Item gefilterd op datum: december 2012

Verschillende medische aandoeningen kan astma na te bootsen , en niet alle van hen zijn longaandoeningen. Twee belangrijke medische aandoeningen die kunnen verward worden met astma zijn stembanden dysfunctie syndroom ( VCD) en gastro-oesofageale refluxziekte ( GERD ) .

VCD is een complexe aandoening gekenmerkt door een abnormale paradoxale beweging van de stembanden . Normaal gesproken , de twee stembanden eruit zien als een " V " Wanneer u een adem in , de stembanden gaan uit van een nog breder " V"-vorm en spreid verder uit elkaar zodat de lucht in de luchtpijp en longen. In de actieve VCD , maar de stembanden sluiten in plaats van openen tijdens inspiratie. Omdat de koorden swing samen plaats van elkaar bewegen , de luchtstroom in de luchtpijp en longen wordt aangetast . Bovenste luchtweg piepende ademhaling optreedt als lucht wordt gedwongen door de abnormaal vernauwde stembanden opening. Andere symptomen van VCD onder andere een verandering in de stem kwaliteit , heesheid , keel of beklemming op de borst , en ongemakkelijk slikken .

VCD wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd als astma , vooral omdat difficultto -control , of refractair , astma . Steunpunten voor diagnose omvatten non-respons op behandeling van astma , een overwicht van keel symptomen en afwezigheid van nachtelijke symptomen kenmerk van astma . VCD kan optreden in de kindertijd , adolescentie of volwassenheid , maar komt vaker voor bij mensen die in hun jaren '20 tot '40. Bij jongere patiënten kan VCD optreden tijdens competitieve sporten en lijkt een associatie met een gereden of goed presterende persoonlijkheid stijl hebben . Psychologische factoren kunnen van belang zijn bij volwassenen . Bij volwassen patiënten , overwegend vrouwen , net als vrouwelijke werkers in de gezondheidszorg , om redenen die niet goed begrepen .

Als VCD wordt vermoed, moet verwijzing naar een gespecialiseerd centrum bekend met de diagnose en behandeling van VCD sterk zijn Cona beschouwd . Het is vooral belangrijk om te bepalen of VCD is Âpresent alleen of als er een dubbele diagnose van astma en VCD , Bea omdat ze af en toe naast elkaar kunnen bestaan . Behandeling van VCD omvat disÂcontinuation van elke nonindicated medicatie , vooral corticosteroïden . Gespecialiseerde logopedie is de steunpilaar van de behandeling en wordt begeleid , indien aangewezen, door ontspanningsoefeningen en psychologische ondersteuning .

GERD is een medische aandoening die verband houden met de regurgitatie van maagzuur . Het is een veel voorkomende aandoening en kan worden ervaren als brandend maagzuur en indigestie . Zuur refluxende uit de maag kan irriteren de stembanden . Heesheid en een hoest verwant aan keelopheldering kunnen ontstaan . Tenslotte kan elk zuur bereiken van de bovenste luchtwegen hoesten en piepen zelfs vergelijkbaar met astma . GERD niet alleen bootst astma symptomen, maar kan ook verergeren astma. Het goede nieuws is dat GERD is zeer goed te behandelen . De behandeling bestaat uit eenvoudige voeding en levensstijl wijzigingen en medicatie om de maag zuur productie te verminderen . Soms maatregelen zo eenvoudig als het vermijden van koolzuurhoudende dranken , gefrituurd voedsel, en cafeïne , het eten van frequente , kleinere maaltijden , en niet eten voor drie uur voor het slapengaan zijn effectief in het verlichten van reflux symptomen . Beter reflux controle zal leiden tot een betere astmacontrole en vermindering van astmasymptomen .

Een gedetailleerde geschiedenis van de aanwezige symptomen is vaak de beste diagnostisch hulpmiddel uw kinderarts heeft om een nauwkeurige diagnose te stellen. Om deze reden moet de informatie die u zo specifiek mogelijk te zijn. In sommige situaties zal de arts moeten uitsluiten van andere aandoeningen die kunnen verward worden met astma alvorens een definitieve diagnose (zie tabel 11 in vraag 26).

Zodra de anamnese en lichamelijk onderzoek zijn uitgevoerd, kan de arts verschillende tests die bij de evaluatie te voltooien. Longfunctietesten,, borst X-stralen, computertomografie (CAT) scans van de sinussen, vergroting X-stralen van de bovenste luchtwegen; fiberoptic onderzoek (rhinoscopie) van de neus, keel en stembanden de diagnostische opties kunnen allergietesten omvatten ; pH testen van de slokdarm en het zweet, en bloedonderzoek. Gelukkig zijn de meeste patiënten nooit zo'n uitgebreid opwerking vereisen. Veel kinderen beginnen te piepen vóór hun eerste verjaardag. Tijdens het eerste jaar, piepende ademhaling die zich ontwikkelt in samenwerking met een luchtweginfectie is niet ongebruikelijk. Bronchiolitis, meestal veroorzaakt door een virus, gaat de kleinste luchtdoorgangen (bronchioli) in de longen. Als gevolg van de infectie, vernauwing van de bronchioli optreedt secundaire ontsteking en zwelling. Deze opeenvolging van gebeurtenissen resulteert gewoonlijk in een piepende ademhaling en benauwdheid.

Tracheomalacia is een aandoening gevonden in sommige pasgeborenen en wordt veroorzaakt door onvolwassen ontwikkeling van het kraakbeen ringen die het kader voor de luchtpijp te bieden. Zuigelingen die dit zelfcorrigerende anatomische probleem hebt ontwikkelen vaak inspiratoire stridor, een geluid horen als het kind ademt in (inspiratie). Stridor kan ten onrechte worden aangemerkt als een piepende ademhaling.

