Item gefilterd op datum: december 2012

Seizoensgebonden affectieve stoornis (SAD) verwijst naar een toestand waarin een persoon wordt depressief als de dagen kort in de herfst en winter en gelukkiger wanneer de dagen langer worden in het voorjaar. Sommige mensen met een bipolaire stoornis zal vinden hun stemmingswisselingen volgen dit patroon, waarin ze klinisch depressief in de herfst en winter en terug te keren naar een normale, hypomane of gemengde toestand in het voorjaar en de zomer.

Schizofrenie is een diagnostische categorie die een breed scala van aandoeningen die hebben in hun kern een combinatie van psychotische symptomen , zoals hallucinaties , wanen , en dacht desorganisatie ( vaak aangeduid als positieve symptomen , niet omdat ze goede dingen om te hebben , maar omdat ze extreme en duidelijk zichtbaar ) en een soort afstomping en afvlakking van emoties vaak gepaard met extreme apathie en gebrek aan motivatie ( negatieve symptomen ) .

Zoals met een bipolaire stoornis , kunnen mensen met schizofrenie lijken veel verschillende manieren , en er kan een groot deel van overlap zijn wanneer iemand in een noodsituatie kamer in een psychotische toestand . In staat zijn om de psychose van schizofrenie onderscheiden van datgene wat een manie of depressie kunnen begeleiden is niet eenvoudig. Wat uiteindelijk maakt het verschil is dat in een bipolaire stoornis , als psychose begeleidt een stemming episode , het lost wanneer de stemming terugkeert naar een normale toestand . In schizofrenie , ongeacht de persoon de stemming , kan de psychose blijven .

De term schizo heeft betrekking op situaties waarin een persoon stemming afleveringen die zal voldoen aan de criteria voor een diagnose van een bipolaire stoornis ( manische , gemengde en depressief ) , maar daarnaast heeft de symptomen van schizofrenie - typisch psychotische symptomen zoals hallucinaties , wanen, en ongeorganiseerd denken processen - die blijven bestaan na de stemming episode heeft opgelost.

Al dan niet schizoaffectieve stoornis , net als alle diagnostische labels die we hebben gebruikt , is echt een aparte entiteit is een kwestie van debat en onderzoek . Wat kan de pan uit op true, of dicht bij het zijn , is dat schizoaffectieve stoornis is een andere draai aan het idee dat een bipolaire stoornis en schizofrenie als goed is een continuüm van ziekte , en de aanwezigheid van aanhoudende psychose na de gemoedstoestand heeft opgelost is een variant . Genetische studies hebben tussen genen betrokken zijn bij schizofrenie , schizoaffectieve stoornis en bipolaire stoornis gevonden overlap . Stambomen waar deze voorwaarden , samen met unipolaire depressie , zijn te vinden op een verhoogde frequentie voegen ondersteuning aan het continuüm theorieën .

Dit is een brede diagnostische term die spreekt tot hoe variabele ernstige stemmingsstoornissen symptomen kunnen verschijnen .

In deze categorie zullen we mensen die snel fietsen vinden door zware gemoedstoestanden die criteria zal voldoen voor manie of gemengde of depressieve staten - maar waarvan afleveringen niet de periode die nodig is voor indeling als een van de andere varianten niet hebben .

Dit is ook de diagnose die zou worden gebruikt met iemand die terugkerende aanvallen van hypomanie zonder depressieve episoden . Of dit zou de best passende diagnose voor iemand die hypomanic heeft en sommige depressieve episoden , maar niet ernstig genoeg om criteria voor een depressieve episode of met de frequentie die nodig is voor een cyclothymia diagnose voldoen .

Op dit moment is deze diagnose spreekt tot iedereen die nog niet bekend over de bipolaire spectrum . Het is vaak een nuttige diagnose in de vroege stadia van het werken met iemand , waarbij niet genoeg van de geschiedenis bekend is , of waar bestaande aandoeningen ( zoals angst , persoonlijkheidskenmerken , of middelenmisbruik / afhankelijkheid ) vertroebelen het totaalbeeld.

Cyclothymie is een bipolaire variant die ( 1 ) terugkerende episodes van hypomanie die niet voldoen aan de criteria voor een manische of gemengde episode en ( 2 ) terugkerende aanvallen van depressieve symptomen die niet voldoen aan de criteria voor een ernstige depressie gaat . Het is nuttig om te denken in termen van stemming symptomen hebben van amplitude . In cyclothymie , noch de hoogte- noch dieptepunten ooit nog tot het niveau van een manische , gemengde of depressieve episode.

Mensen met Cyclothymie doorlopen hun stemmingen snel , en een deel van de diagnostische criteria is dat ze gaan voor ten minste twee jaar zonder een twee maanden symptoomvrij stretch . Veel mensen die voor het eerst gediagnosticeerd met cyclothymie in hun late tieners en twintigers uiteindelijk zal ontwikkelen tot ofwel bipolaire I of bipolaire II .

In oudere teksten werd cyclothymie vaak aangeduid als cyclothymische neurose , en is vermoedelijk meer in het gebied van een persoonlijkheidsstoornis . Dit geloof veranderde deels in reactie op de constatering dat veel van deze mensen doen vooruitgang naar een meer klassieke bipolaire presentatie en het besef dat - stemming-stabiliserende medicatie nuttig kan zijn in het verminderen van de stemmingswisselingen geassocieerd met cyclothymie hebben .

