Item gefilterd op datum: december 2012

Er zijn tal van factoren die het risico verhogen dat een persoon schade zal doen aan een ander, en niet verrassend, veel van deze zijn dezelfde risicofactoren zagen we voor zelfmoord. Wanneer we spreken over de bipolaire stoornis, moeten we aandacht besteden aan een aantal belangrijke rode vlaggen, met inbegrip van:

• Momenteel in een manische of gemengde toestand, en kan ook worden ervaren
psychotische symptomen
• Geschiedenis van gewelddadige handelingen jegens anderen, eventueel met inbegrip van:
Arrestaties voor mishandeling
huiselijk geweld
Geweld onder invloed
• verwoordingen van opzet te kwetsen of te doden-een andere persoon
• Actief gebruik van alcohol en / of andere drugs
• Auditieve hallucinaties instrueren van de persoon om een gewelddadige doen
act (aangeduid als opdracht auditieve hallucinaties)
• Paranoïde wanen
• Toegang tot vuurwapens
• Impulsiviteit

Familieleden en belangrijke anderen lopen het grootste risico.

Er is een grote literatuur gewijd aan dit onderwerp . Dus op het gevaar van al te simplistisch, laten we verwijzen naar de vorige vraag en draai het om . Dat wil zeggen, kan bepaalde risico's , zoals leeftijd, geslacht , genetische make-up , familiegeschiedenis , enzovoort niet worden gewijzigd. Ze zijn statisch . Aan de andere kant , actieve psychose , manie , depressie , hopeloosheid , paniekaanvallen , en alcohol-en drugsmisbruik zijn allemaal dingen die kunnen worden gericht en behandeld met sociale interventies , therapieën , medicijnen , enz. Ze zijn dynamisch en kunnen veranderen . Zo ook kan de sociale spanningen , zoals juridische problemen , echtelijke conflicten , een pestkop van school , of een sadistische baas worden aangepakt . De toegang tot dodelijke middelen kunnen ook worden - beperkt hoewel waarschijnlijk niet geëlimineerd .

Als we denken over risico's in termen van een vergelijking , er zijn veel dingen die je kunt doen om het algemene risico van zelfmoord verminderen . Veel mensen met een bipolaire stoornis zal moeten actief zelfmoord - preventie plannen die kunnen onder vrienden en familie ze kunnen met de klok rond , met iemand anders toezicht op hun medicatie, of ervoor te zorgen dat ze geen toegang hebben tot een voertuig hebben in het midden van een stemmingsepisode .

Elk jaar in de Verenigde Staten , ongeveer dertigduizend mensen zelfmoord plegen , waardoor het de negende belangrijkste doodsoorzaak . Er zijn een tal van risicofactoren die de kans dat iemand met een bipolaire stoornis zelfmoord zal plegen toenemen .

Demografisch gesproken , oudere witte mannen ( vijfentachtig jaar en ouder ) dragen de hoogste zelfmoordcijfers . In het algemeen zijn mannen in elke leeftijd en raciale groep zijn op een hoger risico voor het plegen van zelfmoord, hoewel vrouwen een groter aantal pogingen zal maken .

Diagnostisch , mensen met stemmingsstoornissen , zoals bipolaire stoornis , dragen een sterk verhoogd risico op zelfmoord . In een bipolaire stoornis de perioden van de grootste risico's zijn tijdens depressief ( 75 procent ) en gemengd ( 25 procent ) episodes . Het actieve gebruik van alcohol het risico vijfvoudig . Zo ook , kan het gebruik van illegale drugs te versterken de kans op een impulsieve en fatale poging.

Het symptoom van " hopeloosheid " is bijzonder onheilspellend , als de persoon die eventuele toekomstige niet ziet misschien gemakkelijk beslissen is er geen reden om verder te leven . Andere symptomen zoals agitatie , prikkelbaarheid , impulsiviteit en de aanwezigheid van angst-en paniekaanvallen zijn geassocieerd met een verhoogd risico. De toegang tot dodelijke middelen moet ook factor in de vergelijking . Meer dan de helft van alle zelfmoorden in de Verenigde Staten te betrekken vuurwapens . De grootste aantallen zelfmoordpogingen , echter, zijn door een overdosis . Daarom is het essentieel om vuurwapens uit het huis te verwijderen en weg te vergrendelen potentieel dodelijke dosering van medicijnen . Terwijl zelfmoorden waarbij

Elk jaar in de Verenigde Staten , ongeveer dertigduizend mensen zelfmoord plegen , waardoor het de negende belangrijkste doodsoorzaak . Er zijn een tal van risicofactoren die de kans dat iemand met een bipolaire stoornis zelfmoord zal plegen toenemen .