Ter vergelijking: de typische astmatische gepiep is hoorbaar als een kind uitademt (uitademt). Als kinderen groeien, de ringen van kraakbeen in de luchtpijp worden stijver en de symptomen van trachoemalacia uiteindelijk verdwijnen. Tijdens de eerste paar maanden van het leven, kan aangeboren afwijkingen zoals vasculaire ringen, larynx banen, tracheostenosis en bronchopulmonale dysplasie evenzo veroorzaken ademhalingsproblemen en een piepende ademhaling. Geschikte imaging studies, waaronder X-ray, MRI, en hoge-resolutie CT-scans, hulp artsen ontdek deze lichamelijke afwijkingen. Deze abnormale anatomische omstandigheden vereisen corrigerende operatie. Aspiratie van voedsel of andere voorwerpen in de bronchiale doorgangen kan worden geassocieerd met piepende ademhaling. Meestal is het gepiep te horen is slechts aan een zijde van de borst (eenzijdig). In deze situatie is het gebruik van een bronchodilator, zoals albu terol, kan geen doeltreffende symptoomverlichting. Een hoge mate van verdenking, wat leidt tot een röntgenfoto van de borst, zal vaak de diagnose te bevestigen. Vergrote amandelen of neusamandelen kunnen nachtelijke hoest veroorzaken en geluiden die soms verward met een piepende ademhaling. Deze diagnose moet worden vermoed op basis van de eerste anamnese en lichamelijk onderzoek.

Gastro-oesofageale reflux (GERD) is een aandoening die moet worden vermoed bij een kind dat regelmatig braakt na het eten of die begint te hoesten na het naar bed gaan (zie vraag 42). Een ouder kind dat klaagt over brandend maagzuur of klachten na maaltijden geassocieerd met piepende ademhaling moeten worden geëvalueerd voor GERD. Astma en GERD vaak naast elkaar bestaan, de reflux kan verergeren en dienen als een astma veroorzaken. Patiënten met refluxziekte kan doorlopend beheer vereisen met ofwel een KNO-arts of een gastro-enteroloog. Cystische fibrose kunnen presenteren met symptomen van chronische obstructieve longziekte. Kinderen met deze ernstige genetische aandoening kan aantonen nalaten te bloeien, samen met maag-en longklachten. Respiratoire symptomen typisch voor cystic fibrosis, zoals een chronische hoest, piepende ademhaling, en terugkerende longinfecties. Cystic fibrosis geclassificeerd als een zeldzame ziekte zoals het in ongeveer een op drieduizend geboorten en treft ongeveer dertigduizend mensen in de Verenigde Staten. Niet zelden bronchiale astma ontwikkelt bij kinderen met cystische fibrose. Bij cystische fibrose wordt vermoed, kan de diagnose worden bevestigd met geschikte DNA-gebaseerde testen en het zweet chloride test.

Rhinitis en sinusitis kan chronisch hoesten, die meestal erger nadat een kind is gaan slapen veroorzaken. Symptomen van verstopte neus, een postnasale drip, en pijn waarbij het voorhoofd en de jukbeenderen moeten vermoeden van een probleem dat zich in de neus of de sinussen te wekken. Als de primaire ruimte van betrokkenheid in de sinussen, een CAT scan is een goede manier voor de arts om het gebied te visualiseren om de diagnose te bevestigen. Een goede medische behandeling, die antibiotica, antihistaminica, decongestiva, zoutoplossing sinus irrigatie of intranasale steroïden sprays kunnen omvatten, zullen in het algemeen verminderen of elimineren van het probleem.

Stembanden dysfunctie (VCD) werd voor het eerst beschreven in 1983 bij National Jewish Hospital in Denver, Colorado. De aandoening ontstaat als gevolg van abnormale of paradoxale beweging van de stembanden (zie vraag 42). Normaal gesproken is de stembanden open en gaan uit elkaar als we ademen lucht in en uit, maar met VCD de koorden samen bewegen als lucht wordt ingeademd. Deze abnormale actie veroorzaakt verschillende symptomen en klachten die kunnen onder meer kortademigheid, een gevoel van beklemming met de borst en / of keel, moeite om de lucht in, en intermitterende periodes van aanhoudende piepende ademhaling of heesheid. Patiënten met VCD meestal niet reageert op medicijnen die gewoonlijk worden gebruikt om astma te behandelen. Kinderen met deze aandoening te maken frequente bezoeken aan de eerste hulp voor de behandeling van snel optredende ernstige respiratoire symptomen. Om voor deze aandoening te worden gediagnosticeerd, moet het eerst worden vermoed en vervolgens bevestigd door fiberoptic onderzoek van de stembanden tijdens een aanval. Behandeling door een therapeut kan zeer effectief de symptomen van deze aandoening, zoals verder beschreven in vraag 42. Veel verschillende medische en chirurgische aandoeningen kunnen symptomen dan die van astma na te bootsen en daarom moet worden overwogen bij de differentiële diagnose van het kind dat moeite heeft met ademhalen en symptomen van hoesten of een piepende ademhaling veroorzaken.

Ieder jaar kinderen met astma hebben aanvallen en ziekte exacerbaties die ernstig genoeg is om behandeling in een ziekenhuis afdeling spoedeisende hulp nodig zijn. In 2002, 1,9 miljoen afdeling spoedeisende hulp bezoeken hebben plaatsgevonden voor dit doel. Van dit aantal meer dan 700.000 noodsituatiebezoeken waren kinderen van 17 jaar en jonger. Als deze statistiek toont, kan je jezelf op zoek naar medische zorg in een spoedeisende hulp voor uw kind die mogelijk buiten adem, hoesten of piepen.