Deze term wordt gebruikt voor het verder differentiëren van de diagnose hetzij bipolaire I of bipolaire II. Als iemand rapid cycling bipolaire hij zal minstens vier-en vaak heel wat meer afzonderlijke afleveringen die criteria zal voldoen voor een depressieve, manische, hypomane of gemengde episode binnen een periode van een jaar.

Dezelfde diagnostische criteria voor het onderscheid tussen bipolaire I rapid cycling en bipolaire II rapid cycling-dat wil zeggen, zal iemand met deze laatste ten minste vier afzonderlijke episodes van depressie of hypomanie nodig, maar geen van deze kan oplopen tot het niveau van een manische of gemengde episode.

Bipolaire II wordt gekenmerkt door terugkerende episoden van depressie en ten minste een hypomane episode . Dit is het onderscheidende kenmerk tussen bipolaire I en bipolaire II . In bipolaire II , de " ups " maken het nooit een frank manie of gemengde episode . Bij de evaluatie van de mensen met terugkerende depressie, moet een van de vragen clinici plagen is : Is er ooit een hypomane episode geweest ? Op het eerste gezicht lijkt dit een eenvoudige vraag , maar veel mensen die last hebben van terugkerende depressie kunnen hypomane episodes zien als momenten waarop ze eigenlijk voelde goed .

Een manier om dit te onderscheiden is om te evalueren of het individu ooit een periode in waarin ze zich bevonden nodig hebben minder slaap dagenlang , met sterk verbeterde energie en / of het feit dat zeer productief heeft gehad . Indien deze perioden ten minste vier dagen duurde , ontmoeten elkaar de criteria voor hypomanie volgens DSM - IV . Maar nogmaals, het is belangrijk te onthouden dat de DSMIV is een leidraad , dus als iemand meerdere hypomane episodes die niet de vierdaagse criteria te maken heeft gehad , kan ze nog steeds met de diagnose bipolaire II ontvangen.

Het is ook nuttig om vragen die specifiek zijn voor het leven van de persoon omstandigheden en beroep vragen . Als ze een vrachtwagenchauffeur het zou kunnen worden om te weten hoe lang ze kan rijden aan een stuk zonder slaap ( Het is belangrijk om te vragen of ze met behulp van stimulerende middelen ) . Voor studenten kan het zijn gewone hele nacht te leren en week lang proppen sessies . Voor anderen , zoals politie, brandweer , artsen en verpleegkundigen het belangrijk zou zijn om te vragen over de periodes waar ze zijn opgepikt meerdere extra diensten en hebben aan een stuk gegaan voor dagen met weinig slaap .

Bipolaire I , soms aangeduid als klassieke bipolaire , houdt de aanwezigheid van ten minste een manische of gemengde episode ( beschrijvingen van deze kan worden gevonden in hoofdstuk 1 ) en ten minste een episode van aanhoudende depressie . Als een psychiater , psycholoog , of een andere gekwalificeerde professional maakt de diagnose bipolaire I met behulp van de DSM - IV - TR , zullen ze gaan om te specificeren :
• Is dit een enkele episode of zijn er geweest meerdere voorvallen ?
• Wat is de huidige gemoedstoestand ( manische , hypomane , gemengd of depressief ) ?
• Hoe ernstig zijn de symptomen ( mild, matig of ernstig )
• Zijn psychotische symptomen aanwezig zijn ( hallucinaties, wanen , ongeorganiseerd denkprocessen ) ?

In bipolaire I , de frequentie en patroon waarmee een persoon bekijken loopt van depressie tot een normale stemming manie een gemengde episode of een hypomanie is zeer variabel . Sommige mensen kunnen ervaren jaren, zelfs decennia , tussen afleveringen van een grote stemmingsstoornis . Voor anderen kan een manie eindigen met een verpletterende depressie, die indien onbehandeld kan slepen voor zes maanden , een jaar , of langer .

Er zijn vier afgebakende varianten van een bipolaire stoornis.
• Bipolaire I
• Bipolaire II
• Cyclothymie
• Bipolaire stoornis NOS (niet elders genoemd)

Deze categorieën krijgen verder uitgesplitst naar de ernst, de aanwezigheid of afwezigheid van psychose, lengte van de tijd tussen de cycli, en of een persoon bevindt zich momenteel in een manische, gemengde, depressief, of asymptomatisch (zonder symptomen) staat.

Zoals we deden in het kijken naar suïciderisico , kunnen we de risicofactoren te verdelen voor nadelige gevolgen voor iemand anders in die dingen die veranderd kunnen worden (dynamisch ) en degenen die blijven hetzelfde ( statisch) . Als iemand heeft een geschiedenis van gewelddadig gedrag ten opzichte van anderen , dat is een sterke voorspeller dat hij heeft de mogelijkheid om het geweld weer te plegen in de toekomst . Op dezelfde manier , het is algemeen bekend dat jonge mannen op het hoogste statistische risico op het plegen van een gewelddadige handeling . Omdat de geschiedenis van een persoon , het geslacht en de leeftijd niet kan worden gewijzigd , dit zijn statische factoren . Dynamische factoren zijn onder meer de huidige gemoedstoestand - als iemand ernstig depressief , manisch , of in een gemengde episode , de behandeling is van cruciaal belang . Zo ook kan het gebruik van drugs en alcohol , psychotische symptomen , gemakkelijk toegang hebben tot wapens , een onstabiele leefomgeving , en dakloosheid worden aangepakt . De single grootste risico voor het plegen van geweld - en dit geldt ongeacht of een persoon heeft een bipolaire stoornis - is het actieve gebruik van alcohol en / of drugs .