Menu

Lange termijn geheugen en expertise

Men zou denken dat HET voordeel dat experts hebben, zich slechts richt op het werkgeheugen.

Maar uit onderzoek is gebleken dat dit voordeel zich ook richt op het langtermijn geheugen8.

7 Op pagina 297 wordt over een experiment verteld waarin proefpersonen natuurkundige vragen moeten sorteren.

Beginnende personen kijken naar uiterlijkheden (blokjes die op een schans staan) De expert al kijken naar de

manier van oplossen. (alle vragen die tweede wet van newton nodig hebben)

8 Charness (1976) bewees dit doordat een expert opstelling na 30 seconden nog herinnerde, terwijl de rookieschakers

konden dit niet. Chase en Simon bewezen dat ze ook meer en groter patronen konden onthouden.

Het beste bewijs hiervan is in experiment9 waarin een langeafstandsrenner 81 willekeurige getallen als ren-tijden opsloeg in chunks. (ter vergelijking normaal kan men maar 7 of 8 getallen kan onthouden).

Lees meer...

Patron leren en geheugen

Bij onderzoek naar verschillen tussen beginnende en gevorderde schakers kwam men tot de conclusie dat afgezien van de keus in betere zetten, dat ze gelijk zijn.

Uit een ander onderzoek blijkt dat de experts de stukken op een bord herkennen als een patroon in plaats van losse stukken. Bij het reconstrueren van een opstelling die chaotisch was neergezet hadden de experts eventueel moeite (en eigelijk zelfs meer) dan de beginnende. Het spreekt voor zich dat als er wel een patroon in zit, dus als de situatie echt in een spel zou kunnen bestaan, ze aanzienlijk beter presteren.

Doordat expertschakers al deze informatie in hun geheugen hebben opgeslagen hebben ze twee voordelen:

  • Doordat ze de correcte oplossingen hebben opgeslagen maken ze eigenlijk haast geen fouten.
  • Doordat ze correcte analyses voor situaties hebben opgeslagen, kunnen ze zich meer richten op geraffineerde aspecten van schaak.
Lees meer...

Strategisch leren

Het leren hoe men een organiseert om een probleem aan te gaan pakken noemt men stragic learing.

Bij natuurkundige vraagstukken:

Een beginnende aanpak bestaat uit backward chaining. Gaat opzoek naar hetgeen wat onbekend is en probeert terug te werken naar het moment dat alle variabelen bekend zijn.

4 op bladzijde 284

5 van Kolers (1979)

6 Jenkins, Brooks, Nixon, Frackowiak, and Passingham (1994) op bladzijde 291

Een ervaren aanpak is precies omgedraaid, waarbij de persoon meteen begint te rekenen wat al bekend is en probeert met die oplossing uiteindelijk de vraag te beantwoorden. Doordat men bij ‘backward’-denken goals en subgoals heeft, en deze in de gaten moeten houden, heft dit een tol op ons werkgeheugen. Dit probleem komt dus niet voor bij ‘forward’- denken maar men moet wel weten welk van al de mogelijke volgende stappen een stap dichter

is naar de eindoplossing. Het herkenen of maken van deze keus is hetgeen dat een expert heeft verkregen door ervaring.

Bij programmeer vraagstukken: (zie boek voor schema)

In plaats van backward reasoning is er hier sprake van top-down werkwijze bij de beginnende programmeur. Maar doordat men niet foreward kan denken, er is dan namelijk niets dat hun kan leiden is dit niet het verschil in ontwikkeling van expertise.

De expert benadering heet breedte-eerst (breadth-first), doordat ze telkens een laag per keer oplossen. Beginnende programmeurs hanteren een diepte-eerst (depth-first) techniek. Ze willen namelijk eerst elk deelprobleem volledig oplossen voordat ze verder gaan.

Algemeen:

Verschillende probleem domeinen hebben andere structuren en die zorgen voor een andere optimale strategie. En we zien dat bij ontwikkeling van expertise men de strategieën ontdenkt die optimaal zijn voor dat specifieke domein.

Lees meer...

Tactische leren

Wanneer men een volgorde van acties heeft geleerd om (delen van) een probleem op te lossen, spreekt men over tactical learning. Deze tactiek verwijst naar de methode om een bepaalde doel te bereiken.

Er bestaat bewijs6 waaruit blijkt dat bij mensen die bekwamer worden in bepaalde oefeningen niet meer dingen ‘berekenen’ maar herinneren. Men merkt dan op dat de hersenactiviteit van de prefrontale cortex naar de achterste delen van de cortex verplaatst.

Lees meer...