Op een gegeven moment kunnen ouders van kinderen die astma hebben de mogelijkheid dat ze zullen moeten om hun kind naar een ziekenhuis spoedeisende hulp voor behandeling van een ernstige astma-aanval te overwegen. Het is belangrijk te onthouden dat je niet moet hebben om deze beslissing zelf te maken. Ieder kind dat astma heeft een huisarts moet hebben, en veel gezinnen hebben ook een relatie met ofwel een longarts of een allergoloog. Frequente communicatie met de leden van het medische team van uw kind zal u voorzien van de bijstand aan de besluitvorming te vereenvoudigen.

De opmerkingen die u maakt met betrekking tot het patroon van de symptomen van uw kind zal de arts in staat om te beslissen of en wanneer je moet naar het ziekenhuis. Verschillende fysieke tekenen kan u helpen te bepalen of uw kind symptomen zijn het bereiken van de kritieke punt en behandeling vereisen alleen beschikbaar bij een meldkamer. Zijn vermogen om te spelen, te eten en te praten, en hisrespiratory (aantal ademhalingen per minuut), de aanwezigheid van intrekkingen (zuigen in van de ruimten tussen de ribben), en cyanose (aanwezigheid van een blauwachtige kleur met de lippen en de gebieden onder de vingernagels) moeten allemaal worden genoteerd. De behoefte aan meer en meer frequente doses van kortwerkende, quick-reliëf b 2-agonist medicatie, zoals albuterol, levalbuterol, of pirbuterol is een onheilspellend teken.

Tekenen van dreigend gevaar bestaan van een gebrek aan interesse in het spelen, moeite met eten, en de toenemende moeilijk spreken meer dan een paar woorden tegelijk. In de vroege stadia van een astma-exacerbatie, moet u het aantal keren per minuut dat uw kind een adem (ademfrequentie) tellen. Dit zal u een basislijn die u kunt gebruiken om de progressie van de symptomen van uw kind te controleren geven. Een toenemende ademfrequentie geeft aan dat uw kind astma verergert. Elke ademtocht vereist een bepaalde fysieke inspanning; dit weerspiegelt het werk van de ademhaling. Als ademhaling van uw kind toeneemt, wordt hij harder werken en zal erg moe geworden naarmate de tijd verstrijkt. Zodra significant vermoeidheid ontwikkelt, het vermogen van uw kind voldoende ademhaling te behouden snel daalt.

Intrekt waarbij de ribbenkast en de aanwezigheid van cyanose zijn verder aanwijzingen dat de conditie van uw kind niet meer kan worden beheerd thuis en het is belangrijk dat u onmiddellijk naar het ziekenhuis. Afhankelijk van de afstand tussen uw huis en het ziekenhuis, is het soms verstandiger om 911 te bellen voor noodhulp in het bereiken van de eerste hulp. De beslissing om uw kind naar de eerste hulp brengen zal afhangen van veel factoren, maar de belangrijkste is je gevoel als ouder dat uw kind meer hulp dan kunt u voor hen thuis vereist. Het is altijd verstandiger om naar het ziekenhuis eerder dan later. Het is veel beter om te horen dat de conditie van uw kind is niet zo ernstig als het leek op het eerste dan het is te lang te wachten en je hebt je kind belanden op de intensive care unit.

Kerrin's commentaar:

Toen mijn zoon had zijn eerste respiratoire episode, wisten we niet wat er gebeurde. Hij was verkouden, had hij een zeer productivesounding hoest, en hij werd piepende ademhaling. We hadden de vernevelaar uit een eerdere ziekte had hij tijdens die zijn arts gehoord wheezes, hoewel niets zo extreem als wat we hoorden deze tijd. We gebruikten de vernevelaar, die werkte korte tijd, maar slechts een paar uur. We moesten opnieuw behandelen hem binnen twee uur. We zetten hem in bed na een van de behandelingen en hij leek te beter te doen, maar na het controleren op hem een uur later dachten we dat hij misschien weer problemen. Het was moeilijk te zeggen, hoewel, omdat hij in slaap was, konden we niet echt zien de intrekkingen in zijn borst, en we dachten dat misschien wel zijn diepe ademhaling was gewoon uit het feit dat hij in slaap was. Toen we de dokter belde, vroeg ze ons om de telefoon maximaal zijn mond zodat ze hem kon horen, en ze vertelde ons om te kijken naar zijn nek om te zien of intrekkingen er voorkwamen, ze waren, en ze waren zeer duidelijk. Toen hij dit hoorde, gecombineerd met het feit dat we hadden om behandelingen readminister binnen minder dan vier uur, vertelde ze ons om hem direct naar het ziekenhuis. Hij eindigde met te verblijven voor twee dagen.

Niemand alleen test kan nauwkeurig bepalen van de huidige ernst van de astma van uw kind, en geen medische test bestaat dat de toekomstige koers van de astma van uw kind kan voorspellen. Hoe zouden we allemaal graag in staat zijn om een kristallen bol die alle antwoorden heeft te raadplegen! Astma is een inherent variabel ziekte. Haar verschijningsvormen variëren van kind tot kind, en in een bepaald kind, kan astma symptomen en de ernst variëren in de tijd. Longfunctietesten (PFT), gezette tijden worden herhaald, objectieve gegevens die artsen kunnen helpen bij de beoordeling van de ernst van de astma van uw kind en de respons op de behandeling, of de mate van astma controle. De meeste kinderen ouder dan 5 jaar kunnen worden geleerd hoe om longfunctie tests uit te voeren. Omdat astma zo'n variabele ziekte, algehele beoordeling van de ernst van astma en controle per individueel kind is dus het best bepaald door behandeling, observatie, klinische controle en testen over een langere periode. Een deel van de behandeling van astma moet de permanente zelfcontrole samen met periodieke herbeoordelingen arts op te nemen. Met name wanneer de symptomen van uw kind goed onder controle zijn en zijn astma is asymptomatisch op behandeling gedurende drie of meer opeenvolgende maanden, rekening houdend met "naar beneden getrapt" therapie kan dan passend zijn en moet worden beschouwd in overleg met de arts van uw kind.

