Spinoza, oorspronkelijk is de menselijke geest weinig meer dan een chronologische opeenvolging in willekeurige orde van zintuiglijke voorstellingen en ideeën van allerlei dingen, zonder dat we ons van de oorzaken bewust zijn
Het gevolg moet even perfect zijn als wat het veroorzaakte
Spinoza, denken in de juiste volgorde, re-construeert, binnen de orde van het denken, de genese van de dingen in de zijnsorde.
Vanuit de oorzaak of het fundament zoeken naar afgeleide zekerheden of gevolgen
Vanuit het gevolg of het afgeleide zoeken naar de oorzaak of het fundament
Descartes, probleem tussen denken en werkelijkheid. Hoe kunnen we met zekerheid bewijzen:
1) dat aan ons denken ‘iets’ (een object) kan beantwoorden in de werkelijkheid
2) dat dat ‘iets’ is wat we denken dat het is
Descartes, gods waarachtigheid garandeert de correspondentie, dit wil zeggen de overeenkomst van de inhoud van het ‘cogito’ met de buitenwereld
methode van Descartes. Hij wil alle oude zekerheden in twijfel trekken en daarna met behulp van wiskunde de filosofie terug opbouwen. => radicale methode.
(Descartes) alleen de mathematische methode leidt tot absoluut zekere kennis -> als deze methode wordt toegepast op alle domeinen van de menselijke kennis kan een universele & zekere wetenschap opgebouwd worden.
hoe kan je weten dat je voorstellingen (gedachten,waarnemingen) overeenkomen met een werkelijkheid waarvan ze de getrouwe representatie zouden zijn?
