De triple bottom line behoort tot de eerder klassiek benadering van MVO. Ze werd bedacht door John Elkington. Zoals de naam zelf al verklapt zijn er de bottom lines nl.:
- 1) De sociale bottom line
- 2) De economische bottom line
- 3) De ecologische bottom line deze 3 bottom lines zijn als continentale platen, soms bewegen ze onafhankelijk van elkaar en soms botsen ze en ontstaan er raakvlakken:
- 1) Overlappingszone ecologie en economie ( eco-efficiëntie, schaduwprijzen, groene belasting, …)
- 2) Overlappingszone ecologie en sociale kwesties ( milieu-rechtvaardigheid, intergenerationele rechtvaardigheid, ecologische vluchtelingen, opleiding en training op vlak ecologie, …)
- 3) Overlappingszone economie en sociale kwesties ( bedrijfsethiek, fair trade, mensenrechten, rechten van minderheden, stakeholderskapitalisme, …)
De 3 bottom lines werden omgevormd tot de 3 P’s. De diepere betekenis is Elkington zat niet in deze 3 P’s afzonderlijk, maar in een situatie waar zij overlappen. Ook wordt profit soms vervangen door prosperity, waardoor men de term een diepere betekenis geeft, dieper dan pure winst.