Statistieken over astma, de ernst en de prognose zijn afgeleid van grondige studies van grote aantallen personen en nuttige informatie voor medische onderzoekers, volksgezondheid deskundigen en beleidsmakers. Statistieken over de bevolking kan echter niet worden toegepast op een individuele persoon of patiënt, zoals uw kind. Overweeg een niet-medische voorbeeld. Laten we zeggen dat een studie van alle 10-jarigen in een basisschool blijkt dat 70% van de 10-jarigen hebben een oudere broer of zus. Betekent dat statistische feit dat uw 10-jarige heeft een 70% kans van het hebben van een oudere broer of zus? Helemaal niet-uw kind ofwel wel of niet een oudere broer of zus hebben, en dit is niet een verschijnsel dat kan worden gemeten in percentages en statistieken. Het feit dat een meerderheid (70%) van de 10-jarigen op school hebben een oudere broer of zus, maar waar, niet kan worden toegepast op uw kind als individu, de statistiek op geen enkele manier voorspelt of uw kind wel of niet een enig kind.

Tijdens periodes van ernstige astma die bij de spoedeisende hulp of ziekenhuisopname, kunnen nauwkeurige evaluaties worden gemaakt over het huidige niveau van de ernst van de conditie van uw kind. Door nauwe klinische observatie en periodiek te controleren zuurstofgehalte, elektrolyten, en longfunctietesten, kan de status van uw kind op elk punt in de tijd worden bepaald.

Is het nodig om een röntgenfoto van de borst van mijn kind te krijgen als astma wordt vermoed ? BorstRöntgenstralen geven informatie over de anatomie of de structuur van de longen en de grotere luchtwegen . Ze zijn niet vereist routine beoordeling van een kind met astma of voor de diagnose van astma , maar kan zeer nuttig bij de diagnose andere longziekten en longinfecties zijn .

Astma is een ziekte die de luchtstroom door de luchtwegen beïnvloedt. Het is niet de totale uitstraling of anatomie van de long structuur te veranderen , en daarom is de röntgenfoto van de borst , of long foto , normaal zou moeten zijn bij kinderen met stabiele gecontroleerd astma . Als een kind ervaart een ernstige exacerbatie of astma-aanval die ziekenhuisopname vereist , dan is de röntgenfoto van de borst kan veranderingen zoals wat radiologen noemen hyperinflatie onthullen. Het vinden van hyperinflatie op een X - ray weerspiegelt de ongelijke longen vullen en legen wanneer ademhaling gebeurt door ontstoken , vernauwde luchtbuizen . De hyperinflatie is omkeerbaar met de behandeling van de exacerbatie en aanval. Als de astma onder controle is, de hyperinflatie afneemt en de thoraxfoto normaal

Als de 5-jarige richtingen kan volgen en als hij wordt getest door een arts, verpleegkundige of technicus deskundig in het uitvoeren van longfunctietesten bij kinderen, dan ja, je kind kan het testen ondergaan. Longfunctietests (PFT's) zoals de naam al impliceert, zijn ontworpen om de longfunctie te meten. PFT's werden oorspronkelijk gebruikt als research tools, alleen beschikbaar in gespecialiseerde academische ziekenhuis centra. Eerst werden ze alleen uitgevoerd bij volwassenen. Testen is eenvoudiger uit te voeren op oudere kinderen en volwassen proefpersonen die betrouwbaar kunnen volgen instructies, zoals: "Neem in de grootste adem je kunt vasthouden, en dan blazen zo hard en zo snel als je kunt." Studies hebben echter aangetoond dat ervaren technici en artsen nauwkeurig en betrouwbaar longfunctieonderzoek bij kinderen zo jong als 5 of 6 jaar kunnen verkrijgen, waardoor het verkrijgen van nauwkeurige metingen van de longfunctie. PFT's zijn nu overal verkrijgbaar en worden vaak aangeduid omwille van hun nut in de diagnose en de behandeling van astma.

De term "PFT" wordt gebruikt om een aantal verschillende specifieke long testen (tabel 15) beschrijven. Spirometrie is de meest bruikbare PFT voor de diagnose en de behandeling van astma. Spirometrie omvat twee belangrijke subtests. De eerste heet de expiratoire piekstroom (PEF). De tweede is de FEV1, het geforceerde expiratoire volume in een seconde. Metingen van PEF en FEV1 zijn dus onderdelen of subtests van de spirometrie gedeelte van de PFTs. De beschikbaarheid van goedkope, zeer draagbaar en eenvoudig te gebruiken peak flow monitor maakt het mogelijk voor elke patiënt met astma peak flow, thuis, op een dagelijkse basis te meten. FEV1 metingen, anderzijds, vereisen het gebruik van een spirometer, die veel duurder, vereist speciale onderhoud en is onpraktisch voor thuisgebruik. Zelfcontrole van PEF geeft patiënten met astma en hun ouders inzicht in de aandoening en hen in staat stelt om hun astma onder controle te beoordelen. Zowel PEF en FEV1 spelen een rol in de NAEPP de diagnose astma, classificatie en behandelrichtlijnen.

Spirometrie en PEF te voeren, wordt de patiënt eerst gevraagd om een maximale, diep adem ruimte lucht te nemen. Het grootste adem wordt vervolgens krachtig en snel uitgeademd in een mondstuk aangesloten op de spirometer of peak flow meter. De manoeuvre wordt meerdere malen herhaald tijdens de test nauwkeurige, reproduceerbare waarden te garanderen. De spirometer meet de totale uitgeademde longvolume en de luchtstroom door het mondstuk gedurende de tijd dat uitademing plaatsvindt. De metingen worden geregistreerd door de spirometer, uitgeprint, en stroomvorm opgenomen ter beoordeling en toekomstig gebruik. Iedere afzonderlijke meting wordt vergeleken met een voorspelde waarde. De voorspelde waarden voor pulmonaire functietests zijn gebaseerd op drie variabelen: (1) leeftijd (2) hoogte, en (3) geslacht. Voorspelde waarden voor een 16-jarige, twee meter lange jongen anders zijn dan die voor een vier meter hoge, 7-jarig meisje. Daarom zou de PEF waarde of FEV1 die normaal wordt beschouwd voor een korte, jonger meisje met astma abnormaal voor een lange, adolescente jongen met astma.

