Item gefilterd op datum: december 2012

Neiging om de oorzaak van gedrag van anderen toe te schrijven aan dispositionele factoren, terwijl men bij het verklaren van het eigen gedrag focust op situationele factoren.

Hetzelfde gedrag kan dispositionele attributies opwekken in degenen die het gedrag waarnemen (de observatoren), en situationele attributies in degene die het gedrag vertoont (de actor).

Bepaalde verwachtingen ander -> beinvloedt gedrag tegenover ander -> ander gedraagt zich overeenkomstig met deze verwachtingen -> verwachtingen bewaarheid.

Het ogenschijnlijke belang van de informatie waarop mensen hun aandacht gericht hebben.

Neiging om de conclusie te trekken dat iemands gedrag overeenkomt (correspondeert) met zijn of haar persoonlijkheid.

Informatie over de mate waarin het tegelijk voorkomen van bepaalde gedrag van de betrokkene en een bepaalde stimulus in de loop der tijd en onder verschillende omstandigheden gelijk blijft.

Informatie over de mate waarin de betrokkene zich op dezelfde manier gedraagt ten opzichte van verschillende stimuli.

Informatie over de mate waarin anderen zich op dezelfde manier als de betrokkene zelf gedragen ten opzichte van een bepaalde stimulus.

Informatie over de mate waarin anderen zich op dezelfde manier als de betrokkene zelf gedragen ten opzichte van een bepaalde stimulus.

Theorie die stelt dat we een attributie over de oorzaak van iemands gedrag baseren op systematische waarnemingen vh patroon tussen de aan- of afwezigheid van mogelijke causale factoren en het wel of niet
optreden van het gedrag.