in deze periode ontstaan de eerste mentale adaptaties. Het kind kan nu mentale beelden vormen, die onafhankelijk van de overte handelingen kunnen worden opgeroepen. Dit wordt het representationele vermogen genoemd.
de gedragsherhalingen van het kind worden nu gekenmerkt door weloverwogen, systematische variaties. Een belangrijk kenmerk hierbij is dat het kind varieert in zijn handeling om te kijken hoe een object hierop reageert.
generaliserende assimilatie vergroot de omvang en mobiliteit van de schema’s. hierdoor ontstaan nieuwe schema’s van een hogere orde die kunne worden toegepast in nieuwe situaties.
in deze fase wordt de seriële herhaling betrokken op omgevingsconsequenties en verandert de waarneming van het kind van egocentrisch in allocentrisch. In deze periode staat de assimilerende functie van het schema centraal. Daarnaast vindt er een omslag plaats van intentioneel handelen, maar niet-intentioneel handelen.
deze periode wordt gekenmerkt door de series van herhalingen van handelingen, de zogenaamde circulaire reacties. In deze periode zijn flexibele adaptaties ontstaan uit de reflexen, zoals bijvoorbeeld duimzuigen.
de zogenaamde babyreacties vormen het startpunt van de sensomotorische ontwikkeling. Direct na de geboorte treden er al veranderingen in de reflexen op, op basis van aanpassing aan de omgeving. De processen accommodatie en assimilatie zijn reeds in beginvorm aanwezig, aangezien deze nog onderontwikkeld zijn is de mogelijkheid tot aanpassing gering.
ontworpen om het ontwikkelingsniveau van kinderen van één maand tot drie en een half jaar vast te stellen. Deze schalen brengen de sterke en zwakke punten in beeld op het gebied van vijf ontwikkelingsdomeinen, te weten cognitie, taal, motoriek, sociaal-emotioneel en adaptief gedrag.
de rol van de leerling is actief. De leerling leert om bepaald gedrag te vertonen om een gewenst resultaat te behalen.
bij klassieke conditionering leert iemand een reflex, of onvrijwillige reactie, op een gegeven stimulus, die in eerste instantie deze reflex niet opriep (Pavlov). Wanneer de aangeleerde reflex niet langer gestimuleerd wordt, dooft de reflex uit. Bij klassieke conditionering heeft de persoon die het gedrag leert een passieve rol.