Omdat astma wordt gekenmerkt als een ziekte van de longen legen, wordt uitademing tijd abnormaal verlengd bij astma. Iedereen met actieve astma die probeert te blazen alles uit de kaarsen op een verjaardagstaart met een enkele machtige klap van de lucht weet over verminderde long legen uit de eerste hand. Afhankelijk van de mate van astma en andere factoren, zoals hoeveel luchtwegvernauwing of bronchospasme aanwezig is, kan volledig uitademen tijdens spirometrie zolang twaalf tot veertien seconden in plaats van de normale 5:55 seconden duren. De FEV1 en PEF waarden weerspiegelen de efficiëntie van de longen ledigen en dus informatie over longfunctie van een persoon wordt beïnvloed door hun astma te bieden.

De FEV1 wordt gedefinieerd als de hoeveelheid lucht die wordt uitgeademd in de eerste seconde van krachtige uitademing zoals gemeten met behulp van spirometrie. Als astma slecht onder controle is, zullen de longen langer duren dan voorspeld volledig leeg. Omdat totale uitademing tijd verlengd bij astma, de hoeveelheid of het volume van de uitgeademde lucht in de eerste seconde van de uitademing wordt gereduceerd vergeleken met een voorspelde normaal. De FEV1 wordt verlaagd in symptomatische of slecht gecontroleerde astma. Met de behandeling, moet de longen efficiënter legen en de FEV1 waarde moet weer normaal. Spirometrie in actieve astma onthult verlaagde debieten. De piekstroom is de grootste waarde van flowmeting die optreedt als de longen beginnen te legen na een diepe inademing. Piekafvoeren weerspiegelen de luchtstroom door de grotere luchtwegen. Piekstroomwaarden algemeen volgen astma activiteit. Home-based PEF monitoring kan dan helpen identificeren zelfs een lichte verergering en begeleiden medicatie aanpassing omhoog of omlaag, afhankelijk van hoe de PEF waarde fluctueert van voorspelde persoonlijk beste waarden. Zelf toegediend PEF metingen over de tijd zijn een onderdeel van astma actieplannen.

De meest nuttige diagnostische tests voor astma zijn longfunctietests ( PFT's ) ( in detail besproken in vraag 37) . PFT worden ook gebruikt om astma -activiteit en ernst tijdig te signaleren , vooral bij oudere kinderen en volwassenen . Andere nuttige tests omvatten bloedonderzoek en X -ray studies. Daarnaast zijn er meer gespecialiseerde studies kan ook worden aangegeven. Een voorbeeld van een gespecialiseerde studie is huid - prik punctie testen voor vermoedelijke allergie. Beoordeling van het immuunsysteem en allergieën , kunnen bijvoorbeeld worden uitgevoerd onder meer door bloedonderzoek ( besproken in vraag 33 ) . BorstRöntgenstralen geven informatie over de anatomie of de structuur van de longen en de grotere luchtwegen . Hoewel borst CT-scans zijn meestal niet nodig voor de diagnose en de zorg voor kinderen met astma , bieden ze een zeer gedetailleerd beeld van het uiterlijk of de anatomie van de longen . In rustige , gecontroleerde astma , moet de X-thorax volkomen normaal zijn. Tijdens een duidelijke exacerbatie die ziekenhuiszorg , bijvoorbeeld , het uiterlijk van de longen ' op een X - ray kan voorstellen wat radiologen noemen hyperinflatie , en een CT vereist bevindingen van lucht trapping zou kunnen blijken . Beide bevindingen weerspiegelen de ongelijke longen vullen en legen wanneer ademhaling gebeurt door ontstoken , vernauwde luchtslangen .

De diagnose van astma is vaak eenvoudig, zeker voor een ervaren arts of specialist, maar kan ook frustrerend en ongrijpbaar. Astma kan verschillend in verschillende individuen manifesteren vanwege haar wassen en afnemen natuur en haar variabiliteit. Een arts de evaluatie van een kind met een typische, of leerboek, presentatie zal waarschijnlijk in staat zijn om de juiste diagnose van astma bij het eerste bezoek. Een patiënt met een variant of atypische symptomen kunnen herhalen bezoeken, een proef van astma medicijnen, of zelfs gespecialiseerde diagnostiek nodig om de diagnose te bevestigen.

Meer ernstige vormen van astma zijn meestal gemakkelijker te lokaliseren en te diagnosticeren nauwkeurig in vergelijking met minder duidelijke presentaties. Overweeg een aantal voorbeelden in elke categorie. Een voorheen gezonde, niet-rokende tienermeisje die een episodische geschiedenis van intermitterende piepende ademhaling, hoesten, pijn op de borst en kortademigheid met blootstelling aan koude winterlucht meldt beschrijft een typische geschiedenis van astma. Een andere jongere, die de dokter vanwege een zeurende hoest ziet en wiens ouders zijn bezorgd over chronische of recidiverende bronchitis en verkoudheid, zou eigenlijk hebben astma. Zo zou ook de atleet die echt raakt buiten adem spelen squashen en vervolgens wordt gebruikt om hoesten voor een paar uur na elke wedstrijd zeker inspanningsastma.