Demografisch gesproken , oudere witte mannen ( vijfentachtig jaar en ouder ) dragen de hoogste zelfmoordcijfers . In het algemeen zijn mannen in elke leeftijd en raciale groep zijn op een hoger risico voor het plegen van zelfmoord, hoewel vrouwen een groter aantal pogingen zal maken .

Diagnostisch , mensen met stemmingsstoornissen , zoals bipolaire stoornis , dragen een sterk verhoogd risico op zelfmoord . In een bipolaire stoornis de perioden van de grootste risico's zijn tijdens depressief ( 75 procent ) en gemengd ( 25 procent ) episodes . Het actieve gebruik van alcohol het risico vijfvoudig . Zo ook , kan het gebruik van illegale drugs te versterken de kans op een impulsieve en fatale poging.

Het symptoom van " hopeloosheid " is bijzonder onheilspellend , als de persoon die eventuele toekomstige niet ziet misschien gemakkelijk beslissen is er geen reden om verder te leven . Andere symptomen zoals agitatie , prikkelbaarheid , impulsiviteit en de aanwezigheid van angst-en paniekaanvallen zijn geassocieerd met een verhoogd risico. De toegang tot dodelijke middelen moet ook factor in de vergelijking . Meer dan de helft van alle zelfmoorden in de Verenigde Staten te betrekken vuurwapens . De grootste aantallen zelfmoordpogingen , echter, zijn door een overdosis . Daarom is het essentieel om vuurwapens uit het huis te verwijderen en weg te vergrendelen potentieel dodelijke dosering van medicijnen . Terwijl zelfmoorden waarbij auto's worden gerapporteerd als zijnde relatief weinig, moet de toegang tot autosleutels nog beperkt. Voor familieleden en huisartsen dit betekent ook aandacht aan hoe medicijnen worden beheerd, hoeveelheden pillen afgeleverd op een bepaald moment, toegang tot potentieel dodelijke doses medicijnen, en ga zo maar door.

Sociale problemen en acute stress ook sterk factor in de beoordeling van het suïciderisico. Echtelijke / relatie conflicten, scheidingen, echtscheidingen, financiële tegenvallers, schoolproblemen, pesten, juridische problemen, arrestaties, de toelating tot een herstellingsoord faciliteit, en de recente diagnose van de medische en / of psychiatrische problematiek al een aanzienlijke verhoging van het risico op zelfmoord.

De ongelukkige antwoord is ja . Tussen 10 en 20 procent van de mensen met een bipolaire stoornis zal eindigen hun leven door zelfdoding ( sommige rapporten zet dit cijfer veel hoger , op 40 tot 50 procent ) . Iets minder dan 1 procent van de mensen met een bipolaire stoornis zal zelfmoord elk jaar plegen of dertig tot zestig keer de snelheid van zelfmoord in de algemene bevolking .

In tegenstelling tot het populaire geloof dat mensen die ' echt van plan om zichzelf te doden niet over praten , ze doen het gewoon ' onderzoek heeft aangetoond dat de overgrote meerderheid hebben in feite iemand in de weken voorafgaand aan hun zelfmoord te vertellen . Bovendien , het is goed gedocumenteerd dat tussen de 80 en 90 procent van de mensen die zelfmoord plegen enig contact met een zorgaanbieder in de maand voorafgaand aan hun dood hebben gehad.

Tijden van grootste risico voor zelfmoord zijn wanneer mensen in een depressieve of gemengde episode . Er is ook een groter risico voor zelfmoord vroeg in de ziekte - het eerste jaar na de diagnose in het bijzonder.

Het is van cruciaal belang , en potentieel levensreddende , die zelfmoord denken , of verbaliseren of zichtbare gedrag dat aangeeft iemand denkt aan zelfmoord is een medische noodsituatie die onmiddellijke aandacht nodig heeft onthouden .

In tegenstelling tot veel aandoeningen van de hersenen, zoals Parkinson en Huntington's ziekte, hebben we nog niet geïdentificeerde karakteristiek laesie of defect in de hersenen van mensen met een bipolaire stoornis.

Huidige onderzoek met behulp van brain-imaging technieken, zoals PET en SPECT-scans en functionele MRI's kunnen wetenschappers levende hersenen observeren en te proberen en identificeren van verschillen tussen de hersenen van mensen met een bipolaire stoornis en die zonder.

Dit is een vraag die is veel onderzocht , en tot voor kort er geen definitief antwoord is geweest. Veel mensen met zowel een bipolaire stoornis en schizofrenie en hun families hebben de artsen verteld dat ze denken dat hun aandoening werd veroorzaakt door zwaar gebruik van een verscheidenheid aan stoffen . Vaakst mensen zullen zich afvragen of hun gebruik van hallucinogenen ( LSD , mescaline , peyote ) , marihuana , ecstasy , cocaïne , amfetaminen , etc. , kunnen hun bipolaire stoornis veroorzaakt . Nog anderen zullen opmerken verschillende patronen tussen hun stemming afleveringen en het gebruik van drugs en / of alcohol .

