verminderde incidentie van astma bij kinderen die zijn opgegroeid in landelijke of boerengemeenschappen die nauw contact met dieren in het begin van hun leven hadden gedocumenteerd. De combinatie van een verhoogd aantal infecties, blootstelling aan meerdere huisdieren of boerderijdieren, samen met minder immunisaties kunnen de onrijpe immuunsysteem bij voorkeur verder naar beneden een immunologische traject dat vanaf allergie en astma leidt stimuleren.

Of er is een leeftijd waarop het immuunsysteem van een kind moet gestimuleerd worden op een zeer specifieke manier met bepaalde milieu-agenten, virussen of bacteriën om astma te voorkomen uit ontwikkelingslanden is momenteel niet bekend. Dr Strachan herbeoordeeld zijn hypothese op het tienjarige merk en een follow-up in het tijdschrift Thorax in 2000 dat de studies en onderzoeken van de theorie andere onderzoekers samengevat gepubliceerd. Dr Strachan concludeert dat de hypothese blijft "biologisch plausibel." De 'hygiëne hypothese blijft dus controversieel, en op dit moment vertegenwoordigt een interessante, tot nadenken stemmende theorie dat is verre van bewezen. Zo interessant als deze observaties kan zijn, astma specialisten vereisen meer wetenschappelijk bewijs voor de theorie te aanvaarden. Uiteraard kan geen klinische aanbevelingen worden gevorderd op basis van de momenteel beschikbare gegevens.