Astma kan gerust worden gediagnosticeerd als specifieke symptomen, lichamelijk onderzoek bevindingen, en gespecialiseerde testen afwijkingen aanwezig zijn. De eerste stap in de evaluatie verdacht astma is een volledige medische geschiedenis, waarin de arts, patiënt en ouders te ontmoeten face-to-face voor een diepgaand gesprek en uitwisseling van informatie. De patiënt of de ouders moeten de symptomen in detail en zo nauwkeurig mogelijk, en de arts vraagt een reeks gerichte vragen over gezondheid van de longen, gevolgd door meer algemene gezondheid vragen. Op deze manier zal de arts niet alleen informatie over specifieke pulmonaire symptomen van de patiënt, maar ook over de aanwezigheid of afwezigheid van allergie of andere medische of chirurgische aandoeningen verkrijgen. De arts krijgt andere belangrijke achtergrond informatie van de herziening van de medicatie van de patiënt en hun reis-, recreatie-, en sociale geschiedenis.

Sommige vragen kan nieuwsgierig lijken op het eerste, maar moet toch waarheid worden beantwoord. Wanneer artsen vragen ouders of ze hebben van muur tot muur tapijt in de slaapkamer of wie doet het stofzuigen, bijvoorbeeld, ze zijn verre van geïnteresseerd in het bespreken van huiselijk inrichten en onderhoud regelingen. In plaats daarvan zijn ze het verzamelen van feiten om te helpen beslissen of een allergische reactie op de woonomgeving is een mogelijkheid. Evenzo, als ze vragen: "Is iemand anders thuis hoesten?" Of "Is er iemand thuis een roker? ', Zijn ze op zoek naar aanwijzingen om te helpen slijpen op de juiste diagnose. Alle gesprekken tussen artsen en patiënten zijn volledig vertrouwelijk, waarachtigheid is een belangrijk onderdeel van de succesvolle arts-patiënt relatie. Net zoals artsen nooit zou denken van het vertellen van een patiënt een onwaarheid, zodat ook, ze vertrouwen hun patiënten en ouders om een nauwkeurige beschrijving of geschiedenis te bieden.

Na anamnese komt het lichamelijk onderzoek. De meeste longartsen zal een gericht lichamelijk onderzoek uit te voeren, met speciale nadruk op de luchtwegen. Men kan verwachten meting van vitale functies, zoals gewicht en lengte, bloeddruk, ademhaling, hartslag en eventueel temperatuur. De longen worden onderzocht door de inspectie en auscultatie. Inspectie verwijst naar een visuele uitstraling, bijvoorbeeld, hebben beide longen in en uit bij elke ademhaling? Percussie Ina volves zachtjes tikken op de borst. Als de longen vol lucht, zal het tikkend geluid "resonante." Als ze niet worden gevuld met lucht, dan is het getik zal klinken "saai." Auscultatie vereist een stethoscoop. De examinator zal de patiënt en uitademen diep en regelmatig tijdens de auscultatie vragen. De aanwezigheid of afwezigheid van piepende ademhaling is vooral significant, zoals het vinden van hoest, vooral veroorzaakt door een diep inademen. Andere belangrijke kenmerken van de fysieke beoordeling onder meer onderzoek van de ogen, oren, neus, keel, hart, en de huid. Hoewel artsen kunnen vaak vermoeden van de aanwezigheid van een allergie op basis van historische gegevens, kunnen ze ook vaak detecteren allergische veranderingen op een zorgvuldig lichamelijk onderzoek.

Na de anamnese en lichamelijk onderzoek zijn afgerond, zal de arts in staat zijn om een lijst van diagnostische mogelijkheden, genaamd de differentiële diagnose te genereren. De arts klinische indruk tarieven van de mogelijke diagnoses in volgorde van waarschijnlijkheid. Soms kan duidelijk de dokter dat astma aanwezig zijn. Zo niet, en als astma is hoog op de lijst van mogelijke verklaringen voor de symptomen van een patiënt, dan is aanvullende diagnostiek kan worden beschouwd.

Veel mensen hebben "terrible" verhalen over wat er gebeurt in het kantoor van een allergoloog's gehoord. Er is een grote misvatting dat iedereen die naar een allergoloog gaat zal getest worden met tientallen naalden of schoten. Het belangrijkste onderdeel van een allergie evaluatie is de geschiedenis die wordt verkregen door de arts van uw kind. De noodzaak om allergietesten uit te voeren is afhankelijk van de individuele geschiedenis van uw kind.

Veel kinderen die naar een allergoloog niet noodzakelijk testen vereisen. Als tests noodzakelijk zijn, zullen zij rechtstreeks of via een bloedmonster worden uitgevoerd. Mensen ten onrechte denken dat de allergie bloedtest (RAST ®) is nauwkeuriger dan direct testen allergie allergie evaluatie. In werkelijkheid, dat is niet waar. De RAST ®, wat staat voor Radio AllergoSorbentTest ®, een geldige techniek voor deterÂmining allergische gevoeligheid. Specifieke klinische situaties leiden een allergoloog aan de RAST ® testmethode bevelen. Kinderen met huidaandoeningen, zoals eczeem of zeer reactieve huid geen goede kandidaten voor directe allergietesten en beter geëvalueerd met een RAST ®. De zeer jonge kind en degene die een overdreven angst voor naalden zouden mogelijke kandidaten voor RAST ® testen ook. Testen op verschillende verdachte voedsel allergieën in een jong kind effectief allemaal tegelijk worden uitgevoerd met de RAST ® procedure.