Proceduralization

Hierin wordt verteld hoe een beginnende natuurkunde student een probleem oplost. Dit probleem omvat het kiezen tussen twee methodes om een zijde van een driehoek te berekenen en het uitrekenen van deze zijde. Dit experiment wordt meerdere keren uitgevoerd en naderhand worden de eerste en laatste keer met elkaar vergeleken

Uit deze vergelijking komen drie aspecten naar voren:

  • De snelheid waarmee de som wordt opgelost is enorm toegenomen
  • De methode (formule) wordt in de tweede (laatste) situatie niet meer herhaald. De declarative representatie van de methode hoeft niet meer in het werkgeheugen te worden ‘geladen’.
  • In de eerste situatie (begin) moet de student telkens elk deel van de formule passen op de gegeven probleem. Elk deel van de formule moest gelden voordat de student de formule hanteerde. Later ‘voelde’ de student de som aan, en paste het (alsof het een patroon was) over/op de opgave.

Deze gang van ontwikkeling noemen we proceduralisatie.

Lees meer...

Power-Law Leren

In hoofdstuk 6 hebben we een manier gezien hoe simpele associaties kan verbeteren. Het figuur dat hieruit volgde kon men via “power law” (logaritmische schaal) weergeven in een nieuwe figuur.

Afgezien van fysieke limieten, kan men grenzeloos een vaardigheid versnellen. De tijd die het cognitieve component nodigheeft dat bij deze vaardigheid zal naar 0 gaan, tenminste als men genoeg oefent.

1 Volgens William G. Chase en later ook John R. Haynes, maar ook vele andere 2 Anderson, 1983; Fitts & Posner, 1967

3 in hoofdstuk 3 is dit al een beetje behandeld

If goal is go in reverse,

Then set as subgoals

1. To disengage the clutch

2. Then to move the gear

3. Then to engage the clutch

4. Then to push down the gas

Uit bijvoorbeeld figuur 9.24 blijkt dat het voordeel van oefening na een bepaald moment erg snel afneemt, maar dat het nog steeds wel, een beetje, helpt.

Vervolgens wordt over een experiment verhaalt5 waarin mensen tekst, 200 pagina’s, ondersteboven moesten lezen. Een jaar later waren deze mensen nog steeds erg vaardig in deze kunst.

The nature of Expertise

In het volgde deel worden er experimenten behandeld waarin er wordt gekeken naar proefpersonen met een verschillend niveau van ontwikkeling van hun expertise. Dankzij deze onderzoeken is men begonnen met het achterhalen van de manier waarop expertise problemen oplossen effectiever maakt.

Lees meer...

stages voor de ontwikkeling van vaardigheid

Het is gebruikelijk om de ontwikkeling van een vaardigheid op te delen in 3 stadia2.

  • In het cognitieve stadium worden de specifieke feiten opgehaald en geïnterpreteerd om bepaalde problemen op te lossen. De kennis is nog niet in procedurele vorm aanwezig.
  • Er is sprake van het associatieve stadium wanneer men succesvol een vaardigheid uitvoert door middel van een procedure. En hoewel declarative kennis nog steeds een rol speelt is het hebben van een vast patroon van aanpak toch het belangrijkste.
  • Deze patronen kan men beschrijven met behulp van productie regels. bron: pagina 281
  • Het laatste stadium heet het autonome stadium3. Denk bijvoorbeeld aan simpele perceptie taken die erg weinig aandacht/energie nodig hebben.
Lees meer...

Extensieve oefeningen

Het is pas door extensieve oefening dat men in een bepaald vlak (domein) een expert kunnen worden. Ook moeten we verschil maken tussen de domeinen. Er zijn domeinen waarin we allemaal expert kunnen worden (leren van taal of autorijden). Maar er zijn ook gebieden waarin slechts enkele kunnen uitblinken (schaak, sport).

Er zijn 2 beweringen die opgaan bij expertise1:

  • Expertise wordt nooit behaald zonder veel en hard werken
  • Na verkrijgen van expertise kunnen mensen moeilijkere problemen oplossen

General Characteristics of Skill Acquisition

Lees meer...

Inzicht probleemoplossing

Het is een fabeltje dat er magische momenten bestaan waarop ineens alles duidelijk wordt (inzicht) en men “aha!” uitroept. Als je “aha” uitroept, dan is dat omdat je, zoals we eerder zagen, een verkeerde kennis structuur inruilt voor de goede.

Metcalfe en Wiebe lieten proefpersonen bepaalde non-insight-problemen (tower of hanoi) en insight-problemen oplossen. Om de zoveel tijd vroegen ze hoe dicht ze dachten bij de oplossing te zijn. Bij de non-insight-problemen schenen de proefpersonen vrij nauwkeurig te weten hoe ver ze waren, maar bij de insight problemen wisten ze dat niet, hoewel ze misschien heel dicht bij de oplossing waren.

Bij insight problemen schijnt da men niet weet wat nu precies het sleutel-element is bij het oplossen van het probleem. Meestal hebben insight-problemen net 1 stap nodig om het probleem op te lossen. Het punt is dat je niet weet waar die stap precies zit.

Lees meer...
Abonneren op deze RSS feed

Advies nodig?

Vraag dan nu een gratis en vrijblijvende scan aan voor uw website.
Wij voeren een uitgebreide scan en stellen een SEO-rapport op met aanbevelingen
voor het verbeteren van de vindbaarheid en de conversie van uw website.

Scan aanvragen