Een deel van wat maakt deze vraag moeilijk te beantwoorden met een definitief ja of nee , is dat de leeftijd bij het begin van de bipolaire stoornis ( meestal in de late tienerjaren tot begin jaren dertig ) komt overeen met de tijd waarin veel jongeren en jongvolwassenen experimenteren met drugs. Dus de vraag is , gingen ze de aandoening toch ontwikkelen en is het gewoon toeval dat ze ook gebruikten stoffen toen dit gebeurde ?

Wat is zeker waar is dat veel stoffen symptomen van een bipolaire stoornis kan neerslaan in een gevoelig persoon . Stimulerende middelen en hallucinogenen kan verrekening van een manische episode , en cocaïne kan zowel starten een manie en leiden tot een verpletterende depressie ( vooral na een zware binge ) . Naast dit, is er een nieuwe hoeveelheid bewijsmateriaal dat de theorie dat individuen die genetisch voorbestemd zijn om bepaalde psychotische stoornissen die kunnen zijn veroorzaakt door het gebruik van drugs ondersteunt. Een bepaalde genvariant dat de code een enzym ( catecholamine O - methyltransferase [ COMT ] ) betrokken bij het metabolisme van dopamine draagt weergegeven bij gevoelige mensen worden veroorzaakt door het gebruik van cannabis ( marihuana ) . Met andere woorden, als mensen die deze specifieke sequentie die in families loopt rook marihuana , zij aanzienlijk verhogen hun risico op een ernstige psychiatrische aandoening .

Het antwoord is nee , en het is een belangrijk punt te maken , als voor vele decennia ouders van kinderen met een bipolaire stoornis en andere biologisch - gebaseerde hersenaandoeningen zijn opgezadeld met de beschuldigingen en bijbehorende schuldgevoel dat ze een of andere manier verantwoordelijk voor het veroorzaken van het probleem waren . De psychiatrische beroepsgroep had heel wat te doen met deze . Negentiende - eeuwse theorieën , veel uit met Sigmund Freud , postuleerde dat bijna alle psychiatrische ziekten werden veroorzaakt door vroege - life events en trauma's , en kan worden genezen door middel van intensieve praten therapieën . Deze theorieën hebben een aantal interessante vormen , en tot de jaren 1960 het concept van een " schizofrenogene moeder " ( een moeder die door grillige ouderschap kon haar kind te ontwikkelen schizofrenie ) , was erg in de mode . Zoals de wetenschap is gevorderd en het is duidelijk geworden dat deze werden biologicallybased ( natuur in plaats van nurture ) voorwaarden , hebben deze eerdere theorieën grotendeels gedaald .

Terwijl een ouder niet kan maken zijn kind een bipolaire stoornis , het is waar dat gevoelig kinderen die ernstig misbruikt en / of verwaarloosd hebben meer kans op een scala aan psychische problemen te ontwikkelen . Ook is er een verband tussen stress en het ontstaan van stemming afleveringen ( vooral de eerste zijn) , dus zal een zeer vluchtige en strijd huiselijke omgeving de kans op een vatbare persoon ontwikkelen van een stemming episode verhogen .

Een familiegeschiedenis van stemmingsstoornissen is de enige goed gedocumenteerde risicofactor . Dat gezegd hebbende , is er een groeiende belangstelling voor de mogelijkheid van milieu - factoren zoals stress, drugs - triggering of selectedrende bipolaire stoornis , met name bij personen die een genetische gevoeligheid en kwetsbaarheid kan hebben .

Op dit moment , zonder tests die positief kunnen bepalen wie wel en wie niet zal ontwikkelen bipolair , zelfs in gezinnen met een geschiedenis van het, het beste wat we kunnen zeggen is dat het risico toeneemt of afneemt - afhankelijk van het aantal gezinsleden stemmingsstoornissen en hoe nauw verwant ze zijn voor jou .

Vanuit praktisch oogpunt , als je denkt dat je een groter risico voor het ontwikkelen van een bipolaire , is het zinvol om de blootstelling aan drugs, alcohol , en onnodige stress te vermijden . Hoewel niet onderzocht , strategieën besproken in dit boek , zoals het opzetten en het vasthouden aan vaste routines, het behoud van gezonde slaap / waak cycli , enz. , zou wel effectief zijn in het helpen van een persoon met een genetische gevoeligheid van over te gaan tot een bipolaire ontwikkelen.