Direct allergie testen is een meer gevoelige techniek dan de RAST ®. Direct testen omvat de prik prik (of "scratch"-test) en de intradermale test. Prik punctie gebeurt meestal aan de binnenkant van de onderarm van de patiënt en de intradermale test de bovenarm. Wanneer uitgevoerd door een bekwame technicus, verpleegkundige of arts, moet de testsessie niet een traumatische ervaring voor uw kind. Waarom zijn allergietesten uitgevoerd op alle? In bijna alle gevallen moet allergietesten worden uitgevoerd om de klinische indruk van de allergoloog is afgeleid van een gedetailleerde anamnese en lichamelijk onderzoek bevestigen. Een positief testresultaat betekent dat uw kind heeft het potentieel om de symptomen (zoals huiduitslag, hoesten, piepende ademhaling, niezen, jeuk) bij blootstelling aan die specifieke stof of voorwerp te ontwikkelen. Een positieve allergietest op zichzelf geen absolute indicator dat uw kind ooit symptomen zal hebben. Het is noodzakelijk om zowel een specifieke positieve voorgeschiedenis van allergische symptomen en de bevestigende test voordat een causeand-effect relatie kan worden vastgesteld. De geschiedenis en de desbetreffende test zijn als stukjes van een puzzel die overeenkomen. Een positieve geschiedenis en een positieve test functie als een slot en sleutel samen te werken. De geschiedenis is het slot en de positieve allergie test is de sleutel, en samen kunnen ze de deur openen naar een verscheidenheid aan symptomen. Als u slechts een zonder het ander, kun je niet zeker van zijn dat een allergische reactie is verantwoordelijk voor de symptomen van uw kind.

Er is geen twijfel dat allergie testen is een belangrijk onderdeel van uw kind volledige evaluatie, maar het moet niet de belangrijkste reden dat je naar een allergoloog te zijn. Een passend overleg dient te bestaan uit vijf componenten: anamnese, lichamelijk onderzoek, eventueel vermelde tests herziening van diagnoses, en aanbevelingen voor het beheer. In de handen van een ervaren professional, moet een testsessie niet een beangstigende ervaring voor u of voor uw kind. Integendeel, moet u beiden het gevoel dat uw kind symptomen worden aangepakt in een zorgzame, professionele en wetenschappelijk verantwoorde manier, en dat u en de arts van uw kind zal nuttige en praktische inzichten over de beste manier om allergische symptomen te beheren krijgen.

Kerrin's commentaar:

We hadden mijn zoon getest op allergieën toen hij 2 jaar oud was. We waren vooral bezorgd over een pinda-allergie, omdat hij een reactie op een cookie iemand meegenomen uit een bakkerij die we vermoeden was ofwel gemaakt met arachideolie of in contact met pinda ingrediënten was gekomen had. De allergie specialist uitgevoerd een test op zijn rug, omdat hij te jong was zeker dat hij niet zou afvegen het serum te zijn was. Het moeilijkste deel is het houden van hem nog voor de twintig minuten duurde voor de test te voltooien. Maar ze hadden een videorecorder in het kantoor en hij snel neergestreken. En de test bleek dat hij een ernstige pinda-allergie had, dus de zeer korte ongemak was een kleine prijs om te betalen voor het kennen van deze potentieel levensreddende stukje informatie.

Veel ouders vragen zich af of hun kind allergisch is voor een bepaald levensmiddel of een aeroallergen, zoals pollen of huidschilfers van katten zou kunnen zijn. Een scherpe ouderlijke waarnemer zou kunnen opmerken dat na blootstelling aan een kat, bijvoorbeeld, hun kind zich ontwikkelt consequent een patroon van symptomen zoals jeuk, roodheid en scheuren van de ogen. Een ander kind, maar er kunnen vertonen minder duidelijke allergische klachten en een ouder kan niet onmiddellijk de verbinding. In nog een ander scenario, zal de huisarts het vermoeden dat een kind terugkerende patroon van symptomen is gerelateerd aan allergie in plaats van aan een ander proces, zoals een infectie. Hoe dan ook, kan overleg met een allergoloog uiterst productief en wordt sterk aanbevolen om te bevestigen of uit te sluiten voor eens en altijd de diagnose van allergie.

Allergologen zijn experts in het evalueren van en zorg voor kinderen en volwassenen met allergische aandoeningen. Evaluatie begint altijd met een zeer gedetailleerde geschiedenis van symptomen van de patiënt. Aanvullende informatie over de gezondheid van het kind en die van zijn of haar ouders is ook onderdeel van een uitgebreide allergie evaluatie. Het lichamelijk onderzoek vooral de nadruk gelegd op de huid, bovenste luchtwegen en longen. Belangrijke aanwijzingen voor de diagnose van allergie vaak te vinden zijn bij nadere inspectie van de huid, ogen, keel en neus, en bij auscultatie van de longen (zie vraag 25). Een oplettende arts kan dus detecteren diverse specifieke bevindingen van allergie als ze aanwezig zijn op het lichamelijk onderzoek zijn.

Na het behalen van een complete geschiedenis en het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek, kan de volgende stap in de evaluatie soms vereisen allergie testen. Deze tests worden uitgevoerd, hetzij direct op de patiënt (in vivo) of als laboratoriumprocedure (in vitro). Meer informatie over de verschillende soorten allergie testen wordt in de volgende vraag ook. Direct testen omvat twee gelijkaardige maar enigszins verschillende technieken. Allergists meestal eerst beginnen testen van een kind met de "prik-prik"-methode die wordt uitgevoerd op de huid van onderarm of rug van de patiënt. De "prik prik" vorm van het testen niet gepaard gaat met het krijgen van een injectie. Als de "prik prik" testen is niet definitief, dan is de volgende stap in de evaluatie van de vermoedelijke allergie kunnen intradermale testen, meestal op de bovenarm vereisen. Een zeer oppervlakkige injectie in de huid en niet dieper is noodzakelijk voor een intradermale test. In de handen van een goed opgeleide technicus, verpleegkundige of arts, moet deze vaak gevreesde onderdeel van een allergie evaluatie niet een traumatische ervaring voor zowel de patiënt of de ouder (zie vraag 34) geworden. Een positieve test geeft aan dat uw kind is blootgesteld aan een specifiek allergeen (bijvoorbeeld berken boompollen) en heeft "gevoelig" voor die stof worden. Het immuunsysteem van uw kind wordt gestimuleerd om een speciaal eiwit genaamd een antilichaam produceren, in dit geval een IgE anti-berk antilichaam. Uw kind is nu "geprimed" om een allergische reactie op zijn volgende blootstelling aan boom berkstuifmeel hebben.

De mogelijk verwarrende aspect van allergie testen is om de betekenis van een positieve test te begrijpen. Zoals beschreven in de volgende paragraaf (Vraag 34), kan uw kind een positief testresultaat hebben, maar als hij of zij niet te ervaren allergische symptomen, dan is echte allergie is niet aanwezig. Een kind zonder symptomen bij blootstelling aan een allergeen, maar die test positief voor dat allergeen is "gevoelig." Sensibilisatie betekent dat het kind het "potentieel" om allergische symptomen te ontwikkelen bij blootstelling aan dat allergeen geweest. Het goede nieuws is dat uw allergoloog heeft de kennis en ervaring die nodig is om correct te interpreteren en uitleggen van alle gegevens die zijn verzameld tijdens een allergie evaluatie. Zodra de diagnose van specifieke allergie (of allergieën) is gebracht, wordt de volgende stap inleiding passende behandeling. Er zijn drie fundamentele en aanvullende aanpak bij de behandeling van allergische aandoeningen: allergeenvermijding, medicijnen, en immunotherapie. De eerste maatregel is het contact met of blootstelling aan het allergeen te voorkomen wanneer dat mogelijk is. Met een voedselallergie, in het bijzonder, volledig vermijden van de specifieke voedsel dat de allergische reactie veroorzaakt, is de enige manier voor je kind veilig te zijn. Helaas, er zijn een aantal allergenen, zoals stuifmeel van bomen, die redelijkerwijs niet kan worden vermeden, en anderen (zoals de aanbeden huisdier) die extreem moeilijk te vermijden zou kunnen zijn. Zelfs zo, het is ook belangrijk voor een kind om te hebben als normaal en gezond een levensstijl mogelijk ondanks de aanwezigheid van een allergische aandoening. Als uw kind allergisch is voor een milieu-allergeen (zoals een kat, hond of hamster) en je consistent en betrouwbaar implementeren succesvol milieubeleid allergeen controle, kan uw kind geen verdere medicatie of andere behandeling vereisen. Echter, milieu-controle alleen is helaas zelden voldoende bij de behandeling van de kindertijd allergie (zie vraag 70). Meer in het algemeen, ondanks een uitstekende beheersing van omgevingsfactoren en vastberaden inspanningen op allergeenvermijding, aanvullende maatregelen nodig zijn voor een optimale behandeling van allergie.

De volgende stap in de behandeling van allergie is het voorschrijven van de juiste medicijnen (farmacotherapie) om effectief controle symptomen van uw kind. Merk echter op dat de voor de controle van allergische symptomen voorgeschreven medicijnen van uw kind van de onderliggende allergie niet kan genezen. Immunotherapie is de derde benadering toegepast voor de behandeling van allergische astma. Immunotherapie, die gewoonlijk wordt aangeduid als "allergie shots," is de enige methode van behandeling die de mogelijkheid af te slaan, of eventueel uitschakelen, het vermogen van het immuunsysteem van de patiënt om specifieke allergenen reageren heeft. Als er geen allergische reactie, zal er geen astmasymptomen.

Denk bijvoorbeeld, een patiënt met gedocumenteerde boom en gras pollen allergieën waarvan de ouders kwam naar ons op zoek naar een second opinion, toen hij 11 jaar oud was. Hij had voor het eerst symptomen van allergie ontwikkeld in het eerste leerjaar. In de komende vier jaar, en ondanks uitstekende naleving antihistamine pillen, nasale allergie sprays, en milieu-controles, zoals het gebruik van airconditioning en luchtfilters, dit kereltje-varen verergering allergische symptomen elke lente en zomer. Onmiddellijk voordat hij in werd gebracht voor zijn overleg, vereist hij diverse cursussen van orale corticosteroïden in de loop van een lente en zomer seizoen. Een van onze aanbevelingen voor behandeling opgenomen behandeling van immunotherapie gericht tegen boom en gras allergenen. Deze patiënt doorgaat met immunotherapie en is nu een actieve, sportieve 16-jarige die niet langer nodig heeft om nasale steroïden sprays en dagelijks antihistaminica gebruiken om te kunnen functioneren. Tijdens de "allergie seizoen"-veer in de vroege zomer-hij neemt slechts een zeldzame antihistaminicum om zijn bijna onbestaande symptomen onder controle. Deelname aan zijn favoriete sport-voetbal en honkbal-niet voldoet aan de uitdagingen die het deed voordat hij begon zijn allergie behandelingen. Immunotherapie gericht tegen boom en graspollen heeft veroorzaakt zijn immuunsysteem af te slaan en bijna uit te schakelen zijn vermogen om allergisch te reageren op een van deze pollen klassen. Bij voortzetting van de therapie, zou het niet onredelijk zijn voor deze jonge man te ontdoen van zijn allergische gevoeligheid voor de lente-seizoen pollen.

Allergologen zijn experts in het beheer van immunotherapie. Immunotherapie is effectief bij de behandeling van de uitgekozen persoon met allergische astma, allergische rhinitis en insektebeet allergie bewezen. Behandeling is aan de gang voor een gemiddelde van drie tot vijf jaar en in eerste instantie vereist wekelijkse bezoeken. Na verloop van tijd, de interval tussen injectie bezoeken strekt zich uit tot drie of vier weken tijdens de onderhoudsfase. Een kind dat niet afdoende reageert op een combinatie van milieu-controle maatregelen en behandeling met geneesmiddelen, kan worden beschouwd als een potentiële kandidaat voor immunotherapie.